ශුද්ධ කරපන්න හද - ලංකා

ඇහැට පෙනෙන පමණින්ම වුව, පිරිසිදු වූ සියල්ල අපිරිසිදු වෙයි. අපිරිසිදු කෙරෙයි. චුල්ල පන්ථක අත වූ රෙදි කැබැල්ල පිරිමැදීමෙන් අපිරිසිදු විය. කාර්මීකරණයෙන් පසු සීග්රයෙන් ගගන දෙරණ අපිරිසිදු වන්නට විය. මිනිසාගේ ආයුෂය විද්‍යාවේ මුක්කු වලින් දිගට දරා සිටියත් බෝ නොවන රෝග, පිළිකා වලින්  තක්කු මුක්කු වීම දිනෙන් දින වැඩිවෙයි. මානසික පීඩාව උග්‍ර වෙයි. පීඩනය වැඩි වෙයි. පිරිසිදු ජීවන රටාවක් තව දුරටත් ඇත්තේ නැත. අපිරිසිදු වූ අප හැම කාලයේ ආකාලයේ රස්තියාදුවකය. දේශපාලනික මිතුදම හරහා ලද බුදුන්ගේ ධර්මය දේශපාලනික භාවිතාව තුළම අපිරිසිදු කර ඇත. පිරිමැදීමෙන් අපිරිසිදු වුනු රෙදිකඩ සේ භාවිතයේ ස්වභාවයෙන් අපිරිසිදු වන ජීවිතය ගැන තේරුම් ගෙන ඉන් මිදීමේ මගක් කියාදුන් බුදුන් අපට කීවේ සාංසාරිකවම අපේ රස්තියාදුවෙන් අප මුදවන මගය. නන්නත්තාරව ජීවිතය සොයා ගත නොහැකිව රස්තියාදු වුනු බොහෝ දෙනා උන්වහන්සේ විසින් ඒ අනවරත රස්තියාදුවෙන් මුදවාගන්නා ලදී. බුදුරඳුන්ගේ මහා පෞරුෂය හදවතේ ගැඹුරට ගත් කිසිවෙකු දේශපාලන හෝ වෙනත් ළාමක තර්ක මත උන්වහන්සේගේ ධර්මය පටලවා නොගනී. බුදුන් දෙස බැලිය යුත්තේ උන්වහන්සේ පවසා ඇති පරිදිම ධර්මය තුළින් මිස බියර් බෝතලයක් හා සිගරට් දුමක් මැද්දෙන් නොවේ. තමන්ට තමන්ව විග්රහ කරගත නොහැකි තරමට අපිරිසිදු වුණු අපි පට්ට ගසමින් ලෝකය ධර්මය නානා ශාස්ත්‍ර විචාරමු. එබඳු විචාර දර්ශන වාද තුළින් යමක් අසු නොවෙනවා නොවේ. පරමාණුව බිඳ බලශක්තිය නිපදවන්නට හැකි සේම එයින් ලොවම මොහොතකින් නසන්නටත් හැක්කේ ඒ විද්‍යාව තාක්ෂණයක් මිස සැබෑ ඥානයක් නොවෙනා බැවිනි. දැළිපිහි දැනුම අවබෝධයෙන් තොරය. අපිරිසිදුය. ලෝකයේ ස්වභාවයද ගතිකය. සත්වයාද ඇතිවී නැතිවී යයි. එන්නේ කොහෙන්ද යන්නේ කොතැනටද භෞතිකව සිතා කටයුතු කිරීම පමණක් සෑහෙන්නේ නම් ලෝකය පිළිබඳ ගැටළුව බොහොම සරල  එකකි. බඩෙන් ඇවිත් කනත්තෙන් ඉවර වෙනවා නම් සියල්ල අපේ පංචේන්ද්රියන්ට හසු වෙනවා නම් ලෝකයට මෙතරම් උපකරණ උවමනා ද නැත. එසේ උපකරණ අදත් නිපදවෙනවා නම් එහි අරුත එකවර අපේ පංචේන්ද්රියන්ට හසු නොවන තවත් කොතෙකුත් දෑ පැවතිය හැකි බවය. බුදුන්ගේ ඥානය විමසීමට අප භාවිත කරන්නේ අපූරු නිර්ණායකය. හොඳට පදමට මොළය මත් කර අපි ධර්මය විචාරමු. එසේ නොවන අවස්ථාවන් ගැන කීමට ඇත්තේ අයින්ස්ටයින්ගේ ඥානය සේ බුද්ධ ඥානය නොසැළකිය යුතු බවයි. තවදුරටත් කීවොත් ඇපල් ගෙඩිය ඔලුවට වැටීමෙන් නිව්ටන්ගේ චින්තනය අවදිවීමත් සතර පෙර නිමිති දැක බෝධිසත්වයන් සිදුකළ අභිනිෂ්ක්‍රමණයත් කිසිසේත් සමාන නොවන බවයි. බුදුන් ගැන ඉඳුරා කිව හැකි තවත් බුදුවරයෙකුට පමණක් බව බුදුරඳුන් ශාසනයේ ප්‍රඥාවන්තයින් අතර මුල් තැන සිටි සැරියුත් තෙරුණට පැවසුවා නම් අපේ ප්රමාණයෙන් බුදුරඳුන් ගැන තීරණය කිරීම අපටම බාරය. ලෝකයේ සුපිරිම පරිගණක සමහරවිට ඇත්තේ එකකි? බොහෝවිට තවත් එවැනි එකක් නැත. එය සරල කතාවකි.
