...ප්පොච්චි...ලා මී ගොන්

සිරිමත් මගෙ සකි
ආප්ප කෑ හැටි
ලුණුමිරිසට ගෙන
දරුවෙක් කෑ හැටි

දේශපාලනයට, කෝන්තර වලට විතරක් නොව විනෝදයටත් දරුවා රූකඩයක්, කෙළිබඩුවක් කොට ගනිමුද?

එහෙව් වැඩිහිටියන්ගේ අනාගතයට දේව කරුණාව ලැබේවා!

ජීවත්වෙනවා..ය!

දෑස් වසන් භාව ආව
ඇස් ඇරගෙන භාව නාව
රැය දහවල ගෙවෙනවාය
හිනහ වෙමින් භාවනාය

වයින් කරපු බෝනික් කෝ
පේන්ට් කරපු සූටික් කෝ
හරි ලස්සන ඔලු බක් කෝ
නරි නලවති බලු කුක් කෝ

අත් පොඩි දී හාදු හාදු
පවසමු අපි සාදු සාදු
එලිවෙනකොට දාදු සූදු
සිත්ගත් අය මාරු මාරු

නැත, එකදා වැහි හැමදා

අකාලයේ
අනර්ථයේ
අධික වීර්යයෙන් වුව
ඵල නොලැබේ..

කතරක අග - අකුරු හතර

පිරිවර දහසින් සිටියද
හැම යන තනි ගමනක් ඇත
නොසිතන නොපතන මොහොතක
මෙහි සිට එහි නික්මෙනු ඇත

රතු පාවඩ මට කුමටද
අවසන යන මේ ගමනට
අතුළත් කහවණු දෙණ වට
එක කහවණුවක් හිමි නැත

රවටාගෙන හිස හා හිත
අමතක කළ ඒ මොහොතම
පමණකි තිර වූ හිමිකම
නොතිරවු ගමනේ කෙළවර

අග්ගිස්සෙහි අතු මල් කොළ
වියපත් කළ ලස්සන නැත
මිලිනව හැකිළී ගිය තැන
කුරුලු බඹර හඩ නොඇසෙත

අද හෙට හෝ කලෙකින් තව
ගමනට මා අමතනු ඇත
එම විට එය පිළිගන්නට
සිත සමබර විය යුතුමය

තුටුවිය හැකිනම් මා හට
අබිමුව වුව ඒ මරණය
ජීවිතයෙන් ලද පාඩම
නිසිලෙස මා හදුනා ඇත

හේතු - හේත්තු වී අවසානය (යුගාන්ත බුද්ධි වරුණාව)

නිරුවත් වුනු ලෝකෙක අහුමුලු වල 

අස්සේ ඉතිරි වූ නූල් පටවල
වැටි වැටී රස්තියාදු වල
නැති රෙදිත් උනා හල
මොන මගුලක් කල
ඇත්තේ කවර ඵල
සල්ලි යි කොල
කපයි ඒ වල
මොළ වල
දැන් අල
ඵල ..

හිටපන්
බැන
බැන

කියපන්
බණ
බණ

හේතු
හෝ
ඵල

පතරොම්ද
තුවක්කු හා
ජීවිත

පත්තු වුනත්
මැරුණත්
අදාළ නැත

මන්ද
බුද්ධිය
වැඩී ඇත

බන්ධනාගාර / වීරයෝ

ඕවා වැරදි නෙවෙියි
අත් වැරදි
පව්!
බබාලා
බන්ධනාගාර වල දාලා
කව්රුත් වැරදි නෑ
ඔක්කොම නිදහස් කරන්න
අපි කූඩු වෙන්නම්
බබාලා නොවෙයි නොවැ අපි

එහෙම උනානම්!

මේක ජපනුන්ගේ රට වූවා නම්
මේක චීනුන්ගේ රට වූවා නම්
ඉංගිරීසි මිනිසුන්ගේ මදර්ලෑන්ඩ් එක වූවා නම්
ඇමරිකානු බිම වූවා නම්
ප්‍රංශ, ඉතාලිද, ජර්මන්
සිංගප්පූරුද රුසියා
ඈ වෙන අහවල් ජාතියෙ
ඔවුන්ගෙ රට වූවානම්
අප මන අගයක්ද රටට ??
නිකමට හිතුවේ හිතුමට..

