හිස්

ජාතියක පුහුණුකාර ධූරය

සිරි සැප

ඉන්දියාවේ නිෂ්පාදිත

නිදහස

 කව්ද හොරා

ඒක වුනේ මෙහෙමයි (ප්‍රබන්ධයකි)

විසිදෙවන ශතවර්ෂය පේන මානයේ අපි ඉන්නෙ. ලංකාව කියන්නෙ අපි උපන් රට. හැබැයි මම ඉපදුනේ ලංකාවෙ නෙවෙයි. කාලෙකදි අපි එහෙන් වෙනත් රටකට එනව. දැන් පදිංචිය මෙහේ වුනත් ආපහු ලංකාවට යන්න හිතන් ඉන්නෙ. හැබැයි දැන් තියෙන්නෙ අපි එනකොට තිබුණු ලංකාව නෙවෙයි වෙනම එකක්‍, එහෙමයි දැන් අපේ වැඩිහිටි අය කතා වෙන්නේ. අපි අපි කීවට මේ අපි පරම්පරා කීපයකට අයිති අය. මට හමුවුණා වසර දෙදාහේ ඉපදුණු කෙනෙක්. එයාගෙන් මිස මං මේ කතා කළ දේවල් වෙන කෙනෙකුගෙන් දැන ගන්න එක ලේසි වෙන්නෙ නෑ. කෝකටත් ලංකාවට ආපහු යන්න කලින් අන්තර්ජාලයෙන්, සමාජ මාධ්‍යයෙන් හොයා ගත්ත තොරතුරු වලට එහා එහේ ජීවත් වුණු කෙනෙකුගෙන් විශේෂයෙන්ම එයාගෙ කටින්ම සජීවීම මේ දේවල් දැන ගන්නවා කියන්නෙම මගේ වයසෙ කෙනෙකුට සුවිශේෂී වරප්‍රසාදයක්. අපි උණුසුම් දවසක එළිමහනේ වාඩිවෙලා මේ කතාව පටන් ගත්තා.

ඒක වුනේ මෙහෙමයි.

‍ලංකාව වෙනස් වෙන්න ගත්තෙ දෙදාස් තිහෙන් තිස්පහෙන් පස්සෙ. ඒ වෙනස් වීම සිද්ධ වෙන්න තවත් අවුරුදු දහයක් විතර ගතවුණා.

අරගලවලින් දේශපාලන උපක්‍රම වලින් සාර්ථකත්වයක් නොලැබුණු තැන මිනිස්සු වෙනස් වෙන්න, වෙනස්ම විදිහට හිතන්න පටන් ගත්තා.

මං හිතන්නෙ මිනිස්සුන්ට අලුතෙන්ම හිතන්න සිද්ධ වුණා.

ඒ වෙනකොට උගත් පරපුර වැඩියි. නමුත් ඒ දැනුම භාවිතයේ ලොකු රික්තකයක් තිබුණා. වැඩිහිටි මිනිස්සුන්ට සිද්ධ වුණා තම තමන්ගෙ උගත්කම් දැනුම අනුව හිතන්න. විශේෂයෙන්ම තමන්ගෙ දරු පරපුර වෙනුවෙන්.

ඒ වෙනකොට දේශපාලකයොත් දන්නා ශිල්ප ඔක්කොම දක්වල අසාර්ථක වෙලයි හිටියෙ. නිකං බොරුවට හදපු චින්තනයන්, ඒ කීවෙ දේශපාලන වැඩපිළිවෙලවල් සඳහා හදපු ජාතික ප්‍රතිපත්ති පුස්සක් වෙලා තිබුණෙ.

තමන් උගත් දැනුමට විද්‍යාවට තව දුරටත් මේ වැඩසටහන් වල කිසිම සම්බන්ධයක් නැති බව ඇස් පනාපිට ඔප්පු වෙලා තිබුණෙ.

ලංකාවෙ මිනිස්සුන්ට තිබුණෙ පැහැදිලි විකල්ප දෙකයි, ඒ කියන්නෙ පැවතුන අයහපත් තත්වයට විරුද්ධව. විද්‍යාවද? මිත්‍යාවද? තෝරා ගැනීමක් කරන්න.

විද්‍යාත්මක ක්‍රමයකට යනවද, මිත්‍යාවක් පස්සෙ යනවද?

පැවතුන දේශපාලන අසාර්ථකත්වයට, ආර්ථීක බිඳවැටීමට විසඳුම් හොයාගන්න වෙනව. ඒකට පාවිච්චි කරන්න වෙන්නෙ විද්‍යාව, මිත්‍යාවෙන් ඒක කරන්න පුළුවන්ද?

දේශපාලනේ පැත්තකට දාල විද්‍යාව මොකද්ද? මිත්‍යාව මොකද්ද, කියන කතාව සමාජයේ තදින්ම ඇහෙන්න ගත්තෙ මේ කාලෙ.

සමහරු තර්ක කළා විද්‍යාව කියන්නෙ බටහිර විද්‍යාව අනිත් සියල්ල ආගම්, ඇදහිලි මිත්‍යාව කියල.