එසේ වූ පමණින් තමන් අවබෝධ කොටගත් ගැඹුරු දහම අපටද අවබෝධ කරගත නොහැකි බව උන්වහන්සේ කීවේ නැත. දක්ෂ ගුරුවරයා යනු තමන්ගේ අවබෝධය සිසුවාගේ පමණට ගලපා දිය හැකි තැනැත්තාය. සම්මා සම්බුදුු ලෙස උන්වහන්සේ හැඳින්වෙන්නේ එබැවින්ය. විද්‍යාව විග්‍රහ කිරීමට විද්‍යාවේ පද තිබේ. ඒවායේ අරුත බැඳෙන්නේත් විද්‍යාව විග්‍රහ වන තැනටයි. ධර්මයටත් එසේමය. බුදුන් හෝ උන්වහන්සේ සම්බන්ධ කරුණු සමහරක් වෙනත් වචන වලින් විස්තර කිරීමම අදටත් අපිරිසිදු කරගෙන ඇති ධර්ම විග්‍රහ තවත් පටලවා ගැනීමකි. ගැඹුරේ අත පතගාන්නට හදන බොහෝ දෙනාට බුදුන්ගේ ධර්මයේ ඇවිත් බලන්නට කියා කියන තැනම ඇති ගැඹුර නොපෙනේ. ත්‍රිලක්ෂණය, හේතු ඵල දහම, චතුර්ආර්ය සත්‍යම නුවණ ඇත්තෙකුට නම් සෑහෙන සෑහිමකි. තව දුරටත් සත්‍ය සොයා බුදු නුවණ ලබා ගැනීමට අවැසි තැනැත්තාට බුදු බව දක්වාම යෑමටත් උන්වහන්සේ මග කියා ඇත. නමුත් සත්ය අවබෝධය යනු බුදු නුවණ නොවේ. සත්‍ය අවබෝධය යනු ලෝකයේ සැබෑ තතු සත්වයා පිළිබඳ සැබෑව අවබෝධ කොටගෙන කළ යුතු දෑ කිරීමයි. එය හඳුන්වා ඇත්තේ නිවන යනුවෙනි. අනියත ලෝකයේ සසරක සැරිසරන සත්වයා ඉන් මිදී යාම සරලවම නිවන යි. සම්මා සම්බුද්ධත්වයෙන් මෙපිට ඒ අවබෝධය ලබාගත හැකි අයුරුත් බුදුරජාණෝ දේශනා කළෝය. ඉතිං ඒ වන් උතුමෙකු වෙත පහන් සිතින් වන්දනා කිරීම හෑල්ලුවක් වන්නේ රැජිණගේ නම්බුවෙන් සර් නාම ගත් අයටද? නැත්නම් සහතික කොළයකින් පදවි නාම ගත් අයටද? එහෙම දෙයක් නැත. උඬගු කමින් උද්ධච්ඡ වී තවත් අපිරිසිදු වීමට පෙර බිඳක් සිතිය යුත්තේ බුදුන්ගේ දහම නොතිබෙන්නට අප ලෝකය ජීවිතය පිළිබඳ සොයා තවත් කොපමණ නම් රස්තියාදු යන්නට තිබුණාද යන්නයි. අවසන කියන්නට ඇත්තේ මා වැනි සාමාන්‍ය මිනිහෙකුට නම් බුදුරඳුන් යනු ඥාන උල්පතක් බව පමණය. සකළ ලෝකයේම සැරුවද රස්තියාදු වුනද නොලැබෙන යථා අවබෝධය තමා තුළින්ම අවබෝධ කරගන්නට කියා දුන් උන්වහන්සේට වන්දනා කිරීමට ලේබල් බොදු වීමට උවමනා ද නැත. එසේ නොකිරීමට තරම් පුහු ලේබල් රැඩිකල් හීන මානයට ගොඳුරුවීමටද මට නම් උවමනා නැත.
අද බොහෝ දනා සුප්රබුද්ධය, සමාජ ජාලවල පවා ඒ ඇමතීම් අප්රමාණය. එහෙව් සමාජයක අපිරිසිදුකමට රස්තියාදුවට අපි දොස් නගාගත යුත්තේත් අපටමය. ඉන් එහාට යාමට හිතනවා නම් ශුද්ධ කර ගත යුත්තේ අපේ රස්තියාදු ජීවිතයි. අවංකවම අපට අප ගැන හැබෑ හැඟීමක් නැතිතාක් අපත් රටත් පුහු රැඩිකල් රැවටිල්ලකම පමණයි.

