රියලිටි තුළ රියලිටිය

රාමුව හතරැස්ය වාහිනියේ රූප
කොහොමද හැමදේම හතරැස් කරන්නේ ඕක
ඔළුවත් රවුම් සැටලයිට්ය දැන් ඒක
කලාව රවුම් නැත්නම් අටපට්ටම්ද

මට්ටම් නැති නමුත් ඔපමට්ටම් දාලා
විකිණිමු අපිත් බොරුවත් අයිසින් දමලා
රස කර ලුණු මිරිස් පදමට දෙහි දාලා
අත පය නළවනමුද කොරියෝ ග්රැපි දාලා

අද්ය යාපනේ වගේය යද්දි යාපනේ
ඒ නයින්ය ගියෙ උඩින්ය ඕ ලෙ වෙල් වගේ
මඩත් කරිය බඩත් වැඩිය කලටිපොල් වගේ
නටාපන් උඹත් නටන්නෙම් මාත්
බිංකුණ්ඩො බොල බිංකුණ්ඩෝ....

තෝත් නටාපිය මාත් නටන් නම්....
රියලිටියේ බොල කුංබිංඩෝ
කීයක් එනවද කීයක් දෙනවද
නැගලම වනමුද ජිට්කුංඩෝ

ලේ සුවඳ (කුඩ මසු පිළී ගඳමය)

ලෝකයම මස් මාර්කැට්ටුවකි
විටෙක අපි පාරිභෝගිකයාය
විටෙක කඩයට මස සපයන
තැරැව්කරුවාය
විටෙක දඩයම කරන මස් වැද්දාය
නැතහොත් දඩයම අපම
එවිට විකිණෙන රස මස අපය
නැතහොත් නොවිකිණෙන කුණු මස අපය
ඔබ විජිටේරියන්?
මා බාබේරියන්?
අවසන අපි මැරෙන තුරු කිරට මිරිසට මස් මර මරා බුදින්නන්
කීයද මේකෙ ගාණ?
මේකෙ ගාණ කීයද?

මූණ - හංගන්නෙපා(ඒත් ලැජ්ජයි නම් කමක් නෑ)

මම කැමති මූණ මට නෑ කියල හිතුනම මිනිස්සු වෙනස් මූණකට තමන්ගෙ මූණ මාරු කරනවා, ඒකට තේරෙන සිංහලෙන් කියන්නෙ ප්ලාස්ටික් සැත්කම.
ඇත්තටම හදවතේ තියන දේ මූණෙන් පේනවා කියල සමහරු කීවත් ඒක අන්ලිමිඩට් ලෝකයක හංගන්න, බොරු කරන්න වෙන කතාවක්. මූණෙන් තියා වීදුරු බෝල වගේ ඇස් අස්සෙන්වත් අද හදවත් දකින්න අමාරුයි. ඒකට ස්කෑන් කරන්නම වෙනව.
එහෙම කාලෙක උනත් තාමත් පුංචි පුංචි සිඟිති තැන්වලදි, රිංගලා ගියොත් හිර වෙන්න වෙන තැන්වල දි ඇස් වලින් මූණෙන් දෙන්න වෙන අවංක කම සමහර විට කැමැත්තෙන් හෝ අකමැත්තෙන් අපිට දෙන්නම වෙනව..දැන් රියලිටි ෂෝ වල නැතත්.
 සාත්වික අභිනය ප්රගුණ කරයි කියල ඒක තත්පරේකට හැඟීම වහගත්තත් ඇත්ත හැඟීම මුදා ගන්න නාන කාමරේ හරි ළිඳ ළඟ හරි අඬන්නත් වෙනව.
රබර් බොලේ දිය යට ඔබල තියන්න බෑ.. ඒත් ජීවිතේ සුළඟෙ පා කරල අරින්නත් බෑ. සරුංගලේට නූලක් තියෙන්නෙ ඒකයි. මූණයි, ඇස් දෙකයි හැඩ කරන ඔළුව ඇතුළෙ මොළයක් තියෙන්නෙ අන්න අර හදවත සරුංගලේ වගේ හුළගෙ පියාඹන්න ගත්තම කූරිය ගහන්නෙ නැතිව අහසෙ ඉහළටම ඒක අරන් යන ඕන කරන නූල ඔතපු නූල් පන්දුව කර ගන්නයි.
ඒ නිසා ඒ පන්දුවෙන් සෙල්ලම් කරන්නෙ ප්රවේශමෙන්..මොකද පටල ගන්න ලේසි උනත් පැටළුණු නූල්බෝල ලෙහාගන්න එක ගොඩක් දෙනාට ලේසි වෙන්නෙ නෑ..   එතකොට ආපහු මූණ මාරු කරන්න හිතෙන්න පුළුවන්..
ඇත්තටම ලස්සන තියෙන්නෙ කොහේද? මූණෙ, හදවතේ? මොළේ? සමහරු කියන්නෙ බලන කෙනාගෙ ඇස්වල.. තේරුම් ගන්න පුළුවන්නම් හැමදෙයක්ම නිර්මාණය වෙන්නෙ ලස්සන අවලස්සන දෙකම එකට එකතුවෙලා කියල..
ගොහොරු මඩේ පිපෙන නෙළුම් වගේ දෙපතුලේ මඩ තැවරුණත් හදවත බුද්ධියෙන් ඔසවා ගනීවි මූණේ මඩ නොගෑවෙන්නට....
එතකොට ආපහු මූණ හංගන්න ඕනම වෙන්නෙ නෑ.

