අප යෝජන කරන්නන්..

දරුවන් අපයෝජනයට..

පුරවැසියන් අපයෝජනයට..

රට අපයෝජනයට 

ලක් වෙද්දී

අප නියෝජනය කරන්නන්..

හොරා ~ පොලිස්

ජනතාව

පොලිස්

ආණ්ඩුව 

හොරා

සෙල්ලම

පොලිස් ~ හොරා

දේශපාලන බල මජර වෛරසයට එරෙහි වූ (9 ~ ප්‍රති මජරත්ව සටන)

එදා මෙදා මිනිස් ඝාතන සංස්කෘතියක් මේ ධර්මද්වීපයේ වීද ඊට වඩා මිනී කාක්කන්ගේ සංස්කෘතිය අද වඩා සාමාන්‍යකරණය වී ඇත. දේශපාලනික අර්බුධ, සමාජ අර්බුධ ඊටත් මෙහා පුද්ගලික අර්බුධ මත සිදු වන ඝාතන ආදී වශයෙන් පවා මරණ විකුණමින් යැපෙන මිනීකාක සංස්කෘතිය අද හරි සරලය. 

මිනිස් ජීවිතයක වටිනාකම මෙපමණට හෑල්ලු වූ මාර සංස්කෘතියක් මේ ධර්මද්වීපය තුළ වැඩුනේ කාගේ කාගේ වරදින්ද?

මහජන විරෝධතාවයකට ගිනි තබා දේශපාලන වෛරයන් අවුලුවා අනිසි භීෂණයක් නිර්මාණයට මුල පුරා තමන් විසින්ම කැපූ වලේ ඇද වැටුණු සහෝදර මිනිසෙකුගේ මාංශය කිඹුල් කඳුළු සමඟින් අදටත් අනුභවයේ යෙදෙනුයේ නම් ඒ නියම මජර දේශපාලන කපුටන් ය.

මෙයින් ගැලවෙන්නට දරණ යම් උත්සාහයක, අරගලයක දිශාව පවා නැවත සිය සුපුරුදු මජර දේශපාලනය වෙත යොමු කරවා ගන්නට තරම් ඔඋන් දුෂ්ඨත්වයෙන් හා මුග්ධත්වයෙන් සවිමත් නම් අද රටට වින කරන සැබෑ ත්‍රස්තවාදය කුමක්ද, එය පවතින්නේ කොතැන ද, කවරාකාරයෙන්ද යන්න වඩා පැහැදිලිය. 

රාජ්‍ය කරවන උන් විසින් නැවත නැවතත් සකසන පෙර මංපෙත් තුළ යළි යළිත් පෙනෙනුයේ මෙරට ජන සමාජය ගිල ගත් මජර දේශපාලනය මුල් කොට ගත් නරුම සංස්කෘතිය ඔසවාලන විනාශකාරී ගමන හා එහි තරම නොවේද?

රටෙහි විනාශය උදාවී ඇත්තේ ආර්ථිකයක පමණක් නොවේ. සියළු සමාජ සංස්කෘතික අධ්‍යාපනික පද්ධතීන්ම දෙදරා නාය යමින් පවතී.

තවමත් සිය මජර බවට එරෙහි අරගලයේ පිළිබිඹුවට බුරන, නන් දොඩවන මුග්ධ දේශපාලක ප්‍රතිරූපධාරියෝ මීලඟ බල දඩයම පිළිබඳ සිහින මවමින් සිටිති. බල ගේමට පාර කපති, තාර දමති.

ආත්මාර්ථී දේශපාලන මජරත්වයෙන් අත් දුටු විනාශයේ මීළඟ අදියර අත් විඳින්නට සිදුවන්නේ ආත්මාර්ථී පුරවැසි මජරත්වය මතයි.

රට ගලවා ගැනීම සබුද්ධික පමණක් නොව එකමුතු, සවිමත්, සක්‍රීය ක්‍රියාවලියක් විය යුතු වන්නේ එබැවින්ය. වාද බේද විරහිතව පළමුව මේ මජර සංස්කෘතිය මෙරටින් තුරන් කළ යුතු ය. එසේ නොකොට කිසියම් සරු බීජයක් මේ නිසරු පසෙහි ඵල දරන්නට යළි ඉඩක් ඇත්තේම නැත. තවදුරටත් සරු බීජ පවා බිහි නොවනු ඇත! හිස් කාන්තාරයක මිරිඟුවක් පසු පස ලුහුබඳින්නන් බවට අප පත් වනු ඇත.

