අප්‍රසාද Vs වරප්‍රසාද

මජර තක්කඩි ගෑණු මිනිසුන් පොදු වේශයෙන් කරන පුද්ගලික කෝන්තර දේශපාලනය උදෙසා රටේ ~ පාර්ලිමේන්තුවේ සහ ජනමාධ්‍යයේ කාලය වෙන් කිරීම යනු ~ ගලි බවුසර් සේවාවක්මය.

විසෙන් විෂ ~ නසමුද :

සාර පින් බිම නිස්සාර

කරපු උන් වී සරුසාර

සමය නිමවා පව්කාර

නසා ලමු විෂ විෂඝෝර

අවකෙළි කරන් ගිනිකෙළි

ගුණ දම් මරා ගුටිකෙළි

මජරයින්ගේ සැණකෙළි

කොහෙද රජයේ සැලකිළි

කිරි දරු ගෙන ප්‍රාණ ඇපයට

මව කෙළෙසන්න හැකි උන් හදන තැනකට

තව කල් මරා රට රමණ නැකතට

ඉඩ නොදෙමු සුනඛයින් රට කරන තැනකට

මජර වළලු (ගෙල ලා ද)

වැළලෙද්දි ජනතාව දකිමින් මගමරු

උන් හැමදා මැති ඇමති ජනාධිපතිවරු

වගකීම විහිළුවක් ජොලියක්ම වූ පසු

ආතල් නොකඩන්න වැළලෙන්න මින් මතු

ඇති වෙයන්! බැරි නම් නැති වෙයන්! (මජරයන් පෑගීම ද උන්ට යට වීම ද)

අන් රටවල ජාතක විශ්ලේෂණය තබා තමන්ගේ ජාතකය සොයා පාදා හදා ගත යුතු රටක ~ යුක්තිගරුක මිනිස්සු

ඩයනා Vs චාල්ස් ~ (හොඳ Vs නරක ද)

ස්ත්‍රීන්ගේ අමුතු හොඳක් හෝ පුරුෂයින්ගේ අමුතු නරකක් නැත. හොඳ නරක අඩු වැඩි වශයෙන් කොයි මිනිසා තුළත් අද්දැකිය හැක. කොයි නරකය අවසානයේදීත් වැළලෙන්නේ අප (තුළ ශේෂ වුණු පුරුෂාර්ථයන්) පමණි.

සභාව එකඟ ද

හායි

19 ට

හායි

20 ට

හායි

21 ට

හායි

ජනතාවට

හායි

ජනතා අයිතීන්ට

බායි

🎬

අසරණ මී ජීවිත !

විධායකයේ පර්යේෂණාගාරය

ව්‍යවස්ථාදායකයේ භොජනාගාරය

අනිත් එකේ බන්ධනාගාරය

ඇහැරුණොත් ආදාහනාගාරය

අවස්ථා සම්බන්ධයක් නැති බව පෙන්වා ආඳා ලකුණෙන් එන විධායක සේදුම් යන්ත්‍රයක් සමඟ රාජකීය ගල් බමුණු ලකුණෙන් එන අග මැටි ෆිල්ටරයක් දිනා ගන්න.

කෙළ වෙලා

බොහෝම ස්තූතියි

ඔබතුමා ඉඳගන්න

වණ වෙලා

බොහෝම ස්තූතියි

ඔබතුමා ඉඳගන්න

හෙණ ගහලා

බොහෝම ස්තූතියි,

කෙළ වෙලා වණ වෙලා නේ හෙණ ගැහුවේ

ඒක නිසා දැන් වැඩක් නෑ

ඔබතුමා ඉඳගන්න

වීරිය ණයට නොලැබෙනු ඇත! (ණය Vs වීරිය)

එකමුතු නොගෙතු මහ විප්ලව ගඟේ ගියා

ගජමුතු නැතත් තනි ගේමක් ගොඩට ගියා

එක එක දනා ඒ ගේමට රටින් ගියා

රට වෙනුවෙන් වූ හීනය හිතින් නොයා

අතේ තිබුණු ජය රැක ගන්නට බැරිව

හිතේ තියෙන ගට දියවෙන්නට හැරිය

කොතන කාට මුත් පැරදුම වන හරිය

ණය ණය නොවෙයි දැය අබිමන ජය කොඩිය

මහවුන් දණ ගැසූ තැන දී රට පාවා

තව මොන කතා විකුණා ගෙන කන ඒවා

උරුමය කරට කරුමෙට උර බල දී ලා

හිඟමන් වින්දනේ නින්දෙන් ඇහැරේ වා!