අස්සයා ඉස්තාලේ නෑ, ඌ වැසිකිළි ගිහින්..(ඉස්නානය කර ඌ එනතුරු ඉස්තානේ රැකගන්)-මරු මරේ

හැමතැනම සිංහලෙන් කීවොත් මැකැනිසම් ප්රශ්නය. ඉංග්රීසියෙන් ගත්විට කැවුමේ ප්රශ්නය. දෙමළෙන් ගත්විට පොලිටිකල් ප්රශ්නය... මේ අනුව කරුණු ප්රක්ෂේපණය කර උද්දීපනය කළ විට පෙනෙනුයේ පාර භෞතික අධෝ භෞමික තත්වයකි. සිංහලෙන් නම් ප්රශ්නයට විසඳුම් දීමට හොඳ ගරාජ් බාස් කෙනෙක් රජ කරවිය යුතුය. ඔහුට මැකැනිසම් හොඳින්ම ප්රැක්ටිකල්ය. ඉංග්රීසියෙන් ගත්විට කැවුම් තහනම් කළ යුතුය. අසවලා මෝඩයා කැවුම් කණ්ඩ යෝධයා යන්න එමඟින් වෙනස් කළ හැකිය. ඒ වෙනුවට අවැසි නම් මැන්දිස් වැනි පානයක් හඳුන්වා දිය හැකිය. දෙමළෙන් විසඳුමක් ගැනීමට නම් අදියරෙන් අදියර ෆඬරැල් පොලිටිකල් විසඳුමකට අප යා යුතුය.
මගේ යෝජනාව නම් බන්ධු-ටෙනිසන් ආරේ ප්රහසන කලාව වර්ධනය කිරීම මඟින් අපට බොහෝ ප්රශ්න වලට සරල පහසු විසදුම් කරා ලේසියෙන් ආ හැකි බවයි. රට පෙත්තටම නැංගිය හැකි බවයි. සිනාවෙන් ජොලියෙන් වදයක් නැතිව දෙපා උඩ තබාගෙනම ජනයාට සංවඩ්ඩණය විය හැකි බවයි.

ගුරු-මරු මරේ

(අරුත පහක් දාන්න, යටින් පෙනෙන අවස්ථාවට සම්බන්ධයක් හදන්න, මල් වඩන් ලෙඩා බලන්න යන්න, ගත හැකි ආදුරුසය ලිප තබන්න, නැතිනම් ශිශිර තරණයේ තබා පසුව ලිප්බොක්කේ පැළ කරන්න)

ගුරු මුෂ්ටිය ද
ගෝලයාට දුන් පසු
ඩබල් එකේ
ඒ ඔළමොල ගෝලා
සිතා එය යෂ්ටියක්
ඩබලක් සේ
අමුණා දෙකොන
නන්චකුවක් සේ
වනා දුහුනන් ඉදිරියේ
වෙන්නට සිතා පොරක්
වැදුනාලු සොම්බටම
ඩබල් එකේ
වැනුවාවු වේගයේ
දැන් ඌ ඉස්පිරිතාලයේ
හදිසි අනතුරු ඒ කකේ
ඌ තේරුම් නොගත් දේ
ඩබල් එකේ
වන්නා හැටිය
කූල් එකේ

ගෝඩ් එනකං! (කොමන් මෑන් නිකං හිඳීද???)

බොරු පණ පිහිටුවා ඇවිදිද්දී
සත්‍ය කනත්තේ මර නින්දේද?
බොරු වේ සදාකාලික සතුරා
සත්‍යයේ පුත්රයා හෙට උපදින්නට නියමිතය..

ගොම රිටි මිටි පිටින්
උඩ දමති හරි තුටින්
ලැජ්ජාව වැඩි කමිං
සත්‍යත් රෙදි ඇඳන්..

මං තරම් අශුද්ධ මිනිසෙක්!

රැවුල කොණ්ඩය නිසා වූවා නොවේ
ස්නානය අකුරට කළ නිසා හෝ එක්තැන් වීමෙන් වූවාද නොවේ
යහමින් පෝෂණ සත්කාර ඇති බව නොදැනීමෙන් බිනුවාද නොවේ
ශුද්ධ වූ මිනිසුන් දැක්මෙන් ම සිතෙන්නක්ද නොවේ
මා ගැන අනුන්ට වඩා දන්නා නිසා සිතෙන්නකි
රංගනය සන්නිවේදනයට මිස ජීවිතයට ආලෝකයක් නොවන බව දැක කියන්නකි
නමුත්, ඔබට වඩා අහිංසක මිනිසෙකි මා
එලෙසම දරුණු මිනිසෙකි මා
එනිසාම එතරම් අශුද්ධ මිනිසෙකි මා
එනමුත්, තවමත් චෝදනා පත්රයක් නොමැත
යෝජනා පත්රයක්ද නො දමනු මැනවි
මා කුප්රකට ඇලෝසියස් හැර තවත් ඇලෝසියස්ලා කිහිපදෙනෙකු නම් හඳුනමි
ප්රකට මහින්ද, ගෝඨාභය තබා රනිල් මෙෙත්රීත් නොහඳුනමි
යමරජ, සාතන්, යමයන් හැර සමයන් ගැනද අසා ඇතිවා පමණය
එනමුත්, නැවත කියමි
මම අශුද්ධය
සෙම්, සොටු, කිලි, බලි, බිලි නිසා නොවේ ඔබට සාපේක්ෂවද නොවේ
නිරපේක්ෂව මිනිසෙක් ලෙස
පවිත්‍රත්වය පෙනෙන තැනක
දැනෙන තැනක
අවැසි තැනක