🌏

තුරු ලතා ළපටි වියේද තුරුණු වියේද මහළු වියේද ගුණ රුවින් එක සේ සුන්දරය. අනිත්‍ය මැදිහත්ව දකින්නට ඒ රූ අනගි උවම් මැව් සිත්තම් ය.

❄️

වචන නාස්තියක් / කාලය නාස්තියක් පමණි!

මජර දේශපාලනය අහවර වන තුරු / අහවර කෙරෙන තුරු රටේ අනෙතුත් මජර ව්‍යාපෘති කිසිවක නිමාවක් හෝ රටේ තිරසර සංවර්ධනයට අදාළ කිසිවක් සිදු නොවේමය. නැවත නැවතත් රස්තියාදුව පමණි.

අවබෝධයෙන්, උපේක්ෂාවෙන් ඊට මුහුණ දීම යනු මේ මජර ක්‍රමවේදයට යට වීමක් හෝ අනුබල දීමක් කර නොගන්න. මජර ක්‍රමය නඩත්තුව පිණිස ඔබේ ඡන්දය වෙනුවෙන් ලබාදෙන අල්ලසට යට නොවෙන්න.

නිවටකම , චෛරය පසෙකලා සෘජු බවින් සවිමත් වෙන්න : ඔබට ජය!

🌀

 මජර යකුන් එලවන යකදුරන් මිස

යකා වැහී නටනා උන් මොකට තව

නිධන් පිරුණු රට උගසට සින්න කළ

නායකයින් වඳින්ට ගාථා නැති ද

ඔඋන්ගේ මජර කමත් බහුතරයාගේ අන්ධ විශ්වාසයත් අතර ~ රට දෙපයින් දණිස්සෙන් මුනින් තලා වී ඇද වැටිණ !

දශක දෙකක් ආපස්සට හැරෙන තැන මහජන ඡන්දෙන් අගමැති වූ රනිල් ය. දශකයක් ආපස්සට හැරෙන තැන තිස් අවුරුදු යුද්ධයක නිමා වේ අභිමානය සමරමින් හුන් මහින්ද ය. ඊයේ වන විට මහජන ඡන්දයෙන් ම රනිල් හුන්නේ ගෙදරය. මහින්ද අනුප්‍රාප්තිකයා වශයෙන් ගෝඨාභය රට බාරගෙන සිටියේ ය. නිකම් නොවේ, තුනෙන් දෙකක පාර්ලිමේන්තු බලයක් ද සහිතවය. 

අද මහින්ද, ගෝඨාභය තනතුරු අතහැර රනිල් ඔවුන්ගේ තේරීම බවට පත්ව ඇත. (ඔය දශක දෙක අතරින් පතර හිටියේත් අලුත්/අමුතු පිරිසක් නොවන කොට) අද වන තෙක් අපේ පරමාධිපත්‍ය බලය යෙදී ඇත්තේ කොහාටද? කපුටාට ද? ඉබාගාතේ රට ඇදෙන ගමන වෙනස් කිරීමට ජන බලය බලපෑමක් නොවේ නම් ජනතා පරමාධිපත්‍ය යනු කුමක් ද? එසේ නොමැති නම් බලතණ්හාදිකයන් බලවත් කොට අත්පත් කර ගත් විනාශයන්ට වගකිව යුත්තේ බහුතර ජනතාවම ය. දෙපයින් දෙදණින් මහ මග මත ඇද වැටුනේ බේබද්දෙක් නම් ඔහුට මුනින්තලා වී ඇද වැටීම තබා ඇද වැටුණු තමාගේ මුහුණ  ඉව කොට කකුල උස්සා සුළු දිය හලන සුනඛයාගේ සංග්‍රහයත් දැනෙන්නේ දේදුනු වර්ෂාවක් ලෙසින් නම් බංකොළොත් රටක ඉරණමත් ඒ ලෙසම බාර ගනිත්වායි වසර විස්සකට පෙර සතළිස් වියැති අද හැට සපුරන මුත් තවමත් වැල යන අතට මැස්ස ගහන පුර වැසියන්ට විශේෂයෙන් ආශිංසනය කළ යතුය.