..........................................

අභියෝගයන් අභිබැවීමට නොහැකි විට සාමාන්‍ය මිනිසා දෙවියන්ගේ බුදුන්ගේ පිහිට පතති. අතිශයින්ම දුර්වලයෝ දෙවියන්ටත් බුදුන්ටත් ලෝකයාටත් අතිශයින් නිගා දෙති. ශක්තිවන්තයෝ අභියෝගයට තමාට හැකි උපරිමයෙන් මුහුණ දෙති. වීරියවන්තයෝ අභියෝගය නිමාව තෙක් අත නොහරිති. ප්රඥාවන්තයා අභියෝගය විච්ඡේදනය කොට බිඳ දමයි.

මිනිස්කමේ සවාරිය - කෘතියෙන්

තණකොළ ඩිංගක් කැපීම පිණිස කිතුලේ රස්තියාදු වුනෙමි. තණකොළ ගස මුදුනේ නැත. ඒවා දුෂ්ට මිනිසුන් විසින් කලින්ම කපාගෙන ගොසිනි. මිනිස්සු සත්තු වෙලාය. සතෙකුට කන්ට තණකොළ ටිකක් ගස මුදුනක ඉතිරි කරාම වෙන පාඩුව..ගොනා මං එනකම් බලාහිඳී. ගසේ තිබූ රා මුට්ටිය ඌ වෙනුවෙන් බිමට බෑමට තරම් මනුස්සකමක් මාතුළ නොවේ නම් මාත් සතෙක්ම තමා.
කවදාවත් නොවිඳි රසයකින් තෘප්තිමත් වු ගොනා මොහොතක් දෙකකුලෙන් සිට ගති. උගේ අවයව, මා කියන්නේ අං ගැනය. ඒවා දිග නැත. අං කොට බැවින් අංකොටා යැයි වටේ අය මූට කියතත් මං කීවේ "මචං" කියාය. මචං මට කතා කරන සතෙකි. ඌ මට මනුස්සකම ගැන බොහෝ කතා කියා තිබේ.
ඉතිං මචං කකුල් දෙකෙන් අපි ගහමු රස්තියාදු.. අපි දෙන්නා එකට ආහාර ගෙන දෙකට දෙපැත්තේ වැතිර ගතිමු. මට අහස පෙනේ. මචං හොම්බ දික් කරන් බලාසිටී. ඒ බලන්නේ මං දෙසය. ඒ බැල්ම සැබවින්ම රැඩිකල්ය. මචං වමාරා කන්නේ තප්පුලන්නේ හොම්බ දික් කරන්නේ රැඩිකල් කතා අහන්නට ඕනෑ වූ විටය.
මං ඌට කතාවක් කියමි. ඒ මිනිසුන් ගේ දුෂ්ට කම් ගැනය. කුරිරුකම් ගැනය. මා හැර අනිත් උන්ගේ හදවත් ගැහෙනා හැටි මම ගොනුට කියමි. ගොපළු අවතාරය බොරු බවත් රන් කෙවිටක් නැති බවත් මම කියමි.

අපල(ක්ෂීර පථයේ නැත)

ශ්රද්ධාවෙන් තොර ප්රඥාවෙන්
ප්රඥාවෙන් තොර ශ්රද්ධාවෙන්
හදවතක් නැති බුද්ධියෙන්
බුද්ධියක් නැති හදවතෙන්
තැනෙනා මිනිසුන්
විමුක්තිය සොයා
පිළක් ගෙන
පලක් බැඳ
සොයත් ඵල
නැත ලබන්නේ
බිඳකුදුත්
ඉන්..