අන්ධ බිංදුව

නීරස මාර රසයකි
නිරර්ථය මාර අරුතකි
කට්ටයා පට්ට වැඩ්ඩෙකි
"සියවසේ හොරු" සම්මාන උළෙලකි

අත දුන් කෙනා අමතකය
හිත දුන් කෙනා හුරතල්‍ ය
කෙළෙහි ගුණ හොරු ගෙනය
උපන්ගෙයි පොරවල්‍ ය

ඉල්ලීම් අපමණය තව තව
නමුත් සම්පත් සීමිතය
ඩාවින්ගෙ තරගයය
උචිතයාගේ උන්නැතිය හා සන්තැසිය
(එයයි යුගයේ ෆැන්ටසිය)

කහලප දෘෂ්ටිය

කාලය ඉකුත්ව
ගිහින්
මිනිස්සු

තාමත්
ජීවත්වෙති
මනු සත්තු

හිත්
ඇතුලේ
මිනිස්සු

අරගල තවම
සමග
මනු සත්තු

මං

මහා විශ්ව පරිපථයේ
පුංචි ඩයෝඩයක්
මං

කමෝන් ශ්‍රී ලංකා

කමෝන් ශ්‍රී ලංකා

Raතු kaහ koල - වෙසගේ කල යුතුමය.