ආදරය නොහඳුනන මිනිහෙක් මා තරම්

කළ නොකළ බොහෝ දනා බොහෝ දේ ලියූ බැවින් නොලීමි, නොවේ
ආදරය නොදන්නා බැවින් නොලීමි, මෙතැන්හි
කල්තබා ලියූවක් වී නම් ඉල්ලා අස් කර ගනිමි, මෙකල්හි
නොදැන කළ වරදට සමා වුව මැනවි
බැඳීම යන්න හැර එහි දෙබෙදුම් නන්වැදෑරුම් සූචි නොදනිමි
එහෙයින්ම අහිංසක මිනිසෙකි මම
අලවංගුවකින්ම උදුරා දැමු ලෙස මුලුත් අල,
ආල මුල් හෝ අල දැන් සාර පොළොවේ නැත
තල මෙනේරි කුරහන් ටිකක් වත් වපුරන්නට දැන් හැකිය
කුරුල්ලන් අලින් නෙක වන සත්තු ඇසුරට බාධා නැතිය
හේනක් කොටා ගෙන පැලක් හදාගෙන කුඹුරක් කර ගෙන ....
හිතුවාට එසේ, හුළඟේ ගසා යන වරා මලක්  වත් දඬුවැටට උඩින් පියඹා එන්නට බැරි නැත
තරහ අවසර..
ඒවා ඉවත ඇදෙන්නේත් සුළඟින්මය
නොසිතමි එවග, පලාඵල කුමට .. ආලය නොහඳුනනම මා හට

ඔව්...නෑ...බෑ...රජෙක් ඔටුන්න පූජාසනේ තබා නහයෙන් හැඬීය. (මටත් කඩුවක් නෑ, මමත් හඬමි)

මේ රටේ සුදුස්සාට, සුදුසු තැන කවදා ලැබේවිද? බලෙන් ගත්තොත් මිස කවදාවත් නොලැබේ වි...මේ බලෙන් ගැනීම ත්‍රස්තවාදය නම් ඒ ත්‍රස්තවාදයට උඩගෙඩිදෙන්නේ කව්ද? මේ රටේ ඒ චින්තනය වඩන්නේ නගන්නේ පැලකරන්නේ කව්ද? බලය ගත්තු ඉහළම පුරවැස්සා අප ඉදිරියේම නහයෙන් අඬනවා නම්...
මෙෙත්රී බලය ගත්තේ නහයෙන් අඬන්නටද? බලය ක්, විධායක බලයක් නුඹ සතුව ඇත්තේම නැතිද, මහත්තයෝ... කඩුව වනනවා කීවා, අවිචිය නරකාදිය ගැන කිවා..තව බොහෝ දේ ඔබම කීවා...ඒව සියල්ල අර මහින්දගේ වගේ "අපෙ  හාමුදුරුවනේ" කථාද? සිංහයෙක් පරිදි සටනට ආවා නම් කුක්කෙකු පරිදි කෙඳිරි ගෑ යුතුද? අපි විශ්වාස කළ යුත්තේ නුඹලා බලය ගන්නට  පෙර දාන ගර්ජනාද? පසුව දමන කල්පනාද? මහින්දගේ මග හරවන්නට නුඹට දුන් බලය රනිල්ගේ බලයට යට බවද නුඹ නොකියා කියන්නේ.. කව්රුන් හෝ නිසා වේවා නුඹලාගේ නාඩගම් තව දුරටත් විනාශ කරන්නේ මේ රටේ යහ ජනතාවගේ හදවතේ විශ්වාසයයි. මේ රටේ හදවතේ සාක්ෂියට කොලොප්පම් කරන පාර්ලිමේන්තුවත් සමයං දේශපාලන උගුඩුවෝ රැළත් ඊටම සරිලන ඒ පස්සේ වැටෙන ඉඳුල් බත් කන බත්බැලයින් රැසත් දැන් සිටින්නේ එකම වැසිකිළි පෝච්චියකය. මට නම් පෙනෙන්නේ එපමණයි. එතැනින් එන කවරෙකුගෙන් එන්නේත් එකම ගඳ නොවන්නට නම් පරණ වළෙන් නාලා ඇවිත් බැරිය. ඒ වළ දැන් අසුචි වලකි.

අලුත් අලුත් දෑ නොතකා, නොතනා නූල් සූත්‍ර වලින් ජනතාව නටවා යන්නට ගියෝතින් නුඹලා හැම ඔය පෝච්චියෙන් වළට යන්නට ඉක්මන් සුදුස්සන් වනු ඇත.

කණගාටුව නුඹලා ගැන නොව අප ගැනමය. රට ගැනමය. හැමෙකා අවංකව හිතන්නේ රට ගැන නම් නැත්තේ ක්රමයක්ද? වතුර බිඳක් නැති, සාර බිඳක් නැති පොළව ඇති රටවල් සිය ඉරණම් කණපිට ගහද්දී.. අපි පාපෝච්චාරණය කරමින් හඬා වැටෙමු බලය හා බලවතුන් ඉදිරියේ..

වැටි සියයක්! ම දල්වමු..

ඕනෑ කුමක්ද
වැටියක්ද
දුමක්ද
දල්වන්න
එනවාද
එයින්
තව
වැටියක්ම
එහෙනම්
දල්වන්න
වැටියක්ම
පහන්
දල්වන්න
තව
එයින්
වැටියක්ම
පහන්..

අධි පොසොන් දා අධි න්‍යායන් නැති අධික ඇත්ත අධිකව කියමි (එහෙම යකෙක් වෙයන්)

පාදමක් නැතිව ගෙයක් හදන්නට බැරිය. හැදුවත් එය පවත්වාගෙන යන්නට බැරිය. මුළක් නැතිව ගසක් නැති සේම මූල පද්ධතිය කුණුවූදා ගස ඇද වැටෙන බවද සත්‍යය. එසේනම් අසම්පූර්ණ පාදමක්, කුණු වූ මූල පද්ධතියක් ඇති රටකට තවදුරටත් ඒමත පැවැත්මක් නැති බව නොකිවමනාය. පැහැදිලිවම මුක්කු ගසා රට නොවැටී තබාගන්නට තවදුරටත් කිසිවෙකු සමත් වන්නේද නැත. එසේ හැකි උන් සෙවීම වත්මන් දේශපාලනය නඩත්තු කරන එක් සර්වාංග කුපාඩිකමක් පමණි.