තෙත නැති පපුවක
දෙතන පුඩු තුඩ
නොඑන ලෙස
කිරි කඳුළක්?

තෙත ඇති පපුවක
දෙතන පුඩු නැති
උනන ලෙස
නෙත කඳුළක්?

සුරේඛා ගේ රස්තියාදුව

ඊර්ෂ්‍යා ඇතිවේ
බුදු රඳුන් වෙත
තර්කයෙන්
ඥානයෙන්
බුදු නුවණ
බැරිය අල්ලා ගන්නට
කොහෙන් හෝ මඟහැරේ
සංකල්ප
සංවාද
දෘෂ්ටි විතානය අස්සෙන්
කහ ලපයෙන්
මොළයට
යන්නේම නැත
එතැනදි
ශාරීරික උත්තේජක
මනස කුල්මත් කොට
නැවත විමසීමි
සාරාසංඛ කල්ප ලක්ෂයක
සියුම් ශක්තිය
නොසළකා හැර
අසු නොවන මානයටම
අත දමා
ඔ ඔ ඔන්න අහුවුණා
නැත
නැත කිසිත්
අහුවෙලා
ඒක මෙන්න මේ විධියයි
වචන ගොඩක හිර කරගෙන
දාන්න හැදුවත් එළියට
ශාරීරික උත්තේජක තරම්
ඒ ග්රහණය ලේසි නෑ
ඔව් මම රස්තියාදු වුණා
ඒත්
සුරේඛා
අහුවුණේ නෑ
ඉතිං මං
කොහොමද කියන්නෙ
යුරේකා!

රැඩිකල් - ගුරු - කුල..ය (සාධූ.. සාධූ..සාධූ..)

ඒක අළුත්ම එකක්
ඉල්ලුම් පත්තරේ
හොයාගෙන රස්තියාදු වී
පුරවලා දෙන්න බොක්කෙන්ම
අලිඛිත ව්‍යවස්ථාව ගමෙන් ආපු පොරවල් හදපු
අම්මල අප්පල සාමාන්‍ය බොදු කිතුණු
අඳුනගන්න ඉවෙන් ඉවෙන්
ආශ්රය කරන්න බොක්කෙන්
පෝරමය කොළඹින් අනුමත වුණ ගමන්
කොල්ලෝ උඹත් රැඩිකල් බං
බය වෙන්න එපා
නම රිජිස්ටාර් වුණ ගමන්
උඹේ පිට කහන්න අය ඕන තරම්
ඔන්න ඕකයි පුතේ
අපි නොදන්න රෝස්පාන්
නැත්නං පුතේ
උඹ නිකංම පරළු පාන්
ධනේශ්වරයට ගල් ගැහුවට මදි
සමාජවාදයට දර ඇද්දට මදි
කුශලතාව උපතින් ගෙනාවට මදි
උඹට කෙළි කරන්න බෑ
රස්තියාදුවෙලා පාදා ගනින් ඥානේ
මේවයෙ ලයිසන් ඉන්ෂුවරන්ස්
කප්පං යන හැටි
දැන උගෙන ගනිං
මොක වුනත් පුතා
සෙට් වෙන්න
බොක්ක රැඩිකල් කර ගනින් සනා
පියවරින් පියවරේ ප්රතිරූප අභිනිෂ්ක්‍රමණය කරලා
උඹ
පොදු වෙයන්
පිදු වෙයන්
පිදිය යුත්තෙක් වෙයන්
එතකොට උඹත් දවසක
ඔය ගුරුකුලේ ලොක්කෙක්
නෑ පොරක්..
නෑ ලෙංගතු වචනයක්
කුහකයින්ගේ ඊර්ෂ්‍යාවට ලක් වෙන
මී විතක්
පැණි පොදක්
පිපාසයට දිය බිඳක්..
ඒත් අපි ප්‍රතිරූපවාදී නෑ පුතා..
තේරුම් ගණින්
.....
ඒක එහෙමයි සිද්ධ වෙන්නෙ
නොදැනීම
ඒව රැඩිකල් රහස්
රැඩිකල් සෞන්දර්ය එතනයි
තාම උඹට තේරෙන්නෙ නෑ බං මේවා
පළවෙනි පියවරට පලයං

එක එකා දත කට පූට්ටු වී මට්ටු වන තුරු - මැරෙන්ට පෙර නඩු සීට්ටුවක්!!!