🌐

 කොන්ද්සි විරහිතව සොබා දහමට ප්‍රේම කරන්න 💚💜

හිප් හිප් හූරේ !

ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල

මජර දේශපාලනය

ප්‍රති ත්‍රස්ත පනත

සමඟ

සුබ අනාගතයක් !

අපි වෙනස් ලු ~ ඒක නොවෙනස් ලු ~ ?

බංකොලොත් මුහුණට මේකප් දමමු !

බංකොලොත් රටකට වියපත් මුහුණු !

 

මජර දේශපාලනයට හැදෙන අනාගත හීනය !

රටේ තාරුණ්‍යයට හැදෙන අනාගතය හීනය !

බලවත් ධනවත් තක්කඩි ස්වාධීනය !

උගත් වියත් නීතිගති ස්වාදීනය !

ලක් රට අවාසනාව ද ?

පෙලක් රට වාසනාව ද ?

අපේ උණ්ඩ ~ කාගෙවත් 1/4තුවක්කු ~ තියන්නෙ අපිට මයි!

දේශපාලන බල මජරත්වයේ මානසික බර අවිය ~ ජන මනස තුළ ස්ථාපිත ස්කිමාවකි. අපි ම දමාගත් ලෙඩ කි. අප 'ඵලය' මිස 'හේතු ව' නොවෙයි ~ නිරන්තර අප විසින්ම අපේ ඔලුවට දමාගත් මුළාව එයයි. 

එලෙසම දේශපාලකයා මෙහෙම හිතනවා. අපිව පත් කළේ ජනතාව. ඒ අනුව හේතුව ජනතාව. ඵලය තමා අපි, වැරදි නම් ඇයි බලය දුන්නේ..

මජර දේශපාලනයට ඒක හොඳ තර්කයක්.

එතකොට බලය සම්බන්ධ කාරණයේ දී ~ ජනතාව ~ අපි බලය දුන්නා, වගකියපල්ලා කියන අතරේ

දේශපාලකයා ~ ජනතාව අපිට බලය දුන්නා, කරන්න දීපල්ලා කියනවා.

අවසානෙදි වගවීමත් නෑ. කෙරෙන දේකුත් නෑ. කාලය කනවා, මැති ඇමති තණ්හාව මෝරනවා, ඩීල් දැමෙනවා, රට කාලකණ්ණි වෙනවා. ආයෙ බැට කනවා.

එහෙනම් ඇයි අපි අපට වගනොකියන ඔඋන්ව තෝරා ගන්නේ. ඉදිරිපත් වෙන්නෙ එක ම පිරිස් වෙන්න පුළුවන්. ඒත් ඇයි මජර අයවත් බොහෝ විට ප්‍රතික්ෂේප නොවෙන්නේ. ඒකයි මා න සි ක හු රු ව.  අපි බබාලා ගැඹුරින් හිතන්නෙ නෑ ප්‍රතිඵලය තීරණය කෙරෙන හේතුව අපි කියලා. නැත්නම් අහිංසක වැඩි කමට තීරක අයිතිය පවා දීලා. සල්ලි වලට විකිණිලා, අල්ලසකට යට වෙලා.

ඉතින්, ඇත්ත හේතුව ~ අපි, ඵලය ~ ඔඋන්. එනිසා අප විසින් නිවැරදි ප්‍රතිඵල උදෙසා හේතු සම්පාදනය නොකෙරෙන තාක් හොරු /තක්කඩි /වනචර /මජර පිරිස් තම දක්සතා තුළින් අපි දුන් බලය ක්‍රියාවට නඟනවා. ඒ ඉසව් වලින් රට මෙපමණ දියුණුවට ගමන් කර ඇත්තේ ඒකයි. වෙමින් පවතින්නේ එයයි. 

දෙකෝටියකට වඩා එකෙක් බලවත් වෙන්නෙ විධායක කම නිසාම නොවෙයි. ජන අරගලයෙන් පුළුල් කර ගත් ජන මන ස්කිමාව ආපහු පරණ දේශපාලන තැටියටම අකුළගත් නිසා : ඒ තැටිය වාදනය වෙනකම් රටම විකුණුවත් අපි එකම තැනමයි. එයා මෙයා කරයි, ණයට කරයි, පිනට ලැබෙයි කියල හිතන කම් ජනතාවත් රටත් අසරණයි. මජර දේශපාලයේ බර අවිය ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ එහෙමයි. ඒකට උන්ඩ දෙන්නෙත් ගොදුරු වෙන්නෙත් අපිමයි!

