සෙබළු (කදුළු වෙනුවට ග්ලිසරින්)
ඒ සෙබළු රට රැක දුන්නෝය
අපි ඔවුන් අව්වේ සිටවා අචාර පෙළපාලියක යවන්නෙමු
ඔවුහු කූඩාරම් තුළ හිදින අව්කණ්නාඩි පැළදි මහත් වූ ඇදුමෙන් සැරසුනු අපේ උත්තමයන්ට අචාර කරමින් ගමන් ගති
අපි ඔවුන්ගේ වීර කම් නරඹමු
අත් පා අහිමි, තම ජීවිතයම යුධයට කැපකළ මිනිසුන්ට අවසන ඉතිරි මොනවාද? මුදල් ආධාර, සාමය, සංවර්ධනය...එයවත් ඉතිරිද?
එපරිද්දෙන් අපි සෙබළුන් ගේ වීරකම නීර්භීත කම අගයමු
අදත් කූඩාරම් තුළට වැද අව්කණ්නාඩිය තුළින් බලා සෙබළුන්ගේ ආචාරය අපි විදින්නෙමු
අතීතයේත් අදත් වෙනස එතැනය
එදා රජාත් යුධ විරුවෙක්මය
රජාට අද යුද්ධයට යන්නට අපි නොකියමු
මැති ඇමතින්ට එබදු නිර්භීත කම් ඇතිද?
එහෙත් මේ පිටුපස හිතන්නට යමක් ඇති බව අපි කියමු
හිතන්න
අපේ අවංකත්වයේ හා වැදගත්කමේ තරම
වැඩිහිටි දිනයේ ආචාරය වැඩිහිටියන්ටය
ගුරු දිනයේ ආචාරය ගුරුන්ටය
වීර සෙබළුන්ගේ ජය සිහිකරමින් ඔවුන් තමන් වෙනුවෙන්ම අචාර පෙළපාලියේය
අපි අවුවෙන් සෙවණ වූ කූඩාරම් තුළ අව්කණ්නාඩි පැළද සුව අසුනක හිද නරඹමු
අපි හරිම මහත්වරුන් වෙමු
ඉස්සර කුඹුර මැදින් යද්දී කුඹුරේ වැඩ කළ මිනිසුන් වෙනුවෙන් අපිත් අව්වේ ගියෙමු. එව්වා මෝඩ කම්ය. නූගත් වැඩය. මහත්මා කම නම් අචාර පෙළ ගිනි අව්වේ දහදිය හළද්දී අපි අව්කණ්නාඩි සහිතව සෙවණැති කූඩාරමේ හිද සෙබළ මුලේ වීරකම් සැමරීමයි. කකුලක් පිට කකුලක් දමා ඒ දිනා දුන් නිදහසේ වීරයින් ගැන සිහිපත් කිරීමම මොන තරම් ආචාරයක්ද!
සෙබළු අර සෙවණැති කූඩාරම් වල හිදුවා රජ මැති ඇමති පෙළ අචාර පෙළපාලිකය ගියේ නම්... කොතරම් අපූරුද! එක් දිනකට වත්..
බොලාගේ අපේ සෙබළු වෙනුවෙන් වැගිරෙන කදුළු බොහෝ කොට ඔයාකාරම නොවේද?
යමක් අර්ථවත් වන්නේ එය හදවතින් උපන් හැගීමෙන් යුතුව කිරීමෙන් විනා නාමික සාම්ප්‍රදායක් අනුගමනය කිරීමෙන් නොවේ. හදවතින් උපන් හැගීම් නැති උදවියට කදුළු වෙනුවට ග්ලිසරින් මිස අන් කවර පිහිටක්ද?
No comments:
Post a Comment