යකා, විමානය සහ අලියා ගිලපු දිවුල් සමගින් හදුන්වාදෙන මචං, බං රගන...

අහවල් ප්‍රමාණයේ යකෙක්

අහවල් තැන ඉන්නවා කිව්වම

තල් අත්තට වැටුණු දිවුලට

බයේ දිව්ව ඔක්කොම සත්තු

අදත් දුවනවා කකුල් කඩාගෙන

විමානෙට බය

යකාටවත් බය නැති මිනිස්සු 

බයටත් වඩා විලම්භීතව

විමානෙ රත්තරන් අතගෑවත්

සැපයි ලු කියමින්

සිදගෙන තමන් අතින්ම

අවසානෙදි තමන්ගෙ ගෙල

දූ දරුවන්ටත් උගන්නලා 

නොදැනම සිදගන්න විදිහ

ප්‍රහේළිකා විසදන්න 

නොදන්නකම නිසාම

නොදන්න බවත් නොදැනගෙනම 

මාන්නය තුරුලු කරන්

සිල්ලරවත් තොග පිටිනුත්

හැම‍දාම රැවටෙන්නෙ 

අලිය ගිලපු දිවුලට

මචං,  මාන්නයේ මිල කීයද බං? ඔය දිවුල කීයද?

ඒක, මාන්නයේ ගාණ ..

පුළුවන්නම් හොයා බලපන්

කාලෙ හැටියට සාමාන්‍ය දිවුලට වැඩිය වටී සමහරවිට

එතනින් පටන් ගනින් අලුත්ම ව්‍යාපාරය

විකුණන්න

අලිය ගිලපු දිවුල්

හදන්න පුළුවන් ඉක්මටණම

විමානයක් ඔය

යකාට

? :)  :(  :) ?

ඔබ සුවෙන්ද?(ඉතිං ආයු බෝ වන් ලක්මව්නි ගරු)

සුවෙන්ද ඔබ? කාලයක් පුරාවට නොයෙක් පීඩා විදවමින් සිටි ඔබේ සුවදුක් කොහොමද? 

ගොඩක් දෙනා හදන්නෙ ඔබට එක එක අලුත් ඇදුම් අන්දන්ට. ඒත් මට හිතෙන්නෙ ඔබට තියෙන ඇදුමෙ නරකක් නැහැ. ඕනෑනම් ඒක තවත් හරියට සුද්ධ පවිත්‍ර කරලා ගන්ට බැරියැ..

තවත් මෙලෙසම නි‍දුක් නිරෝගීව ඉන්නට හේතු වාසනා වේවා,, දීර්ඝායු..

.........................................................ආයු බෝ වේවා..................................................

එපමණද ජීවිතය?

උගන්නේ මෙපමණද?

උගත්දේ මෙපමණද?

එපමණද ජීවිතය

ලාබය ලැබුමට විසිකර අදින

බල්ලෝ බත් කති, මිනිස්සු කෙළගති - වැරදි කරන විට හොම්බ දික්වෙන ගැතිකියෝලා

සුප්‍රසිද්ධ පිනෝ‍කියෝ කතාවේ ලීයෙන් තැනුනු පිනෝකියෝ ගේ නහය දික්වූයේ බොරුකියනා විටය. අපේ ගැතිකියෝලා ‍ගේ හොම්බ මතුව පෙනෙන්නට ගන්නේ ගැතිකම් ගැස්තර කම් කරනා විටය. 

හැමදේටම වඩා ලජ්ජා නැතිකම ලොකුවන විට, විළිබිය දෙකම නැති සමාජයක මේ ගොන් ගුටිකෙළි ප්‍රවෘත්ති පමණක්මය. කොතරම් මේවා අපට හුරුවී ඇත්දැයි කීවොත් ජනයා මහ‍දවාලේ පොලිසියා පෙනි පෙනීම ගුටි කෙළ ගනිද්දී හොයන්නේ ඒවායේ රස භාවයන්ය. ඉන්පසු දේසපාලුවෝ දෙසන්නේ ඒ ගුටිකෙළි වල රසයයි. මිනිසුන් මරා ගිනිබත් කළ, බඩබැදගත් බෝම්බ පුපුරුවා ගනිමින් සමාජ දෙවනත් කළ කාළයන් ඉක්ම යද්දී වැඩිහිටි බොහෝ දනාගේ මතකයෙන්ද ඒ සිදුවීම් වල සැහැසි දුර්ජනත්වය ගිලිහී යද්දී බාලයෝ කෙසේ නම් මැදහත් මනසින් යමක් දකින්නද? පලයල්ලා ඉස්කෝලේ, කියා විභාග වලටම දරුවන් දක්කා තමන්ගේ හුදෙකලා ලෝකයක සිහින සැබෑ කරගනිද්දී අප ජීවත් වන රටේ දිශානතිය හෝ අනාගතය ගැන බිය නොව පැහැදිලිභාවය තනන්නේ කවුරුන්ද? වැඩිහිටියන්ට ඇත්තේ හුදු ආර්ථ්ක තරගයක් පමණද? එය සරිකරගන්නා තැන යහපත් සමාජයක මුවවිටද? 

තවඑවුන්ගේ මහමග ගුටිකෙළියේ පක්ෂභේද භින්නතා බහුතරයකට ඵලක් නොවේමැයි, හිනා නොවී, පක්ෂ නොවී නිර්පක්ෂ මනසින් බැලිය යුතු දේශපාලන අනාගතය රටක හෙට දැක්ම නොවේද? ඇසින් නොව හිසින් හා හදවතින් බලා තැනිය යුතු අනාගතයට ඔබේ දායකත්වය හුදු කතාවක්, දෙඩවීමක් මිස ක්‍රියාවකින් කොපමණක් වේදැයි දන්නා ඔබම පමණි. එනිසා හිතෙනවාට වඩා හිතන්න, හරි විදිහට හිතන්න, ඔය පක්ෂ පාට, ගැති භාවයෙන් මිදී හිතත් හදවතත් ලෝ දහමෙහි ගලපා හිතන්න. අපටත් හෙටටත් රටක් අවැසී.. තිබෙනවාට නොව, ඉන්නවාට ‍නොව මිනිසුන් ලෙසින් ජීවත් වී වඩා හොද මිනිසුන් ලෙස මියෙන්නට, බොරු බුහුමන් ලබන්නට නොව සැනසුමෙන් මියෙන්නට‍‍. ඔබට මෙහෙවරක් තිබේමැයි, එය රාජ්‍ය නොව පුද්ගලිකමැයි. රට වැසියා, පුර වැසියා, නිවැසියා, ඔබත් මිනිහෙක් බර උහුලන මේ පොළොවේ.