සිත් සේ
බොහෝ දේ
අත නොහැර
ඇගේ
....... උණ තද වෙලා
.......බංඩිය කොර වෙලා......
.....නාසිය බුරුල් වෙලා... හ්කචකචපච....
ගෙදර..කාණුව බ්ලොක් වෙලා .....සත්තයි
..හෙට මැරෙනවා.......
මූණ කොට්ටෙට හිරවෙලා
Apita ලයික් කර යන්න Qquchi Qquchi..ගොපිස් උණු උණුවෙම දෙන්නෙ අපි මයි
අ
කාලයේ
කලු කුහරයක් තුළින් කාලයම අතික්රමණය වන කාලයක් ඇවිත්.
ආ
ලයත්
තාලයකි, මධ්ය ලය, විලම්බ ලය වගේම දාදරා, ත්රිතාල ද මතක් කරන්නේ පාසලය. සංගීත කාලය ය.
ඇ
ස
කියන්නේම නෙතක් නොවේද, සප්තකය ඇසක් වගේ ඇරෙන්නේද ස වලින් ය.
ඈ
ත
ඒක ඇත්තය. තයන්නත් ටයන්නත් පොඩිකල පැටලෙනවාය. එවිට ඈතත් ඈට මය.
ඉ
තාලිය
කිව්වාම මතක් වන්නේ රන් ය. නැත්නම් පින් ය. රන් වලින් රන් තාලිය හැදෙද්දී පින් තකා පින්තාලිය හැදුනි. සමහරු වතුරෙන් මැරුණි.
ඊ
තණ
පදුරකින් ජල මුල හොයාගත් කතාවක් ජාතක පොතෙහි ඇත. විද්දේ හාවාට වැදුනේ පදුරට ලෙස ජන වහරේ එන කතාවක් ඇත.
උ
රා
බොති මධු සේ සමහරු, මත් වෙතිලු තවත් සමහරු. ... ..... වගේලු බොන්නෙ තවත් සමහරු.
ඌ
රා
පිළිකුල් කරති සමහරු. නැතිවම බැරිව සොයති සමහරු. තලුමරති තවත් සමහරු.
එ
කල කීවාම ආපහු කාලය මැයි. මැයි කල කීවාම වෙසක්ද මතක් වෙයි.
ඒ
කල
කීවාම ගමක් මතක් වෙයි. පැරණි බවක්ද එහි වෙයි.
ඔ
තැන
යනු කොතැනද හදුනා ගත යුතුය. නොතැන කියා තැනැක් නැති මුත් එතැන හදුනා ගත යුතුව ඇත.
ඕ
ං
කීවාම බිංදුවටත් වටිනා කමක් ඇත. බිංදුටත් එහෙමය. සිබිල් නැන්දාගේ බිංදු තාමත් ඔබට මතකද? ඕං..... නෑ නොකියා මතක් කොරං.
තේරෙන සිංහලය දේශපාලන භාෂාවෙන් රැකිය නොහැකිය. ඉංග්රීසියෙන් හිතා සිංහල කතා කිරීමටත්, සිංහලයෙන් හිතා ඉංගිරිසියෙන් කතා කිරීමටත් වඩා සිංහලයෙන් හිතා සිංහලෙන් කතා කිරීමෙන් සිංහලය රැකෙනු ඇත. ඉංගිරිසියෙන් හිතන්නන් ඉංගිරිසියෙන් චැට් කළාවේ. අනිකුත් ලාංකිකයන් තමන්ගේ බස රැක්කාවේ, සිංහල දන්නවුන්වත් සිංහලෙන් දොඩත්ද? අපි මහා ජාතිආලයෙන් මරා ගන්නට පෙර අපේ බස රැකගෙන සිංහලකමට හයියක් දෙමු. සියල්ල ඉංගිරිසියෙන් සරිකර ජාතිවාදයට පමණක් සිංහලෙන් කතා නොදමනු. නැවතත්, දේසපාලන ජාතිවාද බසින් නොනැසී කළ යුතුදේ කරමු. රැකගත් යුතුදේ රැකය යුත්තේ භාවිතාවෙන් මිස චෝදනාවෙන් හෝ මාන්නයෙන් හෝ මෝඩ අහ්ංකාරයෙන් නොවේ. දෙස, බස, රැස මිස එක එක පුද්ගයන් මත්තේ ජාතිය හිලව් නොකොට අඩු තරමේ දන්නා සිංහලෙන් දන්නා අය සමගවත් කතා කරමු. බසේ රස හෝ රැකගමු. දැන් දැන් ඉංගිරිසිය සිංහලයට වඩා සරලවී ඇති බැව් පෙනෙන නිසා දැන්ම කියමි, මව් බස පළමුව...