යුද්ධයක් නිමා කළේය. එය ශරීරයේ කොටසක් වණවී කුණුවී ගැලවී යන්නට ගොස් යන්නම් නොකපා බේරා ගත්තා හා සමානය. නමුත් නොසෑහෙන වියදමක් දරා ගොඩදමාගත් ශරීරය ප්‍රකෘතිමත් කර වැඩක් ගන්නවා වෙනුවට අපි ඒක සමරන්නට ඇඟ පුරා පච්ච කොටා ගතිමු. වැදගත් විදිහට අතේ පයේ වශයෙන් පටන්ගත් ටැටූ නැටුම ජය බෙදාගැනීමේ තණ්හාව මත කටේ, පිටේ, මුහුණේ පමණක් නොව බඩේ, පපුවේ, පශ්චාත් භාගයේද ටැටූ ගසා ගතිමු. දැන් ඇත්තටම තවත් වණයක් හැදෙන තරමටම ඒ ටැටූ කෙළිය අවකෙළියක් වී ඇත.

මේ සියල්ල අස්සේ ගතවූ කාලය පුරාවට සිදුවූයේ ලාවට ලාවට අටවාගෙන තිබූ රටේ පාදම බිඳී හැලීමයි. ඇද වැටීමයි. අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ ඒ ගරාවැටීමේ හේතුප්‍රත්‍යය සම්පාදනය වූයේ උතුරු නැගෙනහිර යුද්ධය නාමයෙනි. ඊළඟට දකුණේ භීෂණය නාමයෙනි. සියල්ල ගිණුම්කරණයෙන් විසඳා බැලූ විට එක එකාගේ නමට ලියා ගත් හර බැර හැරුණුකොට අද රටට ඉතිරි වී ඇත්තේ පාසල් පෙළ පොත්වල ඇති දැනුමත්, පරිගණක වල ඇති ඩේටා, දවස් හතරක් කඩින් කඩ වැස්සත් නාසයෙන් ඉහළට වතුර නගින හා ගිලාබහින පොළොවක්, දවස් පහක් තවදුරටත් ගොඩ ගැසීමෙන් ගිනි ගන්නට අරඅදින කුණු කඳු හා ජාතිවාදයේ, ආගම්වාදයේ ආස්වාදයෙන් මනදොළ සපුරන ඇල්මැරුණු මුත් බඩගෝස්තරයේ අයිතිය වෙනුවෙන් නම් මරාගෙන මැරෙන, කැපවීමෙන් තොරව කේතුමතියක් පතන, කඳ ඊස්ටන් ඔළුව වෙස්ටන් කකුල් ලතින් ඇමරිකන්, නන් දොඩවන හුදී ජනතාවක් පමණි.

දැන් අපට ඇත්තේ පැහැදිලි විකල්ප දෙකකි. උපන් බිම ගෙඩිය පිටින්ම කුණු කොල්ලයට විකුණා දෙකෝටියටම කීය කීය හරි බෙදා ගැනීම එකකි.
නැත්නම් මේ අභියෝගයෙන් ගොඩ ඒමට ත්‍රස්තවාදයෙන් සමඟ කළ යුද්ධයට එහා යුද්ධයකට යා යුතුය. අනාගතය උදෙසා වාදබේදයෙන් තොරව අති දරුණු කැපකිරීමක් කළ යුතුය.

නමුත් ඊට පෙර මේ ටික නම් නිරාකරණය කර ගෙන සිටිය යුතුමය.

අපි පෙර යුද්ධයක් දිනුවා තමා. එහෙත් ඒ ත්‍රස්තවාදයට එරෙහි යුද්ධය දිනුවේ මහින්දවත්, ගෝඨාභයවත්, ෆොන්සේකාවත් ද? එසේ නැත. ඔවුන් කළේ වගකීමක් ඉටු කිරීමකි. ඒ වෙනුවෙන් කැපවීම් කළේ මහජනයාය. දිවි දුන්නේ ද රටේ ජනතාවය. හමුදාව යනු ජනතාවගේ දරුවන්ය. සතුරන්ද ඒ ජනතාවගේ දරුවන්ය.  දිනුවේ යහපතය, පැරදුනේ අයහපතය. එපමණකි.
භිෂණ සමයේ සිදුවූයේ කුමක්ද? එයත් සටනකි. යම් අරමුණක් උදෙසා පෙළගැසුණු සමූහයක් හා රජයක් ගැටිණි. සමස්ථ රටේ ජනතාවටම විනාශය අත්විය. සටනක අරමුණ කවරක් වුවත් අවසන රටට ලැබුණු ජය කුමක්ද? කවර භීෂණයක වුව අවසන් ප්‍රතිඵලය රටක පරාජය යි. යුද්ධයේදී මෙන් බර අවි නොදැරුවත් ගිනි අවි ගන්නා කවර අරගලයකදීත් ප්‍රතිඵලයේ බර මැනෙන්නේ ජීවිත වන්දියෙනි. දේපළ හානි, පරිසර හානි පසෙක වේවා..
ඒ නිසා රට නගන්නට යුද්ධ කළයුත්තේ සැබෑවටම කවර අවි ගෙන දැයි ඔබම කල්පනා කළ යුතුය. කව්රුන් දිනවීම සඳහාද යන්න ඔබම තීරණය කළ යුතුය.

