දන්නා සිංහලය එක් එක් ලේබල් යටතේ රස්තියාදු ගස්වන්නට අපට සිදුවූයේ අපේම වරදකින් නොවේ. එය කාලීනව රටේත් සමාජයේත් කෙරුවාවේ මහිමයයි. හැම දෙයින්ම අපව පීඩාවට පත්කළා වූ සමාජයකට අපේ ප්‍රතිචාරයයි.
නමුත් අපි ඒ වරද සමාජය පිටම පටවා රස්තියාදු සමාජයේ ගිලී මියයන්නෝ නොවෙමු. එහිදී මම කෙසේවත් සමාජයකට වරද පටවා මියයන්නට සූදානම් මිනිසෙක් නොවෙමි. මගේ ආත්ම භාෂණය නොතේරෙන ඉසව්වෙන් තේරෙන ඉසව්වට නොහොත් මගේම කරගන්නට දැන් කාලයයි. එහෙයින් දැන් දැන් මගේම නමින් මම ලියමි. මගේම කොට ලියමි. එහෙත් එකම ගමනය. එකම මගය. එනම් මගේ ගමන දිනෙන් දින තවදුරටත් රස්තියාදුව ශුද්ධ කර ගනිමින් යන ගමනේමය. හිත නිදහස් කර ගත් මිනිහ‍ාගේ බුද්ධිමය භාවිතාව දැන් මම සොයන්නෙමි.
මගේ විෂය නාට්‍ය හා රංගකලාව කොට මම එය සොයන්නට වෙහෙසෙමි. දන්නා සිංහලෙන් ලිවීමත්, මෙතෙක් කළ ගවේෂණයේ, නිර්මාණයේ කියූ නොකියූ පොඩි හෝ දෙයත් පසුබිමක තබා වඩා සාර්ථකව කරන්නට පුළුවන් හා වැඩියෙන් එකගතාවට පැමිණිය හැකි දේ සදහා දැන් මම වෙහෙසෙමි.
කෙටියෙන් එපමණකි, තවදුරටත් ශුද්ධ වේවා රස්තියාදුවේ මළ... රංගගත වේවා නිර්මළෙන් උපන් චරිත. ලියවේවා ඒ චරිත වල සහතික ගැන පමණක් :) ඉදිරියට.
No comments:
Post a Comment