සිරි ලක්වැසි අන්ද මන්දා නන්ද ~ (කපුටාස් හිට්ද බ්රේන් by වික්කමසිංහ )

විදේශ සහනාධාර පලමක් ලෙවකමින් ගැලරියේ හිඳ පාර්ලිමේන්තු ෂෝ එකක් බැලීමෙන් ලැබෙන ආස්වාදය වැන්නක් මෙකල්හි ලාංකේය වැඩිවයස් පුරවැසියෙකුට අන් කිසිඳු ව්‍යායාමයකින් ලද නොහැකිය. පන්දුවෙන් පන්දුව විචාරමින් නරඹන ජාත්‍යන්තර පිති පන්දු ක්‍රීඩා තරඟයකින් වත් එවැනි ආස්වාදයක් ඔහුට ලැබිය හැකි දැයි සැක සහිතය. බටහිර යථාර්තවාදය පරදන ලාංකීය දේශපාලන නළු නිලියන්ගේ අනගි රැඟුම් නැරඹීමෙන් ලැබෙන ආශ්වාදය, අඥාත කතෘවරුන් විසින් ආගාධයකට ඇද දමන ලද රටක තම ජීවන අරගලය මොහොතකට ඔහුට අමතක කරවයි. ජවනිකා තුළ ඇති අන්දා මන්ද රසය, පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය නඩත්තුව උදෙසා වෙන් කෙරෙන අති මහත් මුදල් කන්දරාව පිළිබඳ පුරවැසියාගේ සිත් තුළ ජනනය කරන්නේ කෝපයක් නොවේ. ශෝකයක් හෝ කළකිරීමක් ද නොවේ. තමන් විසින් නඩත්තු කෙරන ක්‍රමය පිළිබඳ අසීමිත භක්තියක් හා හද කුල්මත් කරන ප්‍රීති ප්‍රමෝදයකි. පාර්ලිමේන්තුවේ අනගි දසුන් නරඹන අතර "අනේ අපොයි!" නොකියන්නෙක් ජනතා ගැලරියේ නැත. ඒ ලෙසින් නිරායාසයෙන් කිසිවෙකුට කියවෙන්නේ නිකමට නොවේ. ඒ අතර "අනේ මුන්නැහෙලාව දෙවියෝම බලා ගන්ට ඕනෑ !" තවකෙකුගේ මුවගින් ප්‍රාර්ථනා පිරි වදන් ගුවනට එක් වන්නේ අහේතුවකටද නොවේ. ලාංකේය ගති සිරිතට අනුව හදවතෙහි ජනිත වන්නා වූ ළතෙක් හැඟුමන්ගේ නිර්ව්‍යාජ ප්‍රකාශනයක් වශයෙනි. නොසෑහෙන්ට රට වැසියා සතුටු කරන ප්‍රජාවක් වෙනුවෙන් සිරිලක වැසි අනන්‍යතාවේ හද පතුල  අව්‍යාජත්වයෙන් ඇවිලෙන්නේ එලෙසිනි.

ViP පුටු Vs iCU ඇඳන්

රටම ලෙඩ කරවපු මිනිසුන් පිරිසක් රට කරවන තැන ~ ප්‍රධාන වශයෙන් 225 ක් අතර ~ අසුන් අරා ඉන්නවාය. ඉන් එක අසුනක නියෝජනය සාමාන්‍ය මිනිසුන් වෙනුවෙන් ලබා ගන්නට ලක්‍ෂ ගණන් මිනිසුන් පාරට බැස අරගල කළද අවස්ථාවක් නැත. ඔවුන් ඒ vip අසුනක් කිසිඳු සාධාරණ හේතුවක් මත අත්හැර යන්නේ නැත. අඩු තරමින් ඡන්දයකදී හෝ සාමාන්‍ය පුරවැසියාගේ නියෝජනයට අමතර අසුනක් හෝ ලබා දෙන්නේ නැත. 

රටට මාතෘකා කොට ගත් icu ඇඳ තබා ජන අරගලයකට තබා මහජන ඡන්දයටවත් සාධාරණ වගවීමක් නැති බහුතර මන්ත්‍රීන්ගේ පශ්චාත්භාගය දරන්නා වූ පුටුව යනු අසුනම ද නොවේ. පුටුවට ලැබෙන වරප්‍රසාද දීමනා කාර්යමණ්ඩලය බලය ඇතුළු කාරණා ගණනාවක එකතුව අසුන නම් වේ.

මැරෙන්නට යන මිනිසුන් ගලවා ගන්නට හදන තැන ඇති අමු කෙස් පැලෙන තර්ක අතරේ පිල් බෙදා මිනිසුන් මරා හෝ බලය හා වරප්‍රසාද දිනා ගැනීම උදෙසා කැප වන උන් තවදුරටත් ස්වකීය අසුන් බදා යෙහෙන් වැජඹේ.

තවමත් ඵලයේ ගඳ සුවඳ ගැන මිස හේතුව ගැන වදවෙන්නට, එක්වෙන්නට ඇති හේතු අතහැර දැමීම රටක ජාතියක අහේතුව යැයි දිස් වේ, සිත් වේ. තව තවත් ඇස් පනා පිට ප්‍රත්‍යක්‍ෂ වේ.