අරුතක් සහිත ජීවිතයක් හොයන්න නම් අවම වශයෙන් අවියත් උණ්ඩත් ගැඹුරු මුහුදේ ගිල්විය යුතුමයි. හතර වටේම මුහුද නිසා අවි බර උනත් හරියට උත්සාහ කරොත් ඒක එච්චර අමාරු වෙන එකක් නෑ ! කවුරුත් එකතු වෙලා කරොත් බර තවත් හෑල්ලු වෙයි: අපිත්, රටත් හෙට ට ඉතිරි වෙයි !

ඔඋන්ගේ ආදරය බලයට ය. රට හෝ ජනතාව ඔඋන්ට අදාළම නැත.

දේශපාලන බල මජරත්වයේ මානසික බර අවිය ~ ජන මනස තුළ ස්ථාපිත ස්කිමාවකි. අපි ම දමාගත් ලෙඩ කි. අප 'ඵලය' මිස 'හේතු ව' නොවෙයි ~ නිරන්තර අප විසින්ම අපේ ඔලුවට දමාගත් මුළාව එයයි. 

එලෙසම දේශපාලකයා මෙහෙම හිතනවා. අපිව පත් කළේ ජනතාව. ඒ අනුව හේතුව ජනතාව. ඵලය තමා අපි, වැරදි නම් ඇයි බලය දුන්නේ..

මජර දේශපාලනයට ඒක හොඳ තර්කයක්.

එතකොට බලය සම්බන්ධ කාරණයේ දී ~ ජනතාව ~ අපි බලය දුන්නා, වගකියපල්ලා කියන අතරේ

දේශපාලකයා ~ ජනතාව අපිට බලය දුන්නා, කරන්න දීපල්ලා කියනවා.

අවසානෙදි වගවීමත් නෑ. කෙරෙන දේකුත් නෑ. කාලය කනවා, මැති ඇමති තණ්හාව මෝරනවා, ඩීල් දැමෙනවා, රට කාලකණ්ණි වෙනවා. ආයෙ බැට කනවා.

එහෙනම් ඇයි අපි අපට වගනොකියන ඔඋන්ව තෝරා ගන්නේ. ඉදිරිපත් වෙන්නෙ එක ම පිරිස් වෙන්න පුළුවන්. ඒත් ඇයි මජර අයවත් බොහෝ විට ප්‍රතික්ෂේප නොවෙන්නේ. ඒකයි මා න සි ක හු රු ව.  අපි බබාලා ගැඹුරින් හිතන්නෙ නෑ ප්‍රතිඵලය තීරණය කෙරෙන හේතුව අපි කියලා. නැත්නම් අහිංසක වැඩි කමට තීරක අයිතිය පවා දීලා. සල්ලි වලට විකිණිලා, අල්ලසකට යට වෙලා.

ඉතින්, ඇත්ත හේතුව ~ අපි, ඵලය ~ ඔඋන්. එනිසා අප විසින් නිවැරදි ප්‍රතිඵල උදෙසා හේතු සම්පාදනය නොකෙරෙන තාක් හොරු /තක්කඩි /වනචර /මජර පිරිස් තම දක්සතා තුළින් අපි දුන් බලය ක්‍රියාවට නඟනවා. ඒ ඉසව් වලින් රට මෙපමණ දියුණුවට ගමන් කර ඇත්තේ ඒකයි. වෙමින් පවතින්නේ එයයි. 

දෙකෝටියකට වඩා එකෙක් බලවත් වෙන්නෙ විධායක කම නිසාම නොවෙයි. ජන අරගලයෙන් පුළුල් කර ගත් ජන මන ස්කිමාව ආපහු පරණ දේශපාලන තැටියටම අකුළගත් නිසා : ඒ තැටිය වාදනය වෙනකම් රටම විකුණුවත් අපි එකම තැනමයි. එයා මෙයා කරයි, ණයට කරයි, පිනට ලැබෙයි කියල හිතන කම් ජනතාවත් රටත් අසරණයි. මජර දේශපාලයේ බර අවිය ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ එහෙමයි. ඒකට උන්ඩ දෙන්නෙත් ගොදුරු වෙන්නෙත් අපිමයි!

