සදාකාලික නොවූ ලෝකේ සදාකාලික අපේ ප්‍රශ්න යක්

 

අපි හැදෙයි-රට නැගෙයි! කවද හරි?

තම මානය හා පැවැත්ම රැකගැනීමට  කිසිඳු විලිබියකින් තොරව බොරු කීම හා කිරීම මේ රටේ අදටත් නොවෙනස් එකම ජාතික ප්‍රතිපත්තියයි.

?එපා!

!ආන් ස එපා?

!නීතිය ත් එපා?

!යුක්තිය ත් එපා?

!සාධාරණය ත් එපා?

!සංවර්ධනය ත් එපා?

අවිචාර?

මේ බෞද්ධ රටේ ඇයි මෙතරම්!!!

හැරවුමක් නැති සරල කර-කැවුම

කලෙක දකුණේ තරුණයෝ අරගලයක් කළහ. එය කැරැල්ලක් නම් විය. එවැනිම කලෙක උතුරේ තවත් අරගලයක් විය. එය මහා යුද්ධයක් නම් විය. දෙතැන්හිම මහා විනාශයක් විය. දශක ගණනාවක් විනාශය අත්දුටුවේ උතුරු නැගෙනහිර යුද්ධයෙනි. මේ කිසිඳු තැනක පැතූ දේ අලුතෙන් හැදුනේ නැත. සිදුවූයේ පරණ තැනටම තම තමන්ගේ ඔළුව හදා ගැනීමට ඒ අයට සිදුවීමයි. යම් කලෙක ජන මාධ්‍ය, ඉන් එහා සමාජ මාධ්‍ය මොකද්දෝ අරගලයක් කරන්නට හැදුවේ සිවිල් සමාජයේ බලයක් ලෙසිනි. ඒ සියල්ලන්ටද කෙටි කලකින් පුරුදු තැනටම එන්නට සිදුවිය. ඒ ද විශාල බිඳ වැටීමක්ද සමඟිනි. ඉන් පසු වරද නිවරද කරන්නට කියා තවත් තැනකට පෙළ ගැසුනේත් මේ රටේ ජනතාවමය. දැන් ආපසු අපි අපිටම හිනා වීමට පටන් ගෙන ඇත්තේ බලාපොරොත්තු සුන් වීමෙන් පමණක් නොව කොරෝනා ලෝක උවදුරෙන් ද නැවතත් බැට කමිනි. මෑත දශක කීපය ගෙවුණේ සරලවම ඔය අයුරිනි. ඉතිං අපි මීළඟට කුමක් කරන්ට සිතමුද? තවත් සුදු විප්ලවයකට සැරසෙමුද?

මිනිසෙකු උසස් වන්නේ ගුණයෙනි, සමාජය?

 

මිනිසෙකු උසස් වන්නේ ගුණයෙනි.

 

ෆේල් - නීතිය සාධාරණය දේශපාලකයාගේ රීතිය ලංකාවේ තියරිය හා ප්රැක්ටිකල්

 2020.11.18

දුක්ගන්නාරාළ තුමා,

ඔපීසිය,

ජනපතිතුමාගේ ලේකම් කාර්යාලය.

ගරු මැතිතුමනි,

                

               යුක්තිය ඉෂ්ඨ නොවීම

ආයුබෝවන්ඩ, දන්න දා පටන්ම ජනාධිපතිතුමා කී දේ අපිත් කියනවා. අදටත් කියනවා. අපිත් මේ රටට ආදරෙයි නොවැ. අපිත් කාටවත් බය නෑ, ඥාති මිත්‍ර කමට එහා සාධාරණේ, යුක්තිය අපිත් හොයනවා මහත්තයෝ. 

කාගෙ කාගේත් පම්පෝරි වලට වඩා කියනදේ කරන එකයි අපිටත් වැදගත්. අපි හැමදාම ඡන්දෙ දුන්නෙත් අපෙන් ඡන්ද ගත්තු අය කිව්වෙත් එහෙම. යුද්දේ කරපු තරමට, තව තව මහ වැඩ කන්දරාවක් කරපු තරමට කියලා අපිත් එතුමාව විශ්වාස කරනවා.