කලක පටන් අප පරිසරය හා කරන මුග්ධ යුද්ධය උදෙසාද අද අපි වන්දි ගෙවන්නේ  ජීවිත වලිනි. නමුත් හැමදේටම තාවකාලික පැලැස්තර ගසන අපි දැන් නහයට උඩින් වතුර යෑමද නොදැනෙන තරම් මළකඳන්ව සිටිමුද?
පරිසරය හා යුධවැදීම යන්න තරම් වන ගොන් කමක් තවත් වෙත්ද?
ඒ නිසා අපි අපේ විකල්පය, ශුද්ධ වූ යුද්ධය  පටන් ගත යුත්තේ පරිසරය නැමති පාදමෙනි. ඒ ගොඩනැගීම සඳහා කටයතු කළ යුත්තේ දුර දකින බුද්ධියෙනි. ඊට ප්‍රාග්ධනය හා ව්‍යවසාය විය යුත්තේ ද අපේ බුද්ධිය, කැපවීම හා පරිත්‍යාගයමයි. අප රට ගොඩ නගා ගත යුත්තේ අප සඳහාමයි.    ජීවිතයෙන් රට වෙනුවෙන් වන්දි ගෙවූ මිනිසුන් හිටි රටක අපට අපේ ජීවිත කාලයෙන් කොටසක් රට වෙනුවෙන් පරිත්‍යාග කළ හැකිනම්.. රට නැඟුමේ විකල්පය එයමයි. නැවත කිව යුත්තේ අප  පළමුව හදාගත යුත්තේ පරිසරයයි. එතැනින් පටන්ගෙන රටම අලුතෙන් හැදිය යුතුය. අලුත් රටක් තැනිය යුතුය. අප ඒ අලුත් රටේ මිනිසුන් හැටියට අභිමානයෙන් ජීවත්වීම තබා මිය යාමටවත් සිතන්නේ නම් අධිකව ඇත්ත කතා කරන්නට පටන් ගත යුතුමය. නිවට කම හෝ ගැතිකම නිසා මහින්දගේ, ගෝඨාභයගේ, රනිල් හෝ මෙෙත්රිගේ, අනුරගේ තබා සම්බන්ධන් හෝ විග්නේශ්වරන්, හකීම්, තොණ්ඩමන් හෝ දිගම්බරන් ගේ වත් පාට පක්ෂ වලිග වල එල්ලෙන්නට නොයා යුතුය. මේ රටට දැන් අවශ්‍ය වැඩපිළිවෙළකි. අද ඊයේ නොවේ, යුද්ධය නිමාවේදීම අපිට අවශ්‍ය වූයේ ඒ වැඩපිළිවෙළයි.  මහින්ද ඒ පිළිවෙළට නොපිළිපන්නේය. මෙෙත්රී රනිල් දැන් ඕසෙ අදින්නේය. මිනිස්සු පිල් බෙදී වල් වැදී දැන් බඩගෝස්තරය නගාගැනීමේ පිස්සුවෙන් ය. රට භෞතික ගුණයෙන්ද  මිනිසුන්ගේ මිනිස් ගුණයෙන්ද සීග්රව පිරිහේ. වෘද්ධයෝ නන් දොඩති. උගත්හු තර්ක දමති. අවශේෂ දේශපාලුවෝ සිය අනාගතය සොයති. දුර්වලයෝ පලා යති. ආත්මාර්ථී නැණත්තෝ කැපවීමට නොහැක්කේ පලා යති. දිළින්ඳෝ මිහිපිට දෙවියන් යදිති. ජන මාධ්‍යය දේව දූතයාගේ සිට දෙවියන්වහන්සේටම අඳිති.

දැන් අප කළයුත්තේ අපට කළහැකි දේ කිරීමය. නිවැරදිවම කළ යුත්ත නිවැරදි කිරීමය. බොරදියේ මාළු බාන්නට හදන අඳ බාලයන් දැන්වත් තේරුම් ගත යුත්තේ බොර දියේ තමන්ට බා ගන්නට මාළු කිසිවෙකුත් දැන් නොමැති බවය. දිය බොර වීමෙන් තව දුරටත් වන්නේ අපට ගෙඩිය පිටින්ම මඩේ ගිලී  මියැදීමට ඉඩ සැලසීම පමණි.

ඒ නිසා දැන් කාලය නසන න්‍යාය ශාස්ත්‍ර මත්තේ නැහීමද අත්හැරිය යුතුය. මොන නැටුම නටන්නටත් ගිලෙන නැවක් මත්තේ අවකාශ නැත. අරක මේක කියා තම තමන්ගේ කොටස බේරාගන්නට සමස්ථය ගිලෙන නැවක ඉඳන් බැරිය. ගල්පරයකට හෝ හේත්තුවක් දමා වරායකට ඇදගෙන යන්නට කටයුතු සලසාගතහොත් නැව අලුතෙන් හදාගත්ත හැක. එච්චර හරියක් බැරි නම් නැව අතහැර ඉතිං පැනපන් මුහුදට තමා..

සද්භාවයෙන්ම ඔළමොලයින්ගේ කණට ගසා හිස් බිමට ඔබා නැගිටිය යුත්තෝ දෙපයින්ම කොඳු කෙළින් කොට නැගිටිත්වා!

මේ රට හැදෙන්නට නම් වැඩ කරන කරවන යකුන් මිස තමන් හැදෙන තම පරපුර හදවන උන්ගෙන් වැඩක් නැත.
කාගේත් දැනගැනීමට උවමනාව ඇතුවා නැතුවා, අභිමානයට කියා, කරපන්.. මම එහෙම යකුන්ගේ ගොඩට එක්වෙමියි, කියා.

එ..නිසා....උපන් නාද

අසීමිත ආශාවන්
සීමිත ඉඩ කඩ
පරාද වනු අකැමැතිය
නිති පැරදුම හිමිය
එය මුදු වෙද
රළු වෙද
සුදුමුදුව නොපවතිනු ඇත
අබිමුව සලිතවද දුර්මුඛවද හඬා වැටෙත්
දෑත් විදා වැළඳගනිත්
කළ දේ මෙතෙක් තබා යත්
රැස්කළ දේ දමා යත්
හය හතර ගැබ තුළ
සැතපෙත් ගොළුවෙත් දැවී හළු වෙත්
එහෙත්...
ඊට මොහොතක් කලින්
අවසන් සුසුම් අග්ගිස්සෙන්
නැගෙනා වු විත්තක්ෂණයක්
ඇසිල්ලකටත් කලින් පියඹා
මතුවී තවත් තැනකින්
පැමිණෙන්නේලු ආපසු
නැවුම් නෑඹුල් වෙසකින්
අසීමිත ආශාවෙන්
සොයා සීමිත ඉඩකඩක වාසයක්
අත්හරිනු නොහැකිව
සසර බැමි
බැඳි වීණා හඬවමින්..

