රෙද්ද ගැන කතා කරන්න තවමත් සිද්ධ වෙන්නෙ මෙහේ කව්රුත් තවම රෙදි අදින නිසා. කාලෙකට පස්සෙ අද අහන්න ලැබුන රෙදි උස්සපු කතාවක්. වැරදිවට තේරුම් ගන්න එපා මේ රෙදි උස්සල තියෙන්නෙ ගෙදරක රෙදි වැලෙන් මිසක් වෙන තැනකදි නෙවෙයි.
වට පිටාවෙ අහන්න ලැබුන මේ රෙදි උස්සපු කතාවත් එක්ක හිතුනෙ රෙද්ද මිනිස් ජීවිතේට කොතරම් බද්ධ වෙනවද කියල. කොටින් කීවොත් රෙද්ද නැත්නම් මිනිස්සු කොයි වගේ ජීවත් වේවිද? කොච්චර දේවල් වෙනස් වේවිද? කොතරම් නම් දේවල් ආරම්භ නොවී තියේවිද? අද යුගයෙ ලොකු කර්මාන්තයක් වන රෙදිපිළි කර්මාන්තය මෙහේ කොතරම් නම් මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත ජීවත් කරනවද? ඒ වගේම ලෝකයෙත්. ඒ නිසා මිනිස්සු ඒ අර්ථය සළකාවත් තව දුරටත් ඇදුම් අදින්න ඕනයි කියන එක මට හිතුන :) .
කොහොම වුනත් ඇදුම නිසා ඇඟ වහගන්න වගේම අපේ සංස්කෘතියක් පිළිබිඹු කරන්නත් අපිට අවස්ථාව තියෙනවනේ. නැත්නම් හැම රටකම මිනිස්සු ගැහැණු පාටෙන් විතරක් වෙනස්ව එකම විදිහකට ඉදීවි. අනික අපි එක එක අයගෙ හිතුම් පැතුමුත් මේ ඇදුමෙන් දකින්න බැරිමද? ඒ වගේම වර්ණවත් ලොවකට පාර කැපෙන්නත් රෙද්ද හේතු වෙන්නෙ පරිසරයෙ දකින්න තියන පාට වලටත් වඩා අපේ ඇදුම් වල තියෙන පාට ගැන හිතල බැලුවමයි.
කොහොම වුනත් තවත් ටිකක් හිතුවම මෙහේ අපේ අය නම් තව අවුරුදු සීයකට එහා වත් මේ විදිහටම ඇදුම් අදීවි කියල නම් හිතෙනව. ඒක මගේ දැක්මට අනුව නම් පැවැත්මට සුභවාදියි.
අතීතයේදී රෙද්ද හදන්න කපු කැ‍ටපු කුවේණී මිත්තණියගෙන් ආරම්භ වුනු එක් කතාවක් වගේම අනාගතේ කවද හරි දවසකත් ආපහු රෙද්ද නිසාම වෙනස්ම අනාගතයක් ලියවෙන්නත් කටයුතු නොයෙදේවිද මෙහේ. එහෙම හිතෙන්නෙ ලෝක ධර්මතාවය කියන චක්කරේ කැරකෙනවනම් ආපහු පටන් ගත්ත තැනත් හමුනොවී තියේවියැ කියල හිතුවමයි.
No comments:
Post a Comment