ඒත් ආයුබෝවන්ඩ, ජනාධිපතිතුමා යටතෙම ගමේ පොලිසිය, ගමේ සභාව, පළාතේ සභාව, සමහර රජයේ ආයතන ඒ කතාවට පස්ස හරවනවා නම්, සමහර ආණ්ඩුවෙම දේශපාලකයො, නිල බල ධාරීන් කියන අය වැරදි තැනට වැරදි විදිහට අත හොට පොවනවා නම්, එතනදි ගමේ ගොඩේ සාමාන්‍ය අපිව රකින්නේ කව්ද? නියපොත්තෙන් කඩලා විසඳන්න පුළුවන් සුළු සුළු කාරණා පොරොවෙන්වත් කපන්න බැරි රටේ ප්‍රශ්න බවට පත් කරලා,  අපිව මඩවලා රටක් සාර්ථක කොරගන්ඩ පුළුවන්ද? ආයුබෝවන්ඩ. හැමදාම උඩින් වෙනස් කොරන්ඩ හදන ඔය ක්‍රමේ ගමේ බිමේ හිරවෙන්නෙ, හිර කරන්නෙ ඔතැන නේද?

බිං මට්ටමේදි අපට යුක්තිය ඉෂ්ට වෙන්නෙ ඇත්ත මැරුණට පස්සෙ. එතකොට අපි භාගෙට මැරිලා. නැත්තං නොමරා මරලා. එහෙමත් නැත්තං අපිට වළපල්ලෙ ඉඳලයි ඒව දකින්ඩ වෙන්නෙ. 

පොඩියක් නෙවේ, හොඳටම හොයලා බලලා ගමෙන්ම පටන් ගන්ඩ ඔය ක්‍රමේ වෙනස් කිරිල්ල. අපිට යුක්තිය ඉෂ්ට කෙරෙන කල් අපි බලාන ඉන්නවා මහත්තයෝ. බලාගෙනම ඉන්නවා.

මීට, 

මේ රටේ ඉපදුණු, 

මේ රටවැසි කමේම මැරෙන්ඩ වෙන තවත් මිනිහෙක්

අපේ රටේ ප්‍රති-ශක්තිය

රතු තණකොළ දිගට ඇදුණු බිස්ස මත දිග ඇඳිලා කොළපාට අහස දිහා බලාගෙන පාට පාට අනාගතයක් ගැන හීන දැකපු මිනිස්සු හිටියා පළමු පන්තියේ දෙවන පන්තියේ වගේම තුන්වැනි පන්තියේත් දරුවන්ගෙ චිත්‍ර පිටුවල. ලොකු වෙද්දි හිටියේ කළු සුදු අළු පාට මිනිස්සු විතරයි ඒ බොහෝ හිත්වල. වෙනස් වෙන්නෙ ලෝකය නෙවෙයි, මිනිස් හිත. ඒත් තවත් හිත් නිසා. අපි හිටියත් නැතත් ලෝකයට ඉර හඳ පායනවා. අලුත් දේ බිහිවෙනවා, මියදෙනවා. එනකොට ගෙනාපු අඩි එකහමාරක දෙකක ශරීරය අඩි පහක් හයක් කරල ආපහු මහ පොළොවට දීල අපි යන්න යනව. ආවෙ කොහෙන්ද වගේම යන්නෙ කොතැනටද අපි කව්රුත් දන්නෙ නෑ. එහෙම දන්නවයි කිව්ව අය කියාපු පාරවල් තැන් ගැන හිතාගෙන හිටියත් ආපු වෙලාව වගේම ඉන්න ලැබෙන වෙලාවත් අපිට තීරණය කරන්න හරිම අමාරුයි. අනිත් කොයිකාටත් වඩා ලංකාවේ දේශ-පාලකයන්ට ඔය ටික හරියට තේරුම් යනවනම් කොයි තරම් අපූරු ද? ජනතා බදු මුදලේ අනිසි සැප අරන් යන්න බෑ කියල යන තැනකට. පාට පක්ෂ ඡන්ද නැතිව යන්න වෙන්නෙ තනියම කියල. 