විකෘති වී අහවර අපි
අෑතට යන ප්‍රකෘතියට බායි කියනවා
කෑගහලා අඬන අතර හිතේ දුකට කවි පබඳිනවා
ගිලෙන නැවේ සමහරු මණි බඩු විකුණනවා
පොරක් වෙන්න මැරෙන්න පෙර සමහරු මුහුදටත් පනිනවා
අඩි ගහලා රත්වුණු අය දාර්ශනික මත දෙද්දී
ගිලෙන නැවේ වතුර ඉහින මිනිසුන්ට වතුර ගහන අයත් ඉන්නවා
වැඩ එක එක ගොඩ වෙනකොට පඩිය පඩිය යට වෙනකොට වැඩි පඩි නැත්නම් වැඩ නැති අකුරට යන අයත් ඉන්නවා
දෙයියො බුදුන් ගැන සිහිවෙන මිනිස්සුන්ට වලිදාගෙන තර්ක වලින් මැරෙන්න යන අයත් ඉන්නවා
අපෙ අයිතිය ඉල්ලාගෙන ගිලෙන නැවෙන් නොසෙල්වීම උපවාසත් තව දළුලනවා
ඇතුළට වතුර පිරෙනවා
නැව තවම ගිලෙනවා
ඈතට යන ප්‍රකෘතියට බායි කියනවා
අපි බයිල කියනවා
සමහරු තදට නටනවා
ගිලෙන තුරුම අපි හැමෝම වලියෙ ඉන්නවා
අනුන්ට විහිළු කරනවා
නැව ගැන ඩීල් දානවා
සමහරු ඔට්ටු දානවා
තව තව තට්ටු දානවා
නැව රළට ඇදෙනවා
සුළඟට තදට වැනෙනවා

ටටා..බයි බායි.. ප්‍රකෘති
(නැවේ කාර්යමණ්ඩලය නොසළකමි)

හදාපන්න එහෙම එකක් (යථාර්ථයේ ගැට්ටෙන් නොහැරී)

පොත පතේ

හදවතේ

බුකියේ

ලෝකයේ

අනේක තැන ඇති

සත්‍ය වෙනුවෙන්

ලියැවුණු කියවුණු නිමැවුණු විසිරුණු

ශක්තිය

හරවන්න

එකම එක

උපකරණයක්

සියල්ල නිවැරදි කරන

දහසක් බුදුන්

අමතක කරන

හැකිවෙන ස්වර්ගය

මෙහෙට ගේන්න

නික්මණ

අත හැරුම හැර
අත් හරිමි සියල්ල
බිඳ දැමුම හැර
බිඳ දමමි සියල්ල
විඳ ගැනුම හැර
විඳ ගනිමි සියල්ල
හැර යාම හැර
හැර යති සියල්ල

මේ අපේ ආදරයයි?

පිරිමැදීම්
ඇතිල්ලීම්
තට්ටු
දඟ
වේග
සීමාව
හතර
හය
පන්දු
ප්‍රහාර
සබඳතා
ත්‍යාග
කුසලාන
ඔට්ටු

එළිවැට

ඈතම ඈතින්
යන්තමට
නළියන
කණ මැදිරි
එළි දිගේ
නොදුටු මාවතේ
නොපෙනෙනා
අන්තයට
අනන්තයට
නොඉඳුල්ව
යන අතර
දුටුවෙමි
ලෝකයම
එක පහන් කණුවක් යට තිබූ
ඉඳුල් පිරි
බක්කියක් තුළ

වනසන්

කපටිකම තබාගෙන ඉහ මත
හොර හිතින් හදාගෙන අමුතු මත
සෙව්වත් වෙනස ජීවිත පෙරළගෙන
මගෙරට කැරකි කැරකී පෙර පුරුදු තැන

වෙනසක් සොයන හැම මිනිසම පෙරට පැන
වෙනසින් හිතන්නටවත් නැහැ ඉඩක් ගෙන
කටමැත අඬහැරය හැම විට ගොඩම ගැන
ඒ ගොඩ තරකරන් නිවනට යමන් නුඹ

ගන්නට පමණි දන්නේ බෝ දනා අපේ
ඉල්ලූ විටයි මතුවන්නේ සසර ලොබේ
කළගුණ තබා යුතුකම වත් නැතිය හිතේ
එනමුදු ඒ තරම් "මිනිසුන්" නැතිය ලොවේ

හරබර කතා රැඩිකල් කුණු සරුප අගෙයි
ඒ කුණු කතා ඥානයෙ මහ පහුරු සදයි
ඒ මත රටේ අමුතුම ආයුෂය සැදෙයි
අපි විශ්‍රාමිකයි රට දැන් තොප ගෙ අතෙයි

අහෝ ඛේදයකි!???