අභිමානය Vs අවමානය

අපි හොඳයි

ඕස්ට්‍රේලියා හොඳායි

අත්තානං උපමං කත්වා ! බොහෝම හොඳයි

මානය ඉතා නරකයි

හේතුව ~ මජර දේශපාලය (ලොකු චිත්‍රය)

ගය ගයා නටමු ~ නට නටා ගයමු

ආන්ඩුව කියන්නෙම ඔපෙරාවක් සෝප්

චැනල් එක රාජ්‍ය ඒක නෑ ශෝක්

බල බලා ඉඳමින් නළු නිළියන් ගෙ ජෝක්

නිවන් සුව මෝක්‍ෂය මැරුනහම ෂෝක්

ගස් බඳින්නෝ Vs ආණ්ඩු

ගස් බඳිනවා ~ බැඳපු ගස් ඇදල බඳිනවා

මංවින් සම්බන්ධ නැත. එහෙම කියන්නේ ගස් බඳින්නෝය.

ගස් කපනවා. වැටුනම කපනවා. වැටෙන්න යන ඒව කපනවා, එහෙම හිතෙන ඒවත් කපනවා. වට්ටලත් කපනවා. දිරපු ගස් රකිනවා. දිරවන්නෙ නැති ගස් කපනවා. ඇද නැති ගස් මරල කපනවා. වටින ගස් හොරෙන් කපනවා.

ආණ්ඩු , වී අයි පී අය සම්බන්ධය. එහෙම සිදු වන්නේ තිරසර සංවර්ධනය උදෙසා ජාතික ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කිරීමේදීය.

♠️

 

හිත ඇත්නම් බුද්ධිය උනයි (නැත්නම් බුද්ධියට උණයි)

අර 225 

+ විධායකය 

+ නිළධාරීන්

තුළයි ලංකාවේ සුපිරිම බුද්ධිය තියෙන්නේ. ඒත් ඒ හැමෝම තුළත් නෙමෙයි. ඇතැම් අය තුළ. වාසනාවට ඒ අය රැක ගන්න ඇප කැප වෙන ජනතාවකුත් රටේ ඉන්නව.

ඉතිරි කෝටි දෙකට අංශුමාත්‍ර බුද්ධියක් තිබුණ නම් ආයෙ ආයේ ආයෙත් එයාලටම රට දීල මෙහෙම ඉල්ලගෙන කන්නෙ නෑ.

බුද්ධිය ගලන්නේ එහෙම එකක් තියෙන තැනකින් නේ! රටේ බහුතර සාමාන්‍ය මහජනයාට බුද්ධියක් ඇත්තේම නෑ. ඒ නිසා ඒ ජනතාව කොතැන ගියත් මග මැරුණත් රට කෙළින්, වැටෙන් නෑ.

හැබැයි අර සම්පත්ධාරී VlP ටික ගියොත් සහතිකයි පහුවදා සිට අපි බංකොලොත් !

සන්තෝෂයි ! ඒ නිසා (අමරණීය වන තුරු ඡන්ද නම් එපා)

නොබැඳි රටක්

කාටවත්ම බයත් නෑ

ආත්ම ගරුත්වයක් ඇති රටක්

කාටවත්ම ණයත් නෑ

කියන දේ, ඇහෙන දේ

අදහන දේ මාරයි

අඬන්න, හිනා වෙන්න 

තැනකුත් නෑ, වැඩකුත් නෑ

මිනිස්සු මැරුණත්

අලි මැරුණත්

වගා පාලුවුණත්

වන විනාශ වුණත්

***********************************************

පාලකයො ජේෂ්ඨයි

පාලනය ශ්‍රේෂ්ඨයි

අපි මාර උත්කෘෂ්ඨයි

2045 හේ,

අමරණීයයි!

හතරෙන් දෙකක් බැරි නම් දෙකෙන් එකක් ~ බේරා ගන්න බැරි නම් බේරේ ගිලෙයි රටත්

ණය නැති රටක් ~ බය නැති හෙටක්

බය නැති රටක් ~ ණය නැති හෙටක්

සිඟමන් යදින රටක් ~ අවමන් විඳින හෙටක්

අවමන් විඳින රටක් ~ සිඟමන් යදින හෙටක්

ප්‍රේක්‍ෂාව!

බොහෝ කොට අන්තවාදයට සහ අවස්ථාවාදයට උචිත වන පරිදි පිටිය සැකසූ රටක සෞභාග්‍යමත් පිතිකරණයක් හෝ පන්දු යැවීමක් බලාපොරොත්තු විය හැකිද? එබඳු විටෙක සෞභාග්‍යමත් තරඟයක් වෙනුවෙන් විනිසුරුවන්ට සහ තරඟ තීරකයන්ට කළ හැක්කේ කුමක් ද? කළ යුත්තේ කුමක් ද?