මිනිස්සුන්ට ජීවත් වෙන්න මිස රටක් හදන්න ඕන මිනිස්සුන්ට සමාදානයේ සැතපෙන්න නොවෙයි. නීතිය සාධාරණය වැදගත් වෙන්නෙ මනුස්සයෙක් හැටියට ජීවත්වෙන්න. සාධාරණව නිදහස්ව යුක්ති සහගතව ජීවත්වෙන්න පුළුවන්කම තියෙනව නම් ඒ රටේ හුස්ම ටික කොහොම කොතැන ගියත් සැපක් නොවෙන්නෙ කවර මිනිහාටද? ධර්මය ගැන කොතෙකුත් දෙසන රටේ යම් ධර්මයක් දළුලා පැළවෙන දවසක කොරෝනා යන්නම යන්නෙ මිනිස්සුන්ගෙ සැබෑ ප්‍රති-ශක්තියට ඔරොත්තු දෙන්න බැරිව. ලෝකය තබා රටක් හැටියට හදාගන්න ඕන ඒ ප්‍රතිශක්තිය මිස ඊළඟ ඡන්දෙ ශක්තිය නොවෙයි. පක්ෂ විපක්ෂ කොයි කාටත් මේක අදාළයි. බොරුවෙන් ආත්ම වංචාවෙන් ගැතිකමෙන් ඩීල් වලින් ගේම් වලින් හැමදාම දිනන්න බෑ. රටක අගමැති ජනපති කමෙන් වුනත් ඡන්ද මිස රටක් දිනන්න දිනවන්න ලේසි  නොවන්නෙ ඒකයි. රටක් කියන්නේ ඡන්ද ගොඩක්, ශරීර ගොඩක් නෙමෙයි, මහා පරිසර පද්ධතියක්. ගහකොළ  සතා සිව්පාවා ගංඟා ඇළදොළ, මහ සයුර, මහ පොළොවේ ගල් වැලි විතරක් නෙවෙයි ඒ අස්සෙ හැංගුණු නටඹුන් අතීතයත් නොපෙනෙන අනාගතයත් අයිතියි. අග නගරෙ තියෙන ලොකු ගොඩනැගිලි වගේම තවම අත තබා ඇස නොගැටුණු හැමතැනක්ම අයිතියි. ඒ හැම අහුමුල්ලකම ඉන්නා කාටත් ඇති හැකි ලෙසට සතුටින් මෙහෙන් යන තුරු ජීවත්වෙන්නට ඇති අයිතිය රැකදීම මහා වගකීමක් වන්නෙ ඒ නිසාමයි. හෙට දවසේ වෙහෙස මහන්සිය කැපවීම විය යුත්තෙ ඒ සඳහා මයි. "මීටරේ දෙකේ නෙවෙයි, තුනක පරතරයත් එහෙම කැපවීමකට නම් බාධාවක් වෙන එකක් නෑ"

නිර්භය ව

 

On the stop

 

කිරි මුට්ටි පිටින් ගඟේ යතේ, අත් පොළසන් හාත්පසේ!(මේ කොරෝනා සමයයි)

2013, 2014 කාලයේ අලුත් විදිහකට කරන්න හිතාගෙන මම පර්යේෂණාත්මක දිගු නාට්‍ය පිටපතක් සකස් කළා. ඒක "පුරුෂ තුනම හෙළුවෙන්" උත්තම මධ්‍යම ප්රථම පුරුෂතුනේ හමුවට එන්න, ස්ත්‍රීන්ටද අකැප නොවේ... වගේ ඇමිණුම් පදයකුත් යොදාගෙන නම් කළා. අපේ රටේ තුරුණු කලාවට, නාට්‍යට, නිර්මාණකරණයට තිබෙන අනුග්රහය අප්‍රමාණ නිසාම එය නිර්මාණයක් නොවී පිටපතක් බවට පමණක් පත්වුණා. රටේ සයිබර් අවකාශයේ විකාශනය පුළුල් වෙමින් පැවති අවදියේ ඒ පදනම හරහට හූරා බලන්නට නිර්මිත නාටකය ඊයේ මහ මිනිසුන් ගේ හඬ පට තුළත් අද පොඩි උන්ගේ හඬ පට තුළත් කලාවෙන් ඔබ්බේ යථාර්ථයක් බවට වෙලා. යථාර්ථය ඥානනය කරන කලාව පරදිද්දී ආතල් එක දිනනවා, ඒක හරි.. ඉතිං අපි තවත් මුට්ටි පුරවලා කරදියෙන් වත් කරමු ගඟට ගලා යන්නට  කිරිදියෙන්... හෘද සාක්ෂිය, මේ ඔබේ අවධානය පිණිසයි.