නොදනිමි

කීවට අපි ගහ කොළ මල
ඒ වග නොදනී ගහ කොළ
වින්දට අපි ඇළ දොළ නළ
නොදනී ඇළ දොළ ඒ ගැන
සෙව්වත් නිරතුරු වතගොත
අපි නොදනිමු තව අප ගැන
හෙට පා යන ඉර හඳ මැන
පේන කියනු කිම නුබ ගැන

ශක්ති සංස්ථිතිය(භෞතිකවාසී මං)

කිසියම් රටක ශක්තිය හානි නොකර දියුණුවට යෙදවීම.. (පරිවර්තනය)  එය අපට පාසලේ භෞතික විද්‍යා පාඩමේ නම් ඉගැන්වූයේ නැත.
භීෂණයෙන්, යුද්ධයෙන්, සුනාමියෙන් හානි වූ රටේ ශක්තිය තව දුරටත් අද අපි නසා ගනිමින් සිටිමු.
ලෝකෙට ලොක්කෝ හදන්නට අපේ දෙමාපියන් වෙහෙසෙන තරමට හෙට දවසේ ලෝකයටම ලොක්කන් මෙහෙන් අපනයනය කළ හැකිවනු ඇත.
අද අපේ අධ්‍යාපනයෙන්ද යහගුණති දරුවෙකුට ඇති පරිසරය ක්රමයෙන් දියවී යනු පෙනේ.
පොත පතට හිමි තැන කුඩු පතට නොගියත් පොත පතේ නීරසයද තාක්ෂණයේ මායා රසයද දරුවන්ගේ මොළයේ ශක්තිය පසෙකින් කුඩේ කුඩුකර ඇත.
පාරේ කුණු හලන්නාගේ සිට පාර්ලිමේන්තුවේ කුණු කෙළ හලන්නා දක්වා තිබෙන්නේ එකම ආත්මාර්ථී චින්තනයකි.
අතේ පයේ ශක්තිය පාරේ තොටේ රස්තියාදු අරගලයටත් කටේදිවේ හයිය ඒ අරගලවල සාධාරණය පතාත් හිතේ හයිය මේ සියල්ල මැද ජීවත්වීම උදෙසාත් යොදන සමාජයක, දෙමාපියන් දකින එකම විකල්ප සිහිනය දරුවා කොතැන හෝ ලොක්කෙකු කරවීමයි.
ඒ අපේක්ෂා ඉටු වීම කෙබඳු වෙතත් එවන් දෘෂ්ටියෙහි පෙළ ගැසෙන බහුතර සමාජයකම ශක්තිය අපතේ යන්නේ රටක සංවර්ධනයට ඇති ජවය හීන දීන කරමින්.
දෑතේ, දෙපයේ, වචනයේ, හිතේ ශක්තිය රටක් ලෙස එක දිශාවකට දිශානුගත කරගන්නට අසමත් අපි තනි තනිව පුංචි රටේ ලොක්කන් වීමට සැරසෙමු.
නූතනයේ අප කාගේත් චින්තනය පෝෂණය කෙරෙන්නේ ඒ අයුරින්මය. ප්‍රභාකරන් ගැන කතා කරන්නවුන් ගේ මෙන්ම හිට්ලර් ගැන කතා දමන්නවුන්ගේත් චින්තනය එබඳු මැයි. දැන් දැන් රටේ සියලුම නායකත්වයන් පෙර කල අපේ බස් රථවල අල්වා තිබූ සුප්රකට ස්ටිකරයේ ප්රතිපක්ෂ භූමිකාව නිරූපණය කරන්නේය. ඒ ස්ටිකරයේ වුයේ "ලොක්කෙකු නොව නායකයෙකු වන්න" යන කියමන හා ලොක්කාගේ හා නායකයාගේ ගති ස්වභාවයේ වෙනසයි.
පුංචි රටක නිවහල් කම යනු රට වෙනුවෙන් රට වැසි සමස්ථයාගේ අවංකව කැපවීමයි. පුරවැසි නායකත්වයයි. ලොක්කෙකු නොව එබඳු නායකයෙකු වීමෙන් දිය හැකි ශක්තියයි. අපේ ශක්ති සංස්ථිතියෙන් දිනාගත හැකි අග්රඵලය එතැනයි.
එනමුත් රටක ශක්තිය සියලු මර්මස්ථාන වලින් අසීමිතව හානි වන තුරු අපට නොලැබෙන්නේ..ත් ඒ ශක්ති සංස්ථිතියමයි.
එබැවින් නොනසා ගන්න ඔබේ ශක්තිය, රටේ දරුවන්ගේ ශක්තිය විවිධ මායාවන්ට දිය වී යා නොදී. යොදවන්න ඉන් හැකි උපරිමය ඔබගේ රට වෙනුවෙන්ම, රටේ දරුවන් වෙනුවෙන්ම.

