2 සත්‍ය
සත්‍ය ගැන කතාකරන්න කලින් සම්මාන ගැන කතා කරේ මෙහේ බොහොමයකට වටින්නෙ සත්‍ය නොව සම්මාන නිසා. ඒක නිසාම සමහරු සම්මාන වෙනුවෙන් ඇත්ත කතාකරන්නත් පෙළ ගැහිලා ඉන්නවා.
වඩා වටින්නෙ ඇත්ත නොවේ. සම්මාන.
ඒක නිසාම මෙහේ බොහෝ දෙනාට සම්මාන ලැබෙනවා. පදවි තනාන්තර ලැබෙනවා. සත්‍ය දෙකට දානවා.
එනිසා සම්මානෙ එකට සත්‍ය දෙකට
කොහොම වුනත් ඇත්ත සත්‍ය කියන දේ මෙහි අද වලංගු නැහැ. සත්‍ය කියන එකේ සැබෑම අර්ථයෙන් අද මෙහි එය කියන්නට බැහැ. සත්‍ය ප්පරමිති ගත කළ යුතුයි. එය දේශපාලනික නම් රාජයේ ප්පරමිතියත්, ආගමික නම් සම්ප්පරදායේ ප්රමිතියත් රැකිය යුතුයි. නැත්නම් වෙළදපළ ප්පරමිතිය.
ඉතිං රස්ටා තැන නොතැන රස්තියාදු‍වුනේ ගොඩක්ම තාරුණ්‍යයේ ඉද්දීම මේ සැබෑ ඇත්ත හොයා ගන්න.
මොකද අපිට ඉස්කෝලෙදි වාසනාවට වගේ (අපේ කාලේ හොද නිසාමත්) ඔය ඇත්තම ඇත්ත ගැන පොඩි ඉගියක් දීල තිබුන. ඒක අපි ඉස්කෝලෙන් අවුට්‍ වෙද්දිම හරියට අහසෙ ඇදිල තිබුන දේදුන්නක් වගේ මැකිල ගියා.
අපි බැහැපු සමාජයේ තිබුනෙ ප්පරමිති ගත කළ ඇත්ත. හැබැයි ඒ ඇත්තට පුරුදු වෙන අයට පුදුම වාසි. රස්ටගේ අහේතුවකටද වාසනාවකටද දන්නෙ නැහැ එකපාරටම මේ ප්පරමිතිය පිළිගන්න රස්ටට පුලුවන් කමක් තිබුනෙ නෑ.
නමුත් තැන නොතැන රස්තියාදු වෙද්දි මේකෙ ස්වරූපය රස්ටට අහුවුනා. මේක නිකං වතුර වගේ දාන භාජනයේ හැඩය ගන්නවා. ප්පරමිති ගත සත්‍ය එහෙමයි. නඩුවක් අහනවා වගේ පැවැත්ම නැමැති භාජනයට අදාළ විදිහට සත්‍ය නැමැති ජලය ගලපනවා. අපි ඒක පිළිගන්නවා. නමුත් පැවැත්ම විතරයි, සැබෑ ම සතුටක් හොයාගන්න අමාරුයි.
එනිසා මම මුලින්ම ඇරඹුමේ කීවාසේ නූචිතයාට අවනතිය හිමිවන නිසා රස්ටා තමන් රස්තියාදුවෙන් සොයාගත් දෑ ශුද්ධ කොට සැබෑ වූ සත්‍ය වෙනමත් ප්පරමිති ගත සත්‍ය වෙනමත් භාජන දෙකකට දමා ගත්තා සැබෑ ලෝකය තුළ නිර්මිත ලොවත් සැබෑ සත්‍ය තුළ නිර්මිත සත්‍ය ගැනත් කතිකාව එහෙමයි.
සැබෑ ලොව තුළ සැබෑ සත්‍ය නොවෙනස්, නිර්මිත ලොව තුළ නිර්මිත සත්‍ය ගතිකයි. දහමයි විද්‍යාවයි කියන්නෙත් එක්තරා විදිහකට මෙයම තමා යැයි රස්ටා ඔලුවට දමාගත්තේ රස්තියාදුව ගැඹුරටම ශුද්ධ කොට අවසානයේ.
හලෝව් රස්ටා... මට එය සතුටකී. අදතරුණ වියේම මා මේ සත්‍ය නොදුටුවා නම් මට සිදු වන්නේ මහ විපතකී. මා නිර්මිත ලොව තුළ ගතික වූ නිර්මිත සත්‍යයේ අතරමං වෙනවා නොවේද?
No comments:
Post a Comment