Showing posts with label රට. Show all posts
Showing posts with label රට. Show all posts

Tuesday, May 23, 2023

🆒

දැන් පුරුද්දට ගිහින් !!

ධර්මය පසෙකලා ශාස්තෘ ප්‍රවර්ධනය කරන පූජකයන්ට, නායක ප්‍රතිරූපකයන්ට, ව්‍යාපාරිකයන්ට යටත් නොවුනා නම් අපි අදටත් ශික්ෂිත ජාතියක් !

🆔


 

🆓




 

Sunday, April 26, 2020

අපි නො මැරෙන මිනිස්සුද.. (මහප්රාණයෙන් තොරව - දේශ පාලනයේ අරුත)

රට රැකගැනීම සරලය, රට රැකුණොත් අප රැගෙන බව පැහැදිලිය. රටේ මහජනයාගේ රට පාලනය පිළිබඳ මතවාද විවිධය. එක අතක වුව ඇඟිලි එකිනෙකට වෙනස් වනවා වාගේය. ඒ වෙනස් ඇඟිලි විවිධ දේශපාලන පක්ෂ වැනිය (ජාති ආගම් වැනිය). ඉතින් රට කරන්නට රකින්නට තනි දේශපාලන මතවාදයක් තෝරනවා යනු (එක අතකට) අතක එක ඇඟිල්ලකින් වැඩ ගැනීමක් බඳුය.  ඇඟිල්ලක් දෙකක් එක්ව කටයුතු කළත් ඒ ගැලපීම් ජනනය කරන ශක්තිය විවිධාකාරය. ඒ ඇඟිලි වල ස්වභාවය පිහිටීම ශක්තිය ප්රමාණය අනුවය. සුළැඟිල්ලත් මහපටඟිල්ලත් අතර ශක්තියට වඩා දබරඟිල්ලත් සමඟ මහපටඟිල්ලේ ශක්තිය වැඩිය. නමුත් සුළැඟිල්ලට දමන තැනට දබරැඟිල්ල දරදඬු වැඩිය. මහජනයාට විනය ඉගැන්වීමට පෙර (ඇඟිල්ල දිගු කිරීමට ප්‍රථම) මේ ඇඟිලි පිළිබඳ සරල පාඩම රටේ පාලකයන් උගත යුතුමය. ලෝක මට්ටමෙන් ව්‍යාප්ත වන කෝවිඩ් බඳු ව්‍යයසනයකදී සියලු දේශපාලනික මතවාද වලින් තොරව දේශපාලන නායකයන් ඒකරාශි කිරීමේ වැදගත්කම ඔවුන් විවිධ මහජන කොට්ඨාශ නියෝජනය කරන රට නැමති සාමුහිකයේ ඇඟිලි නැමති ප්‍රධාන ධාරාවන් වීමයි. ජනයා එක මතයකට මගකට ගැනීමේ පහසුම හා සුදුසුම මග එයයි.
මේ ඇඟිලි මෙවන් මොහොතක එක මිටකට ගත නොහැකි කිසිඳු නායකයෙක් ජාතික නායකයෙක් වන්නේ නැත. එක් පසෙකින් බල තණ්හාවත් අනෙක් පසින් බල මාන්නයත් පොදි ගසන නායකයන් මහ වූවාට මහපටඟිල්ලෙන් පමණක් රට රැකීම කළ නොහැකි බවත් මේ අවස්ථාව දබරයට ඔසවන දබරැඟිල්ලෙන් විරුද්ධවාදියාට තග දමන අවස්ථාවක් නොවන බවත් දේශපාලනික ශ්‍රමය විභේදනය පමණක් නොව විශේෂීකරණය කර ගත යුතු අවස්ථාවක් බවත් වටහාගත යුතුය. ජාති ආගම් පක්ෂ ලෙස බෙදී එක අතේ ඇඟිලි විසුරුවා රට රකින නිවැරදි මග අතහැර දැමීම නොව දැන් සිදුකළ යුත්තේ සියලු ඇඟිලි ශක්තිය මිටට ගෙන රට රැක ගැනීම පමණයි. ඉතිහාසයේ වූ මෙවන් කවර අවස්ථාවකටත් වඩා ලෝකව්‍යාප්තයක් වූ අද මේ ටික නොතේරෙන පාලකයන් දේවාල පන්සල් කෝවිල් ගානේ බඩගානවා යනු අප තවමත් සමාජයක් ලෙස කොතරම් දිළිඳුදැයි, අසමත් දැයි සහ අසීමාන්තිකව සංස්කෘතික සීමාවන්ගේ සිරකරුවන්දැයි පෙන්වීම සනාථ කිරීමක් පමණක්මයි. 
අද අප නම් කරන සියළු විරුවන්ගේ අසීමිත කැපවීම උත්සාහය සියල්ල අවසන ගඟට කැපූ ඉනි බවට පත්වී අප කබලෙන් ලිපට ඇද වැටීමට මේ අවධානමේ අවධානය මොහොතකට ගිලිහීමම ඇති.
අවසන් පන්දුවට හයේ පහරක් ගසා තරඟ ජයගන්නේ වාසනාව ඇතිවිට පමණි. මේ පාලකයන්ගේ වාසනාව උරගා බැලීමට කාලයක්ද?