ආයුබෝ.. පුංචි රටේ ආයුෂය පිණිස!

මේ පුංචි රටේ යම් ලෙසකින් නිධන්ගතවූ වාසනාගුණය වනසා පුංචි මිනිහාගේ නොහැකියාව දඩමීමා කරගෙන ඔවුන්ගේ පුංචි හීන අප්රමාණව අවුළුවා උන් සිය ආශාවන්ගේ වහලුන් කරගෙන යමක් ඇත්තන්ට ප්ජාතන්රවාදයත් කිසිවක් නැත්තන්ට සුභසාධන වාදයත් විකුණමින් සියල්ලන්ගේ හැඟීම් දැනීම් උදෙසා ජාතිවාදයේ ආගම්වාදයේ අන්තවාදී තෙල් ඉසිමින්, පුංචි රටක එකාවන්ව එක්වන්නට ඇති ඉඩ කඩ වෙනුවට බෙදෙන්නට ඇති වැට මායිම් පුළුල් කරමින් කොන්ක්රීට් කරමින් තමන්ගේ බලය නිලය තත්වය පවත්වාගෙනයාම පිණිස මේ පුංචි රටේ ආයුකාලය නසන වනසන කෙළතොලු දේශපාලකයන්ට ද අනෙකුත් බලධාරී නිළධාරී සිවිල් සකළ ප්රජාවගේද නැණස් බද්ධය සඳහා මුන්ගේ කණැස් උගුල්වා දැමේවා!
පුංචි රටක සවි එසවුම යනු කැපවීමම පමණි. ඊට අවැසි විනය විද්‍යාවට අකමැති නම් පුංචි රටේ ආයුෂය තවත් බොහෝකොට පුංචිම කරගැනීමට අපට හැකිය. තම යුතුකමට වඩා ගොඩ ලොකු කරගැනීම උදෙසා වන වත්මන් අරගල බොහොමයක් තුළ ඇත්තේ අපේ වළ අපි විසින්ම කපා ගැනීමේ අන්ධභාවය හැර කවරක්ද? විනයක් විද්‍යාවක් තුළ මිස බලු කපුටු පොරයක් තුළ කවදත් කොතැනත් කිසිවෙකුගේ කුස පිරුණිද? පුරුදු කා කොටා ගැනීමට පාන් ආප්ප වාටි අදත් හෙටත් විසි වනු ඇත, ඒවා මත කා කොටා ගන්නේ බල්ලෝත් කපුටෝත්මය. හැබෑ මිනිසුන් නම් බලු කපුටු දාන දෙන්නේ සිවුපා සුනඛයන්ටත් පක්ෂී කාකයන්ටත් මිස නැණස කණැසක් කරගත් නිවටයන්ට නම් නොවේ. මිනිසුන් වෙනුවෙන් එබඳු දාන සකසන්නේ නීචයන්ය. ඒවා භුක්ති විඳීමට කා කොටා ගන්නේ පිසාචයන්ය. ඉඳින් අන්තයේ මේ භූමියේ ඉරණම කොතැනද යන්න රඳා පවතින්නේ මෙහි වෙසෙන මැදහත් නොනිවට පොදු ජනයාගේ සත් ක්‍රියාවන් මතම පමණය. එහිදී පුංචි මිනිහාගේ වුව සත් ක්‍රියාවන් රටේ ආයුෂය උදෙසා කිසිසේත් පුංචි වන්නේ නැත.

අලුත් පෙම

සූත්‍රිකා
නෙවෙයි
එයා
එල් ඊ ඩී
එකපාරට
යන්නේ නෑ
තාර්කිකයි
පිච්චෙන්නට
රත්වෙන් නෑ
ඇහැට සැපයි
ඇඟට හොඳයි
මං කැමතී
හැම රැයකම
ඉන්නවනම්
තනියට ළඟ

දෙවියෝ

'සතිය'

පෙතිය පෙතිය මලක පෙතිය
ගතට සිතට දැණුනි වශිය
රතිය මතිය බිඳුණු සතිය
අබල දුබල නැතිය කෙළිය