වැස්ස, අකුණු, ආපදා - ඔව් - ස්වභාවිකයි තමයි..

ස්වභාවය බොහෝ දේ කර තිබේ. අදත් බොහෝ දේ කර තිබේ. අපත් බොහෝ දේ කර තිබේ. කඳු නාය යද්දී රට සමතලා වෙද්දී වතුර දෙගොඩ තලද්දී ... අවුරුදු කීපයක් ආපස්සට යද්දී, අවුරුදු කීපයක් ඉදිරියට හිතද්දී... මිනිස්සුන්ගේ දිරිය එදිරිය සමඟ නොනවතින අරගල මැද... තවමත් වාසි සොයන්නේ කව්ද? යුගයෙන් යුගයට කරුමය උරුමය කොට ගන්නා, එතැනම ලගින වරද කාගේද? වැස්ස වසී, අව්ව පායයි, පායන කළ ගී ගයා තුටින් වෙසෙන තණකනපෙත්තෝ අපි වම්හ.. එක අතකට එය වැරදිය. පායන කළ අප මර ගී ගයන්නේ වැඩි පංගුව දිනා ගන්නටය. වැඩි පංගුව නැති ජීවිතය තිත්තය. ඒ අනුව අපි එක එකා හැටියටත් ලක්ෂ ලක්ෂ ගණනින් ලෝකෙට ණයකරුවෝය. වැසි සමය වෙනස්ය. බාධා වැඩිය. ඒත් ආධාරයේ වුව වැඩි පංගුව අපට ඕනෑමය. එනිසා අහස ට දෑත පා මුහුද දෙස බලා මාධ්‍ය චැනල් වීරයන් අප ගලවා ගන්නට එන මෙහෙයුමට වසරක් පාසා අපි දැන් හොඳින්ම සූදානම්! සුදුපිරුවට අඳින අයත් පව් මඩ වතුරෙන් හෝදාගන්න සූදානම්!
මේ ආපදා සමයයි! ස්වභාවයේ ස්වභාවයට නිගරුකොට ඇනගන්නා සමයයි.
කාළගුණය හරි ස්වභාවිකයි තමයි. ඒත් අපේ ජීවිත දැන් හරිම අස්වාභාවිකයි.
(මේ අපේ රට නොව ඈත රටක ස්වභාවයක් නිසා අපිට අපි ගැන හිතා හැම කලකම කොතරම් නම් සොමිබරව සිටිය හැකිද, ප්‍රීති බොහෝ වේවා!)

මැරෙන්න පැලෙන්න ගොඩ ගොඩාක් ආදරේ... යි (අන්ධ භක්තිය නොහොත් ප්‍රණාමේ සමඟ හෙලුවෙන්)

අපි රණවිරුවන්ට පුදුම විදිහට ආදරෙයි, ඒ නිසයි උතුර ගැන ආඩපාලි කිය කියා දකුණෙදි බෙදි බෙදී දේශපාලන වාසි හොයන්නෙ.. ඒ වාසිය අරගෙන උතුරට තවත් දුර්මත වපුරන්න ඉඩ හදල දෙන්නෙ.. එහෙම වුනාම රටක හමුදාවක් කරපු අතිශය කැපවීමෙන් රැකුණු රට තව දුරටත් ඉදිරියටම යනව.. යුද්ධය ඉවර කරපු තැන ඉඳලම දකුණ වාසි තකා පිල් බෙදුණ, ඒකයි අපේ ඉහළම රණවිරු ප්‍රණාමේ. ඒ බෙදීම් අතින් කොයි කවදත් අපි හරි ඉහළයි. ඒ බෙදීම් සඳහාම පහළ වුණු දකුණ බෙදීමේ පාරමිථා පුරන වීරයො මෙහෙ ඉන්නව. මෙහෙ බෙදි බෙදී රට බෙදන්න දෙන්න බෑ කියල පාරට බැහැල සටන් කරන්න තරම් අපි මාර නුවණක්කාරයි.. දකුණෙ අපි පුහු වාද භේද මත නොබෙදෙන තරමට අපේ රට ශක්තිමත් රටක් වෙනව කියන මතයට එන්න, රණවිරුවන්ට නිසි ඇගයීම ලැබෙනව කියල හිතන්න බැරි තරමට අපි නම්බුකාරයි. ඒක තමයි හැමදාම රට ගැන අපිට තියෙන ආඩම්බරේ. ඒ බෙරේ ගහන් තව තවත් බෙදි බෙදී දකුණෙන් වාසි ගන්න ගිහින් අපි විහින්ම උතුරේ දුරාබෝධ තවතවත් ශක්තිමත් කරත්වා! ඔය බෙදීම් දැක දකුණේ නින්දිත අවස්ථාවාදයන් දැක රට වෙනුවෙන් දිවි දුන් රණවිරුවෝ ආසිරි සෙමර සලාවි අපි හිතනව... තවදුරටත් ඒ මියගිය සියලුදෙනා වර්ග බේදයකින් තොරව එකම කොටසක් ලෙස අපට නොපෙනෙන මානයක උපදින්නට පැතුම් පතා වි.. මට හිතෙනව.
තෙල් පහන් දහසක් දල්වන තැන එක නැණ පහනක් දල්වාගන්නට අසමත් ජාතියක් වෙනුවෙන්, දිවි දුන් මියගිය සියලු දෙනා පමණක් නොවේ ජීවත්වන අපත් අනේ අනිච්චං!
දෙවියන්වහන්සේ අප රැක ගනිත්වා!
බුදුදමින් නම් අශ්වයන් පුහුණු කරන්නා අතරැ දමන නොහික්මෙන අශ්වයන් සේ අප සළකනු ඇත්තේ නොරකින සිල් නැවත නැවතත් ගන්නා අප සරණේ වරුණ ගැන කීමට ඇති උදාරම නිසාම වනු ඇති. එනිසා මම බුදුසරණ ම කියමි.
(පොසොන් සඳහා සූදානම් කළ ඥාන කතා දන්සලේ පස්සා දොරෙන් කලින්ම උස්සා මේ විසිකරන්නේ කාගේ හෝ චිරස්ථිතියක් උදෙසාය, වැටෙන්ට පෙර බිමට අල්ලා දමා ගන්න සුදුසුම තැනට)