රතු එලිය තේරුම් ගත්ත නම්, අපි කහ එලියටත් කොල එලියටත් කැමැත්තෙන්ම කීකරු වෙනව. රටේ ගමන් මගට වැටෙන රතු එලි කවදාවත් අපි හරියට තේරුම් ගත්තෙ නෑ, ඒවට දුන්නෙ දේශපාලන අර්ථයන්. ඒ නිසා අපිට කවදාවත් කහ එලි කොල දකින්න ලැබුනෙ නෑ. හැමදාම හැමදේම ඇනගත්තා. අවුරුදු තිහක් තිබුන යුද්දෙ පවා නිමා කරල අනිත් පැත්ත හැරුනෙ කොහොමද? එකට හිටි මිනිසුන් දෙතුන් ගොඩකට බෙදෙමින්. මේකට වගකිවයුත්තෙ එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක් නොවෙයි, මේ රට වැසි හැම දෙනෙක්ම ඊට වගකිව යුතුයි. සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටක ඉදගෙන අපි හැමෝම කරන්නෙ මොනවද? මතවාද තුළ පිල් බෙදෙමින් කාලය කන එක නොවෙයිද? රටක් වෙනුවෙන්, එහි ජනතාව එනම් අපි වෙනුවෙන් අප කරගන්නා කාරණා කටයුතු වලට ලකුණු, තරු, පදක්කම් ගසා ගනිමින් තවමත් අපි එකතැන පල්වෙනවා නොවේද? එහි සියයට සීයක වගකීමත් අපේමය. විවිධ ලෝක තත්වයන් දේශපාලනයන් ගැන කියවමින් විචාරමින් හිදිනවා විනා, ඒ තුළ තම බඩගෝස්තරය ලැබේනම් අපට ඒ ඇත. පාර්ලිමේන්තුවටම නාකිවූ අප දේශපාලනයේ සීයා පප්පලා පවා කරනුයේ කුමක්ද? තවමත් ලකුණු රැස් කිරීමය. තනි තනිව හෝ අයි.පී.එල් වල ශතක ගැහුවාට රටේ පිලට ඵලක් නැතිසේම, පක්ෂ හෝ පුද්ගලයින් වශයෙන් රැස් කරන ලකුණු රටක නැගිටීමට සපුරා උර දෙන්නේ නැත. අඩු තරමේ දැන්වත් රට වෙනුවෙන් රැස් කල යුතුය. රට වෙනුවෙන් ඉතිරි කල යුතුය. රට යනු අප හැමගෙත් අපේ භූමියේත් එකතුව නම්. රට වෙනුවෙන් ඉතිරිය අප වෙනුවෙන්ම වේවි. රට වෙනුවෙන් ගොඩනැගූ දෑ අප වෙනුවෙන්ම වේවි. ආන්ඩුවේය, අහවලාගේය, මේක පුද්ගලිකය කීවත් හැම දේම සොබාදහමේ බව දැනෙන්නේ මෙබදු කාලවලය. එබැවින් මුහුදෙන් වටවීමෙන්ම අපට සීමා වූ බිම රැක ගැනීම අපට කල හැක්කේ සොබාදහම සමග මිතුරුව පමණි. රටක් සේ පොදුබවින් සළකා කටයුතු නොකිරීමේ සමහර ප්‍රතිඵල මෙතරම් ඛේදවාචක වී ඇත්තේ එනිසාම නොවේද? ස්වේච්ජාවෙන්ම බොහෝකොට තම ශ්‍රමය දායක කරන අපේ බොහෝ අයට පිල් වැඩක් නැත, පාට හෝ දේශපාලන වාද ඵලක් නැත. ඔවුන්ට සේම අප කාටත් අවශ්‍ය අපේ රට කියා සතුටු විය හැකි අපේ රටකි. එය රතු කොල නිල් පාටකට අයත් එකක් හෝ මහින්ද, රනිල්, අනුර, සිරිසේන හෝ සම්බන්ධන් යන පුද්ගල බද්ධ එකක් නොවේ. ඒ කවුරුත් අයත් එකකි. ඒ හැර අප සියල්ලෝද අයත් එකකි. සැබවින්ම එහෙව් රටක් කරා පිය නගනවා නම් තවදුරටත් අප වද වියයුත්තේ පොදුවේ අපේ රට ගැනය. ඉන් ඔබ්බේ අපේ සහෘද ලෝකයා ගැනය. එවිට අපට රටේ ගමන් මාර්ගයේ දැල්වෙන සැබෑ රතු එලි හැබෑවටම පෙනෙනු ඇත. ඒ හදුනා ගැනීම තුළ රටත් ජනයාත් වැඩියෙන් රැකෙනු ඇත. ප්‍රශ්නය නම් එතැනට අපි ගොනුවීම හැමදා කල්යාමයි. යුද්දය නිමාවීමට පාරක් හැදුනේත් අවුරුදු තිහක ඇවෑමෙනි. කාලයක් සාම මාර්ගයකත් කාලයක් යුධ මාරගයකත් රට දෝලනය විය. අවසන යුද්ධයට රට යොමුවිය. ඊට නායකත්වයන්් ලැබුනාසේම එයට බහුතරයාගේ අනුබලය ලැබිනි. දැන් ඇත්තේ වෙනස් වගකීමකි. වෙනස් යුද්ධයකි. පැමිණි තැනින් ඉදිරියට මාර්ගය ගොඩනැගිය යුතු ගමනකි. සාමයෙන් සමෘද්දිය කරා යා යුතු ගමනකි. පවතින කාර්ය නිසි ලෙස විග්‍රහ කොට ගැනීමත් ඊට නිසි නායකත්වය දීමත් රටේ පාලනාධිකාරියෙන් සිදුවිය යුතු අතර ඊට නිසි අනුබලය දීම බහුතර රට වැසියාගේ වගකීමකි. සියලු ලෙසින් ගොඩනැගිය යුත්තේ රටය. එවිට ගොඩ නැගෙන්නේ ජනයාය. වග්කීම හැමට සමානය. වෙනස් විය යුත්තේ අපේ සංකල්පය. බහුතරයාට දිය හැකි හොදම සවියත් යහ සංකල්පයයි, ශ්‍රමයයි. කවුරුත් කල යුත්තේ කළ හැකිදේ අවංකව කිරීමයි. යහ ආකල්පයෙන් මෙබිම අස්වැද්දීමයි නොවෙද? යහපත නම් බලෙන් හෝ පැල කල යුතුමය. සම්මා සංකප්ප වෙත සැවොම එළඹේවා, පටිපදා වෙසගක් මෙබිම පැළවේවා!

වාදබේද වතුරට හේදේවා!

මිනිසාගේ සුවිශේෂී හැකියාව උනුන් හා අනුන් රැකීමය.
එහෙයින් තවදුරටත් අප විසින් අපි රැකෙනු ලැබෙත්වා!
උනුන් සේම අනුනුත්, අනුන් සේම උනුනුත් සියලු සත රැකේවා!
සොබාදම් සැනහී අපේ සැනසුමට තවත් අවස්ථාවක් උදාකරත්වා!

නුබ ඈ වගෙයි.. ඈ ඒ වගෙයි..

