මොනයම් පාටිත් ඉදහිට
ඉන්කම් එක සරු වූ විට
දාගෙන පොඩිවුන් වටකොට
සැපය කනේ වරද මොකද
කාල යන්න බඩ පැලෙන්න
බීල යන්න කණ පැලෙන්න
ආතල් පිට බණ අහන්න
අපගේ පාටියට එන්න
ස්වාමීන් වැඩ සිටවා
දෙමාපියන් සිහි කරවා
හරි සද්දෙට හඩ දාලා
ගජරාමෙට වැඩ බෝවා
රට ජාතිය නගන්නටයි
බණ දෙන්නේ සැරේටමයි
අප යන මග සදා සුවයි
බැලු බැලු තැන නිවන පෙනෙයි
ආමිස පූජා බෝවේ
පිළිවෙත බල්ලා කෑවේ
දිනක තවත් පින පෑදේ
එදිනට පාටිය උඹවේ
සුදුසුකම් අයිතිවාසිකම් සදහා හේතුවක්, නමුත් සුදුසුකම් යනු අයිතිවාසිකම් සදහා පමණක් හේතුවන්නක් නොවේ. සැබෑ සුදුසුකමට ඊට වඩා දිග පළලක් ඇත.
එනමුත් අයිතිවාසිකම් සදහා පමණක් සුදුසුකම් සපුරා ගැනීමට හුරුකරනු ලැබූ පිරිසක් බහුතරය වූ රටකට තමන් එබන්දන් බිහිකළ කාළකණ්ණිකමේ වරදට වන්දි ගෙවීමටම සිදුවේ.
අයිතිවාසිකමට පමණක් සීමා නොවූ සැබෑ සුදුස්සන්ටද එහි පීඩාව විදින්නට සිදුවේ.
අයිතිවාසිකම ම පතා පාදඩයින් සේ ක්‍රියා කරන්නන් හට ඒවායේ ප්‍රතිවිපාක මත්තේ දී හෝ ලැබෙන මුත් අවබෝධයක් නැති කමෙන් ඔවුන් සදහටම මුළාවේම සිටිමින් අනුනට වෙර වඩනු ඇත.
එහි පාපය නිසැකවම එබදු උන් හා උන්ගේ ගුරුන් වෙතම වනු ඇත! This awurudu yuddayak awasana thahawuru wana ak parama sathyayak wanneda ayay.
රථය බස්
පුද්ගලික ය එ බස්
නොකළ අප කතා බස්
නොවුණි කතිකාවතට බස්
සිටින ඇය අනලස්
මුව මත නැගේ මදහස්
දැක එන මිහිරි අදහස්
පවසා වේද උදහස්
වා පිත් සෙම් රජස්
අපටත් ඇතේ සිව්දොස්
සමාදන් පෙහෙවස්
හැරිය යුතුමය සියලු වස්දොස්
එනිසා තවත් නැත දොස්
අමතක කරමි මගෙ තොස්
පවසමි හුරුම අණ බස්
කිම කරන්නද මමයි කොන්දොස්
ඊයේ ජය නොගත් සත්‍ය අදද
අද ජය නොගත් සත්‍ය හෙටද
හෙට ජය නොගන්නා සත්‍ය නුදුරු දිනයේද
ජය ගනු නියතය
මා
තවදුරටත්
සත්‍ය සමග යමි,
එය සටනකි..
අපූරු ,
ත ම
විස්මිත
කපල
කොටල
ඉරල
රැහැල
හදන්නෙ
ලී
බඩු
විතරයි
ගමක්
රටක්
ලෝකයක්ම
නැසෙන්නෙ
ක්‍රොධ
හිත්
හන්දයි
ජඹුර වලේ මඩ තලනා
සංසාරේ අපි
හිණි පෙළ තරණය නොමකර
සසරේ ගැලි ගැලි
මඩ කැලතෙන හඩට රිද්ම
තාල දමා ලොලි
නටමු පේළි පේළි සැදී
මඩවන ලෙස ගොවි
වැපූරූ කළ තල අස්වැන්නට
නොමදෙයි අල
පැල ඉන්දූ අය හාරති
පැල වල මුල අල
වපුරන කල හොරාට වැපිරූ
මහතුන් කැල
අස්වැන්නේ නුගුණ කියති
මිටිකාගෙන දත
බලය සමග දත කාගෙන
ගැටුනු සම හරක්
සමග ඇදේ තවත් හරක්
කරට ගෙන බරක්
සංසාරේ කියන දුකම
නොවෙද මහමෙරක්
බලය නොවේ වටිනාකම
සබැදි පිළිවෙතක්
ගැයුම් සුගැයුම් ගැඹුරේ
අපේ සන්තානයේ නින්නාදය
අමරදෙව් අමරදෙව්ම වේවා
සසර වසන තුරු
නිවන් දකින තුරු
අපේ පුංචි
හෙළ දීපේ...