ඔපරේෂන් බයිපාස්-ෆො ජෙනරේෂන් නෙක්ස්ට් (full fun & fun full)

ජීවිතය විඳින්න ඕනේ..හැමදේම ලස්සනට වෙන්න ඕනේ.. අපි තේරුම් ගන්න ඕන මෙච්චරයි, කවුරුත් වැරදි නෑ එච්චරයි..
ටියුෂන් ගුරුවරුත් හරි, රජයේ ගුරුවරුත් හරි, වෙෙද්‍යවරුත් හරි, හෙදියොත් හරි,  දේශපාලකරොත් හරි, දේශමාමකයොත් හරි, ප්‍රයිවට් බස්, සී ටී බී, පෘතුගීසි, ලන්දේසි, ඉංග්‍රීසි, මල්වතු, අස්ගිරි, සීගිරි ගියෙ නැති, කොටින්ම ප්‍රභාකරන් විතරක් නෙමෙයි, හිට්ලර් වුනත් වැරදියි කියල අපි කියන්නෙ කොහොමද?
අතීතය පැත්තකින් තියලා ආපහු අපි ඉන්න තැනට එමු. මේ ඉන්න ටික කාලෙ ජොලියෙන් ෆුල් ෆන් එකේ ඉන්න නෙමෙයිද කොයි කව්රුත් කැමති, ඉතිං හැම දෙනාටම තම තමන් කැමති විදිහට ජීවත්වෙන්න ඉඩදෙන්න බැරි ඇයි?
රට යන්ට, රට කන්ට, හොරා කන්ට, හම්බ කරන්ට, දූෂණයට, වංචාවට, උද්ඝෝෂණවලට, මැරකම්වලට ඇයි මේ නොයෙකුත් බාධා.. මොකටද රටේ නැති නීති, ඕව තියෙන එකෙන් වෙන්නෙ මිනිස්සුන්ට ජීවිතේ විඳින්ට තියෙන කාලෙ නිකං හාන්සිවෙලා නැති නාස්තිවෙලා යන එක විතරයි. පගාවක් දීල වැඩක් කර ගත්තම මක් වෙනවද? ජාතීන් හැටියට ආගම අනුව බෙදිල ගහ ගත්තම, පක්ෂ හැටියට බෙදිල මරා ගත්තම ඒක කොච්චර නම් කික් ද? ඉපදුණු දා ඉඳන් අපි ගන්න මේ ආතල් එක තව තවත් වැඩි කරන්නයි අපි ජනතා නියෝජිතයො පත් කරන්නෙ.. මම කියන්නෙ මිනිස්සුන්ව මිනිස්කමෙන් බඳින්නෙ නැතුව ඔය නීතිය කියන දම්වැලෙන් ලෙහල අරින්න.. ඒක හොරාට කරන්නෙ නැතිව ප්‍රසිද්ධියෙ කරන්න.. අපි අත් දෙකම උස්සල කාල බීල මැරෙන්න ලෑස්තියි.. මම කියන්නෙ ඒකයි, හිතට හොරා මඟුලක් කතා නොකර අපි අර ළඟදි නම වෙනස් කරපු රට ස්වාසිලන්තෙටත් වඩා කොර කරමු මෙහේ.. රාජපක්ෂද, මෙෙත්රිද, රනිල්ටත් පුළුවන්, නැත්තම් අනුර හරි.. මොකා හරි.. අපි මේ ගේම එළිපිට ගහ මු.. මොකෙක් වත් කැප වෙන්න ලෑස්තිත් නෑ, කැප වෙන්න ඕනත් නෑ, කැපවෙන්න ගිහිල්ල කැපිල යන්න ඕනෙත් නෑ, හැබැයි හැම දෙනාටම, රටටම අාතල් පිට ඉන්න තියෙන්න ඕනා.. ඒක කරන එක රට කරවන උන්ගෙ වගකීම, හැබැයි එහෙම නොකරයි කියල අපි උන්ව මරාගෙන මැරෙන්නෙ නෑ.. සද්දයක් දානව, එතකොට උන් අපිට ආතල් එකක් දෙනව, පට්ට.. ඒක හරහා අපි පොර වෙනව, බොක්කෙ ෆිට් එක තමා, උන් හරියට කරන්නෙත් නෑ, අපි කරන්නෙත් නෑ, දෙගොල්ලම එක එකාට හොරා දාන ලව් සීන් තමා.. නමුත් කට්ට ලව් එක.. මං කියන්නෙ දැන් තාක්ෂණයත් දියුණු නිසා හංගලා ගහන එක එළිපිට ගහ මු කියල.. යටින් දෙන ගේම නෝ රූල්ස් ෆ්රීස්ටයිල් කියල ඒක ලිංගික, සම ලිංගික බැරිනම් ව්‍යභිචාරී කියල සත්තු දාල හරි එළියෙ ගහමු.. කාලයක් දැකපු එක්ස් කණ්ඩායම් වෙනුවට විකල්ප වයි කණ්ඩායම් හරි හැදිල, ප්‍රභාකරණ් වෙනුවට තවත් කව්රු හරි හැදිල, දකුණෙන් දියසෙන්ල නැවත හැදිල, 71,88 බැරි වුණ දේ 2020,21හරි අාපිට ගහල රටම හොට් කරල රොක් කරල රත්කරල ගිනිහල් කරල හරි මේක හොට් ඇන් ස්පයිසි ෆුල් ෆන් රටවල් අතර කූට ප්‍රරාප්තියට ඇවිත් ගිනි ගොඩවල් මැද්දෙ ෆුල් ආතල් පිට මැරිල යන්න අපි බලාන ඉන්නව... අපිට වඩා වැඩිහිටියන් ගෙන් කරන්න තියෙන ඉල්ලීම ඔබලාගේ නහින දෙහින කාලේ උපරිම ෆන් එකේ ෆුල් ඔප්ෂන් විගඩන් ටික කරපල්ලා.. පුළුවන් තරම් මේක කාපල්ලා...අපිට මාර සතුටුයි, කවද හරි ඉතිරියක් තිබුණොත් ඒ ටික අපි කන්නෝ...
අපෙ හාමුදුරුවනේ අපිත් කලින් පරපුර වගේ තනිව කන් නෑ.. මුල් පංගුවෙන් කොටහක් හරි, කාට නැතත් මල් වත්තට හරි, අස්ගිරියේ හරි දීලයි අපි කන්නේ...
මොකද, බුදු හාමුදුරුවන්ටත් වැඩිය ඔබ වහන්සේලා ගැන අපි අපමණ පැහැදීමෙන් ඉන්නේ...
කාටකාටත් දෙවි පිහිටයි, කවදාවත් නැතිව අද මං ටිකක් විතර වැඩිපුර බිව්වා
(alwater-non asanic label)