කෝවිඩ් 19 - අවධාරණය

 

අසරණ බණ

පරම පැතුම පර වී යන දා

නෙළුම් පිපේවිද ගොහොරු මඩේ

නිල් මහනෙල් සරදම් කර කීවා

හෙළ බිම ජාතික කතන්දරේ

අහිංසක කැලෑ මල් වන මැද පිපි

බුදුන් වඳින්නට පින් කර නැතුවා

අසා ඇති එකම බණ පද බිඳකින්

පිබිදුණු ඒ මල් නිවනක් පැතුවා

වසන්තය හඬගසා එන්නටත් කලින්

කවුදෝ කැලේට ගිනි ලෑවේ

වැවට අයිති දාගැබ් හෙවණැල්ලේ නෙළුම නෙළා ලංසුවට ගියේ ...

ආවඩා..

කළු කපුටා සුදු වන තුරු

මෝල් ගහේ දළු ලන තුරු

කොරෝනා සමාජ ගතවන තුරු 

එක්සිය විස්සට දෙසිය විස්සක් හැමට ආයු බෝ වේවා!

කොරනා කෙළිය

 

වටහා ගතිමි

රටේ ජාතිකත්වය පිළිබඳ උත්තරීතර පිරිසිදු ප්‍රබල මතවාදය ද්විත්ව පුරවැසි භාවයක් දැරූවෙකු ඉදිරියේ වුව කොතරම් නම් අපිරිසිදුද දුර්වලද, (පැහැදිලි කිරීම පිළිබඳ ස්තුතිය, අතිගරු තැන්පත් විධායක සේනාධිනායක ජනාධිපතිතුමාණන් සතුය)

මාතෘකාව

 සිනහවත් විප්ලවයත් එක්ව එනදා හයෙන් පහක් ලාංකිකයෝ එතැනට එනු ඇත.. එතෙක්!😀

කරුණාවෙන් සැනසෙන්න!

පක්ෂ විපක්ෂ බේදයකින් තොරව සියළු මහා දේශපාලකයෝ තම නොහැකියාවන් ප්‍රදර්ශනය කර අවසන්, අවසන් වශයෙන් මහජනතාවද සිය නොහැකියාව ප්‍රදර්ශනය කොට අවසන්, තවත් අවසානයක් දකින්නට ඇත්නම් ඒ සමස්ථ රටකම අවසානය පමණයි. මේ මොහොතේ සිට හෝ තම තම වගකීමේ බැරෑරුම් කම වටහාගෙන සියලු ලාංකිකයෝ දේශපාලන, වෘත්තීමය, ජාතික හෝ ආගමික වාසි සෙවීමෙන්, පාරම්බෑමෙන්, පම්පෝරි හෝ ලොකුකම් කියවීමෙන් ඉවත්වී සබුද්ධිකව ක්‍රියා නොකළ හොත් රටම කාලක්‍රියා කරන දවස වැඩි ඈතක නොවන බව මහා වියතුන් නොවන අපගේ අදහසයි. එබැවින් මේ මොහොතේ සොබාදම් දෙවියන් ඉඟියෙන් අපවෙත නිකුත් කොට ඇති සියලු චක්‍රලේඛ වලට එකඟව කටයුතු කිරීම අපේ උන්නතිය පිණිස හේතු වනු ඇති.