අරුතක් සහිත ජීවිතයක් හොයන්න නම් අවම වශයෙන් අවියත් උණ්ඩත් ගැඹුරු මුහුදේ ගිල්විය යුතුමයි. හතර වටේම මුහුද නිසා අවි බර උනත් හරියට උත්සාහ කරොත් ඒක එච්චර අමාරු වෙන එකක් නෑ ! කවුරුත් එකතු වෙලා කරොත් බර තවත් හෑල්ලු වෙයි: අපිත්, රටත් හෙට ට ඉතිරි වෙයි !

කණින් අල්ලා දොට්ට දමමු ~ රට පාලු කල රිළව්

නාකි දේසපාලුවන් බල මජරත්වයෙන් තිරිහන් වෙද්දී තාරුණ්‍යයේ ජීවිත කළකිරීමෙන් වියපත් වීම යනු කකුල් දෙකේ පනින රිළවුන්ට හිණිමං සේවය සැපයීමකි.

A මජර පාලනයේ ගෙල සිඳන තෙක් ! (A මජරයින්ට බිලි ඕනෑ වේ)

මජර පාලකයෝ නින්දිතය

උන් හැම විට තම බලය රැක ගැනීම වෙනුවෙන් නින්දිත උපක්‍රම භාවිත කරති

නින්දිත කම වන්දනීය බවට පත් කොට ඒ වන්දනාවට සිද්ධස්ථාන ඉදි කොට ඒ දේවාල වල නන්දනීය දෙවිවරුන් ලෙස තමන්ගේ පිළිම තනවා ඊට වන්දනාමාන කරවා ගැනීම ඔවුන් දශක ගණනාවක් මෙහේ කළ දේශපාලනයයි

මේ බිමට සමතලා කරනු ලැබූ ඒ මජර දේවාල ආපහු ගොඩ නඟන කාලයකි

කපුවෝ ආරූඪ වී ඒ මජර භාෂිතයෙන් දොඩවන කාලයකි

එක් මිත්‍යාවකින් මිදුණු මිනිසුන්ට සැනසීමේ පිළිවෙතක් වෙත යාමට අවස්ථාව නොදී යළි ඒ මිත්‍යාවටම ඇලෙන තෙක් කාලය මරණ කාලයකි

A මජරත්වයේ ගෙල සිඳිනට ගිය මිනිසුන් ලවාම මානුෂ්‍යත්වයේ ගෙල සින්ඳවමින් යන කාලයකි !

ප්‍රවේශම් වන්න, A මජරත්වයේ බිල්ලෙක් හෝ බිල්ලක් නොවන්නට.

225 සන්සුන් පා. එකේ, (පතිව්‍යුහගත කළ උත්තරී තර පොට් එකේ)

බුරුව ගහන්ට

සූදු කෙළින්ට

පච හලන්ට

ආතල් ගන්ට සහ දෙන්ට පමණයි, 

මෙයින් මතු වැරදිලාවත් වැදගත් වැඩ බෑ. හිතට එකඟව වැඩ කළොත් වැඩ තහනම්: පෙන්සනුත් නෑ.

🙏

 

නැහෙන මග ලකුණු!

ඌ මේක් අප් කරා ~ මෝල් ගහ ප්‍රතිව්‍යුහගත කළා! කවුද මේ ත්‍රස්තයා ~ ඌ නොවෙද සර්පයා! (මේ ගමනේ දී ජාතියේ චින්තනය සාධනය කෙරෙන වග නම් හරිම පැහැදිලියි නේද? / කපුටා සුදු වෙලා! මෝල් ගහේ දළු ඇවිත්!)

කලු කපුටා සුදු වෙන තුරු
මෝල් ගහේ දළු ලන තුරු
එකසිය විස්සට දෙසිය විස්සක්
ආවාඩා ආයුබෝ වේවා !