Scrap

විලි තේර...ඉල්ලෙෙ

පොත් පිරෙන්න ලකුණු දමාගෙන
සේප්පු පිරෙන්න සල්ලි දමාගෙන
ලිපිගොනු මිටියක් සල්ලි මිටියක් මවිල්
එනකම් කිහිල්ලෙ ගසාගෙන
කව්දැයි බොලේ යන්නේ මේ වටේ රට?

අපි ගත්තා අපි දුන්නා ලකුණුත් අපිටම ලැබුනා
චෝදනාද යෝජනාද නඩු අවනඩු බඩුම තමා
කළු සල්ලියි අපෙ මල්ලියෙ පිහිට තමා පිනම තමා පෙර කරුමය තොපට තමා
එන්නම් මල්ලි ආයෙ පාරක් යමුකො වටේ වැඩම තමා

තරමට

නිවැරදි කමට එකඟවිය යුත්තේ ලකුණු දමා ගැනීමට නොවේ.
වැරැද්දට එරෙහි විය යුත්තේ වාසි තකා ද නොවේ.
එසේ කරන්නවුන් ඉන්නා තැන අපත් පිරිහේ, රටත් පිරිහේ.
අද සිදුවන්නේ එයයි. සිදුවෙමින් පවතින්නේ එයයි.
කිසිදා කිසි විට පගාව නොදුන්නවුන් අත් ඔසවන්න..
කිසිදා කිසිවිට පගාව නොගත්තවුන් අත් ඔසවන්න..
ඔවුන්ගේ පුරවැසි පොතට එක් ලකුණක් හිමිවේ.
තව කරුණු විමසන්න.. පුද්ගල, පක්ෂ, පාට, පිල් වාසි තකා කරුණු නොවිමසන්න. තමන් රවටා ගන්නට උත්තර නොදෙන්න, මම දන්නා හැටියට හෘදය සාක්ෂිය අවැසි කෝටු පහර ලබන පාසල් වයසේ නොව වමතට නොදැනෙන්නට දකුණෙන් මිනීමරණ මහ වැඩිහිටි වයසටය.
කරුණු කරළියට එන විට අවසන තම තම පුරවැසි පොතේ ඉතිරිවන ලකුණ ඔබ රට වෙනුවෙන් කළ ආයෝජනය බව තේරුම් ගන්න, අපගේ වයස අනුව ඒ ඒ පමණට අප මේ භුක්ති විඳින්නේ ඒ ආයෝජන ප්‍රතිලාභ බව වටහා ගන්න. ඡන්දය යනු ඒ පොතේ සටහන් වන තවත් එක් ලකුණක් පමණක් බවද සිහියට ගන්න.

මෙහෙව් රටක නපුංසක අඩව් (කාලකණ්ණින් කවුරුද)

මීඩියා රට හදති
රට හරක් ගොම දමති
ගොම ගොඩෙන් දේශපාලුවෝ නැගෙති
රටට වින හෙණ දෙවා තම පක්ෂ උන් නගති...
කැළණි විහාරය නොවැඳම විපක්ෂයෙ වාඩිලා සියළු පව් උන් නසති
හුරේ ලා කරේ ලා ඇරගනිව් උන් ලවා
කේතුමතියේ වැසිකිළි දොරක්වත්...
දනා දද දම දමා
හපා ගනිති තම තමා
කළ යුත්ත නොතකනා
තෙක් තාන තම් දෙනා

මම ඉගැන්වීමටම උපන්නෙමි (පළමු දිනය නොමිළේ, ශාලාවේ ඒ සී ඇත.)

මගේම කියා දෙයක් ඇත්ද?
මගේම කියා මම හිතනා සිතිවිලි මගේමද?
මගේ කාය මනෝ කාය කියා මා ආත්මය කොට ගන්නේ කිමෙක්ද?
මගේ ඇලීම ඇලීමක් කොට ගැනීමක් පමණක් නොවෙද එය...
සුළඟෙන් හුස්ම උරාබොන්නේ කෙසේද? පසෙන් ගසත් ගසෙන් සත්වයාත්, සත්වයාගෙන් සත්වයාත් පෝෂණය වන්නේ යම්සේද මොළයේ ස්නායු සංජානනය කරන ඉන්ද්‍රිය ගෝචරයන්ගේ පිළිබිඹු මොළයේ ඉන්ද්‍රියන්ගේ හෝ මගේ වන්නේ කෙසේද? නැතිනම් ඉන්ද්‍රිය ගෝචරයන්ගේද ඒවා?
මේ සියල්ල ගැන දැනගන්න
ජීවිතය ජයගන්න
එන්න මගේ පාසලට