රතිය රතිය රතිය කිතිය
සිඳුනෙ මිඳුනෙ රතුව රතිය
සතිය සතිය ඉදිරි සතිය
උදා කළේ උමතු ගතිය

මතිනි දුවන දිවිය සවිය
දැවිනි දැවිනි දැවිනි දිවිය
බිඳෙන ලෙසට රතිය කිතිය
නැවත වැඩිය යුතුය සතිය

සැකිල්ල හා ඇලවිල්ල ((මත මරාගෙන මැරෙති මිනිස්සු ))

ජීවිතය පුරාවටම ඇත්තේ සැකිලි මත ඇලවිලි ය. නැත්නම් සැකිල්ලෙන් ගැලවිලි ය. ඒ කෝක වුවත් ඒ හැම තැනදීම සැළකිල්ල අතිශය වැදගත්ය.
ස්වභාවික, කෘතිම, යකඩ, ප්ලාස්ටීක්, ඩිජිටල්..සැකිලි මේ ඕනෑම දෙයකින් විය හැකිය.
වෙසක්, පොසොන්, තොරණ්, සරුංගල්..මේ ඕනෑම තැනක සැකිලි තිබිය යුතුය.
වෙද, හෙද සිට ගරාජයේ බාස් මහතා දක්වාත් වෘත්තීයමව දිනපතා සැකිලි අතපත ගාන්නෝය..
ඇටසැකිලි මත ඇලවුණු සිරුරුය.
සැකිලි මත නිමැවුණු නිවෙස්ය.
වාහන එන්නේ සැකිලි මත අමුණාය.
ජීවී මෙන්ම අජීවී බොහෝ දේ මෙආකාරයෙනි.
එකී මෙකී නොකී අපේ නිමැවුම් බොහොමයක් මේ සැකිලි මතය.
 අපගේ සමහර තේරීම්ද විටෙක සැකිලි මතය. බොහෝකොට ඇණවුමට ඇලවුම හේතුවක් වනු ඇත.
ජීවීන්ගේ නම් සැකිල්ලේ සවියත් ඇලවිල්ලේ ගුණයත් නිරෝගිකමට බලපානු ඇත.
අජීවී දෙයෙහි වුව ශක්තිය රැඳෙන්නේ බොහෝකොට සැකිල්ලේය.  ඇලවිල්ල යනු පෙනුම හා සුවපහසුවයි.
මිල, තක්සේරුව අධික වන සැකිල්ලෙන්ම සුපිරි වැඩ දෙන යන්ත්රයද මෙලොව ඇත්තේය.
සමහර කලාවකද ඇත්තේ සැකිලි පමණය.
විදර්ශනාව වඩන්නට ඈටසැකිල්ල ඉදිරියේ භාවනාවෙහි යෙදෙන්නෝය.
ලෝ ප්රකට වූ ජැක්සන් ශෙෙලියේ වඩාත්ම ඉස්මතු වන්නේ මිනිස් සැකිල්ලේ සන්ධිවල සංසිද්ධි නොවේද?
බොහෝ නර්තන කලාවන්ගේ දී මේ සැකිල්ලේ අසිරිය ඇලවිල්ලේ සිරිය කරගනු දැකිය හැක.
නමුත් ඇලවිල්ල පොෂ් හෝ පොලිෂ් කළ පමණට  සැකිල්ලේ පොදු සමානතාවය වෙනස් වන්නේ නැත. හරියට මිනිසාගේ වගේය. එනමුත් ස්ත්රී පුරුෂ සැකිලි ලෙසින් නම් බර, හැඩය සුළු වෙනස්කම් සහිතය.
පරිඝණක සජීවීකරණයේදී ද සැකිලි භාවිත වේ.
එනයින් භාවිත ලෝකයේ චලනය කළ නොහැකි සැකිලිවලට  චලනමය වටිනාකම දීමට හැකිය.
රහස් පරීක්ෂණයේදී රස පරීක්ෂණයේදී සැකිලි වලින් වන හෙළිදරව් බොහෝය.
වැදගත්ම දේ සැකිල්ල යනු පාදමක් වීමයි. එහි සමබර බව ශක්තිය සේම බෙදීම් සන්ධි මේ සියල්ල ඇලවිල්ලට අතිශය වටිනාකමක් වීමයි. සික්ස් පැක් හෝ රාත්රී කෑම වර්ජනයෙන් පතන සිරුරේ බෙදුම් රේඛාවන්ගේ වර්ණය එතැන වන්නේ එබැවින්.
ඉතිං වැඩිය ඇලවිලි නොදැමූ මේ කතා සැකිල්ලට මෙතැනින් තිත.