අවිචාරයෙන් අ වි චාරයට??(දෙයියන්ට දීම)

රාජකාරිය දේවකාරියක් වීමත් සමාජයෙන් දේවත්වයට මිනිසා ඔසවා තැබීමත් සැබෑ ජනනායකයෝ ලබන දුර්ලභ ගණයේ වරප්‍රසාදයකි. ඒ තුළ තම ජනතාව තවදුරටත් ඉහළට ඔසවා තැබීම එබඳු නායකත්වය තුළ ජනතාව පෙරළා ලබන ප්‍රතිලාභයයි. ඒ ලාභය ලැබීමට නම් අවංකත්වයත් විචාරශීලීත්වයත් නායකත්වය තුළ තිබිය යුතුයි. පෙරළා ජනතාවද ඒ ගුණාංගයන්ගෙන් පෝෂණය විය යුතුයි.

නමුත් දේශපාලනයේ දෙයියන් බිහිවනවා නම් ඒ මහජනයාගේ අවිචාරයෙනි. යුද්ධය, භීෂණය, පරිසර විනාශය තුළ තවමත් අප උගත් පාඩමක් නැතිවීම තුළිනි. සවන්දීමත්, සදය විචාරයත් අපේ රාජ්‍ය ආයතන පද්ධතිය තුළ මුල් නොබසින්නට හේතුව කිම? ඒ දේශපාලනීකරණයයි. නිළධාරී වාදයට පදනමද එයමයි. කිසියම් ප්‍රශ්නයකට දේශපාලන සෙවණැල්ලක් වැටුණු තැන සිට එයට ලැබෙන විසඳුමේ සාධාරණත්වය පිළිබඳ විශ්වාසය තවදුරටත් නොපවතී. එසේ නොවන්නට අපේ රටේ ප්‍රශ්න මෙතරම් සංකීර්ණ වන්නේ නැත. අප රටේ දේශපාලකයන් බොහෝ විට උත්සාහ දරා ඇත්තේ ජනතාව නියෝජනය හෝ ජනයාට නායකත්වය ලබාදීමට වඩා බලවතෙක් බවට පත්වීම හා ඒ බලය උරුමයක් ලෙස පවත්වා ගැනීමටයි. ඒ උදෙසා බොහෝ කැපවීම් කරන්නට ඔවුන් සූදානම්ය. අවසනාවට මෙතෙක් එබන්ඳන්ගේ කැපකිරීම් තුළ තහවුරු වී ඇත්තේ ඔවුන්ගේ පැවැත්මම පමණක් නොවේ. ඒ සමඟ වර්ධනය වී ඇති බොහෝ මතවාදයන් හා පිරිසද සමාජය පිරිහෙලන සාධකයන්ය. අවිචාරවත් මාර්ගෝපදේශයන්ය. අවිධිමත් ව්‍යාපාරයන්ය. පවත්නා තත්වය තුළ නිසි භාවිතයක් නැති යන්ත්‍රයක මළකඩ පෙනෙද්දී අලුත් උපාංග සවිකිරීමේ ඵලය කිම?  දහනවයකුත් එකක් සංශෝධන කෝඳුරුතෙල් හත්පට්ටයකුත් තව ටිකක් යන්නට සමානත්වයකින් දැනෙන්නේ එනිසාය. අපි අප විසින් කරන කියන දේ පිළිබඳ වගකීමක් දැරීමට තරම් ශක්තිමත් හා නිවැරදි රටවැසියන් නොවනතාක් දේශපාලනය බොරුවක් වීමත් අප ඒ ව්‍යාජ දෙයියන් අදහන මිථ්‍යාදෘෂ්ටිකයින් වීමත් වැළැක්වීමට කිසිවෙකුට හැකි වන්නේ නැත. ඒ අඩුව පිරවෙන්නේ දිගට හරහට අපට ගුටිදෙන ස්වභාව ධර්මයා නැමති අපක්ෂපාතී ගුරුවරයාගෙන් පමණි. නමුත් ජෙෙන නිඝන්ඨයන් සේ ඒ ගුරු ධර්මය අප උරුම කරගත යුතු කරුමයක් සේ කරතබා ගන්නේ නම් රටක මිනිස් සමාජයක් ලෙස තවදුරටත් අපට කතා කිරීමට දෙයක් ඇත්තේද නැති. දෙයියන්ට ඉඩ දී බලා හිඳිමු අපි!