අද දොරමඩලාවෙ හරි අපූරු මාතෘකාවක් සාකච්ඡාවට බදුන් වුනා වෙනද වගේම, සියයක්ම ඇත්ත. එතන කීව නිසාම නොවෙයි, කාලයක් තිස්සෙ දකින ඇත්තක පැත්තක් පිළිබද ආපහු තදින්ම දැනුනු නිසා. තමන්ගේම මතවල එල්ලිල ඉන්න උද්දච්ඡ මිනිස්සුන්ගෙ පුහු අහංකාර කෙස් පැලෙන තර්ක නිසා එකතැන පල්වෙන අපේ රට.. දහසකුත් වැරදිකරමින් අනුන්ට උඩුබුරන මිනිස්සුන්ගෙ මාන්නය.. තමන්ගෙන් වෙන වැරැද්දක් ගැන කිසි හැගීමක් නැති උද්දච්ඡ කම. ඒ නිසාම ආත්මාර්ථය තුළටම කැසකවෙන මාන්නය.. ඒ තුළම කෑ ගසමින් පිරිහෙන සමස්ථය..
අපි සුප්‍රබුද්ධ නෑ. නමුත් ප්‍රබුද්ධ බව දැක තිබෙනවා. වැරදි හදාගෙන නිවැරදි වෙන්න ඕන කියන තැන අපි ඉන්නවා. මිනිස්සු නිර්භීත වෙන්න ඕනේ වැරදි පිළිගන්න. රටක් හැදෙන්නෙ ඒ රටේ මිනිස්සුන්ගෙ තරමටයි. අපේ සංවර්ධනයේ හැමදාම 'වෙමින් පවතින' රහස තියෙන්නෙ ඔතනයි.
*'රටක ජාතියක හෝ පුද්ගලයෙකුගේ සාඩම්බරය හෝ අභිමානය වචනාර්ථ කෙසේ වෙතත් කිසිදා නොසැලෙන පුහු උද්දච්ඡ කමක් නොවිය යුතුය' මම සිතමි.
'තරු පිරුනු ලොවක
මගේ තරුවේ මමත්වය
ලොවට එලියදෙන්නට නොව
බැබළෙන්ටයි උවමනාව'
කෙසේ හෝ...
කළ යුතුදේ ම කරන්
හළ යුතු දේ ම හළන්
මරණයට බිය ම නොවෙන්
වැඩිහිටිය
කන්දක් වෙයන්
බොරුව ම පාගා ලන්
ඇත්ත ම ඔසවා ලන්
දෙපයින් ම සිට ගන්
වැඩිහිටිය
කන්දක් වෙයන්
කාලය ම යයි පියඹමින්
සසල සිතමය රැවටෙමින්
ගැඹුරු සැනසුම ගිලිහෙමින්
වැඩිහිටිය
කන්දක් වෙයන්
දරුවනට උස් ලෙස පෙනෙන්
ඉහළ හිද පහළද බලන්
දුරක් ගැඹුරක් සකසමින්
වැඩිහිටිය
කන්දක් වෙයන්
සුද්දාගේ හදවත
කල්ලාගේ හදවත
බල්ලාගේ හදවත
යනු
එකක්මය
මිනිහාගේ හදවත
මිනිස් මොළයට
බලු වෙද්දී
කලු වෙද්දී
බලු හදවත
තවමත් සුදුය
තේරෙන සිංහලය දේශපාලන භාෂාවෙන් රැකිය නොහැකිය. ඉංග්‍රීසියෙන් හිතා සිංහල කතා කිරීමටත්, සිංහලයෙන් හිතා ඉංගිරිසියෙන් කතා කිරීමටත් වඩා සිංහලයෙන් හිතා සිංහලෙන් කතා කිරීමෙන් සිංහලය රැකෙනු ඇත. ඉංගිරිසියෙන් හිතන්නන් ඉංගිරිසියෙන් චැට් කළාවේ. අනිකුත් ලාංකිකයන් තමන්ගේ බස රැක්කාවේ, සිංහල දන්නවුන්වත් සිංහලෙන් දොඩත්ද? අපි මහා ජාතිආලයෙන් මරා ගන්නට පෙර අපේ බස රැකගෙන සිංහලකමට හයියක් දෙමු. සියල්ල ඉංගිරිසියෙන් සරිකර ජාතිවාදයට පමණක් සිංහලෙන් කතා නොදමනු. නැවතත්, දේසපාලන ජාතිවාද බසින් නොනැසී කළ යුතුදේ කරමු. රැකගත් යුතුදේ රැකය යුත්තේ භාවිතාවෙන් මිස චෝදනාවෙන් හෝ මාන්නයෙන් හෝ මෝඩ අහ්ංකාරයෙන් නොවේ. දෙස, බස, රැස මිස එක එක පුද්ගයන් මත්තේ ජාතිය හිලව් නොකොට අඩු තරමේ දන්නා සිංහලෙන් දන්නා අය සමගවත් කතා කරමු. බසේ රස හෝ රැකගමු. දැන් දැන් ඉංගිරිසිය සිංහලයට වඩා සරලවී ඇති බැව් පෙනෙන නිසා දැන්ම කියමි, මව් බස පළමුව...
සිරිමත් මගෙ සකි
ආප්ප කෑ හැටි
ලුණුමිරිසට ගෙන
දරුවෙක් කෑ හැටි
දේශපාලනයට, කෝන්තර වලට විතරක් නොව විනෝදයටත් දරුවා රූකඩයක්, කෙළිබඩුවක් කොට ගනිමුද?
එහෙව් වැඩිහිටියන්ගේ අනාගතයට දේව කරුණාව ලැබේවා!