ඒ සැදෑවේ අරක්ගෙන සිටියා නුබ මා සිත, කවුලු දොර අස්සෙන් මා නෙත නුබ වෙත රැදවුනේ අහම්බෙන්, ගෙමිදුලටම විත් බලා හිදින්නට තරම් නුබ රූමත්. අවසන් වරට දකින විට සැරසී සිටියේ කලු පැහැති වළාකුලු ඇදුමකින්, එහි දමා තිබූ රිදී හා රන් පැහැති ගෙත්තම් වැඩ අඩ අදුරේ දිස්න දුන්නා. මහා හඩින් ගිගුරුම් දී වැසි වැටුනා සුළු මොහොතකින්, මා වැදුනා නිවෙස තුළට, ඔබ ගියේ කොහිද? නිමාවූ පසු අනෝරා වැසි නුබ සෙව්වත් නොපෙනුනි පෙර හුන් ඉසව්වේ..

අපරාදෙ ජාතික හානීවේ (රට වෙනුවෙන් ඔලුවෙන් හිටු)

දියවන්නාවේ දියවන මැදුර හරිම ජාතික අපරාධයකි. ඉස්සරත් එහෙමය, තවමත් එහෙමය. හැබැයි අප කවුරුත් එයට වගකිවයුතු නැත. අව්කාලා හැදුන අපේ මිනිස්සුනේ. රටේ ඉස්කෝල බොහොමයක මෙන් ඔය රැස්වීමුත් අව් රැල්ලක් බේරෙන ගහක් යට තිබ්බානම් ඉවරයි. හදිසියෙ ගුටි ඇනගත්තත් ජාතික ධනය ඉතිරි වීමක්, දුවල බේරීමත්, කියන ද්විත්ව වාසිය තියනවනේ. අනික අපව නියෝජනය වීම කියන්නේ අපේ මට්ටම තරාතිරමත් එතැන නියෝජනය වෙනවනේ. ඒ නිසා ගහක් යට හොදයි රටේ මහජන නියෝජිතයො රැස්වෙන්න. එතකොට ප්‍රශ්න ගොඩක් අඩුවේවි. තද වැස්සක් ආවොත් වැස්ස පායනකම් නිල රථයෙ ඉන්න බැරියැ.

මයි මැයි ඩේ

මගේ ශ්‍රමයෙන්

දිය හැකි යමක්

එහි උපරිමයෙන්

ලද හැකි යමක්

නිසි මගක්
වෙනුවෙන් හඩක්
මගෙම සටනක්
සමග මම සටනක්

තව අවුරුදු රබන් වැයේ..

ජාතිය වෙනුවෙන් නැහෙනා මෙපමණ මිනිස්සුන්
තක්කිට..
ආගම වෙනුවෙන් නැහෙනා අපමණ මිනිස්සුන්
තරිකිට..
කම්කරු ඈ දිළිදුන් වෙත අඩනා උතුමන්
කොපමණ..
ස්වර්ග, දිව්‍ය සම්පත වෙත තවත් මිනිස්සුන්
කොයිවෙද..
තවත් මිනිස්සුන්

එක ගෙයි කුරුල්ලෝ

සිංහල ජාතිවදීන්, දමිළ ජාතිවදීන්, ඉස්ලාම් අන්තවාදීන්, සියලු ත්‍රස්තවාදීන් හෝ ෆැසිස්වාදීන් හෝ බෙදුම්වාදීන් ... එකම කූඩුවක කූඩු වන, කොටුවන දිනක් ඒවා. එක්කෝ මුන් තමන් සියල්ලෝ එකම මිනිස් වර්ගයා බව වටහාගෙන සමගිව, වටු වැද්දාගේ දැලෙන් නිදහස් වූ වටු රැළ සේ කූඩුවෙන් නිදහස් වී ඉගිලේවි., නැතහොත් එකිනෙකා කා කොටා ගෙන උන් හැම වැනසේවි. එකම ලොවක සහයෝගී පැවැත්මක් නොපතන මෙහෙව් සත්වයන්ට සුදුසු උරුමය එයමතමා...

ලෝක පොත්...

බූරුවන් මිනිසුන් කලා පොත්
ඒ පොත් කලේ ලොවේ මිනිසුන්
ඒත් මෙහේ තාමත් යටයි උන්
ප්‍රකාශන පොත් බූරු ගැහුමන්

අසුරු සැණින්

දූවිලි පොළොවට යා කරන්න වැස්ස වැටෙනවාමයි
ආපහු මල් පුබුදු කරන්නට ඉරත් නැගෙනවාමයි
මරණය ඔබටයි මටයි දවසක එනවාමයි
මියෙන්ට පෙර නැසෙන කාලය ගියොත් ගියාමයි