බලාපොරොත්තු වුනේ කලු කපුටා සුදු වේවි වත්, මෝල් ගහේ දළු ඒවි වත් කියලා නෙවෙයි ආයුබෝ වන්ඩ,
එකසිය විස්ස දෙසිය විස්සට නොයන බව අපි නොදන්නවායැ.
නිදුක්ව නිරෝගිව බොහෝ කාලයක් ඉන්ට, ආයුෂ බොහෝ වේවා ...  දීර්ඝ ආයුෂ වේවා කියන කාරණේ තමයි ඔය නොසෑහෙන්ට බර තියල ප්‍රාර්ථනේ කොලේ.
ඕක නොවැ සරලවම අපේ චින්තනේ. ජාතියේ හැටි.
නමුත් අපේ ජාතියේ පිනට පහළ වුණු පාලක උතුමන්ට අපේ අවසන් ප්‍රාර්ථනේ නොතේරුණත් පළවෙනි කාරණා දෙක නම් හොඳටම තේරිලා තියනව.
අනේ වාසනාවන්! ගැරඬින්ට කියල ඉතිං අං එන්ඩයැ! හැව අරිනව මිසක.
අපිට තියෙන්නෙ ඉතිං සතා සරුපයා තේරුං අරං විෂ ඝෝර සර්පයා දැක නෑර මෝඩයා කියල කිව්වත් වගේ කිරි පොවන්ඩවත් රෙද්ද අස්සෙ දමා ගන්ඩ ගන්නෙවත් නැතිව විමසිල්ලෙන් වැඩ කරන එක තමා. මොකද විෂ ඝෝර සර්පයා නැසිය යුතු විදිහ පොල්ලෙන් ගහල නෙවෙයි කියලනේ ඔය කියල තියෙන්නේ.
තණ්හාව, තෘෂ්ණාව, බල තණ්හාව නේ.. ආයෙත් තණ්හාව, දිගටම තණ්හාව වෙන මොනවද ?
ඉතිං ඔය මොන මොන සර්පයත් ඇති වන හේතු නැති කරල දාන එකයි ඒ අනුව අපිට නම් කොරන්ඩ තියෙන්නෙ.
ආයුබෝ කිව්වෙ ඉතින් මැරෙනකම් සතුටින් ඉන්න මිසක, තණ්හාවෙන් බදාගෙන ඉන්න නෙමෙයි ඕං !

(බල තණ්හාව නැමැති ත්‍රස්තයා නොහොත් සර්පයා හිඳින්නේ කා සමඟ ද ? ජනයා සමඟ ද ,  පාලකයා සමඟ ද ? ඒ සර්පයා දමනය කළ යුත්තේ පාලකයා ද ජනතාව ද ?)

පරතෙරට උගත් පාඩම් !

කමිටුවක් දැම්මා
කොමිසමක් පත් කෙරුවා
වාර්තා ගොඩ ගැහුවා
භූමදානය ආදාහනය නිවන් මොක් සුව පැතුවා

ප්‍රති දේශපාලනීකරණ පනත එන්නේ ප්‍රති ත්‍රස්ත පනතට කලින් ද?

මහජනයාගේ චින්තනයටත්, වින්දනයටත්, බඩගෝස්තරයටත්, නිදහසටත්, ජීවත් වීමේ අයිතියටත් බාධා කරමින්  බලය හොබවන දේශපාලකයින් විසින් සිදුකරණ අනවශ්‍ය මැදිහත්වීම්, අතපෙවීම්,  බලපෑම් වැළැක්වීම අරමුණු කරගෙන ඔවුන් අඩංගුවට ගැනීමට, රඳවා ගැනීමට, ප්‍රශ්න කිරීමට මැති ඇමති බේදයකින් තොරව ඔවුන්ට නඩු පැවරීමට බලතල ලබා දෙන -

දේශයක අභිමානයේ හිස සින්ඳ පසු දේශාභිමානී ගීත යනු,

ආතල් එකක් ද? 

ආත්මානුකම්පාවක් ද?  

අතීතානුස්මරණයක්ද? 

තවත් ගීත විශේෂයක් පමණක් ද?

තවදුරටත් සංකල්පීය අභිමානය රඳවා ගැනීමට භාවිත කළ හැකි මෙවලමක් ද?

දේශයක අභිමානය පිළිබඳ ගවේෂණයට මුලාශ්‍ර සොයා යාමට උපකාරී වන උත්ප්‍රේරක ද?

රාජ්‍යට ගැලපෙන ලෙස ප්‍රතිව්‍යුහගත කොට සංවර්ධනාත්මක ප්‍රතිලාබ තුළ ඉදිරියට පවත්වා ගත යුතු සේවාවක් ද?

තහනම් කළ යුතු ත්‍රස්තවාදී විලාපයක් ද?