නමුත් ඒ වෙනකොට අපිට බටහිර විද්‍යාවෙන් අත්පත් කරගත හැකිව තිබුණෙ දැනුම විතරයි. ස්වභාවික සම්පත් තිබුණත් ප්‍රාග්ධනයෙ ව්‍යවසායකත්වයේ ප්‍රශ්න තිබුණා. විද්‍යාව මිත්‍යාව අතර සංවාදය සමාජයේ කෙටි කාලයක් ඇතුළෙ වේගයෙන් පැතිරෙද්දි විශේෂයෙන් දහමක් ඔස්සේ සමාජගත වෙලා තිබුණ හේතු ඵල දහම වගේ කාරණා ප්‍රායෝගිකව මේ සමාජයේ කාරණා තේරුම් බේරුම් කරගන්න ලොකු උදව්වක් වුණා.
 
එයා කියා ගෙන යනවා. වයස්ගත බවක වෙහෙසකින් තොරව කියා ගෙන යන කතාවෙ අවශ්‍යම තැනකදි හැර අහගෙන ඉන්න විතරයි මට තියෙන්නෙ. ඔන්න මට ප්‍රශ්නයක් ආපු තැන.
මොකද්ද දහමකින් ආව හේතු ඵල දහම?
 
ඒක ආවෙ බුද්ධ ධර්මයෙන්. බුද්ධ ධර්මයේ ඉගැන්වීම් බොහොමයක් සාමාන්‍යයෙන් වෙනත් ආගම් ඇදහීම් වලට එහා සීමාවකට හිතන්න පුරුදු පුහුණු කරන හා තර්ක කරන, ගවේෂණය කරන අයට ඉඩක් තියෙන එව බලව, ඇවිත් බලන්න කියන ධර්මයක්. හේතු ඵල දහම කියන්නේ ඒ්ක ඇතුළෙ තිබුණු අපේ විදිහට කියනවනම් විද්‍යාත්මක විග්‍රහයක්.
 
බුද්ධ ධර්මය නම් අහල කියවල තියනවා පමණකට, උදාහරණයක් කියන්න පුළුවන්ද?
 
පුං ජන්මාණුවක් ඡායා ජන්මාණුවක් එක් වීමෙන් යුක්තාණුවක් ඇතිවේ.‍ යුක්තාණුව ඵලය නම් පුං සහ ඡායා ජන්මාණු එක්වීමයි හේතුව. අනික් අතට පුං ඡායා ජන්මාණු එක් වීමක් නොමැති විට යුක්තාණුවකට ඉඩක් නැත.
 
සරලයිනේ.
 
සරලයි වගේම ගැඹුරුයි. මෙන්න මේ වගේ තවත් බොහොමයක් දේවල් මේ කාලයෙදි නැවත එලියට ආව.
 
නැවත කියන එකෙන් අදහස් කළේ.
 
මේ කලාන්තරයක් තිස්සෙ විවිධ විදිහට සමාජ ගත වුනු දැනුම. සමාජ පද්ධතිය කැළඹෙන කොට පතුලට ගිය ගොඩක් දේවල් ආපහු එළියට මතුවුණා. විශේෂයෙන් ආගම් වල කියල තියෙන නිර්මාණ වාද, කර්ම වාද ගැන තර්ක මතුවෙද්දි මනුස්සකම රැකගන්න කියන පොදු කාරණය ආගම් වලින් ගත හැකි පොදු සාධකයක් හැටියට ඉස්මතු වුණා. ඒකට හේතුවකුත් තිබුණ.
 
ඒ මොකද්ද?
 
ඒ කාලෙ තිබුණ කෝවිඩ් කියන දරුණු ලෝක ව්‍යාප්ත වසංගතයෙන් පස්සෙ දරුණු විදිහට කඩා වැටුණු ලංකාවේ ආර්ථිකය, සමාජ පරිසරය මිනිස්සුන්ගෙ කලාන්තර සංස්කෘතික පෝෂණය තුළ තිබුණු වටිනා ගුණාංග දැවැන්ත විදිහට වෙනස් කළා. මං උදාහරණයකින්ම කියන්නම්, ආහාර අර්බුධය එහෙම එකක්. ගුණාත්මක ආහාර ලබාගන්න බැරිවීම, ඒවායේ මිල ගණන්, ඒ නිසා විශේෂයෙන් කුඩා දරුවන් සහ දුප්පත් මිනිස්සුන්ට නිසි පෝෂණය නොලැබීම විතරක් නෙවෙයි, ආගන්තුක සත්කාරයට ලැදි ජනතාවක් වුණු ලාංකික මිනිස්සුන්ට ආගන්තුකයෙකුට සත්කාර කරන සාමාන්‍ය විදිහ වෙනස් කරගන්න සිද්ද වුණා. හොරකම වැඩිවුණා.
මේ දේවල් වඩාත් බලපෑවේ හැදෙන පරපුරට. එයාලගෙ අධ්‍යාපනය අඩාල වුණා. අධ්‍යාපනය නොමිලේ සෞඛ්‍ය කියන්නේ ලංකාවේ ආණ්ඩු නඩත්තු කරපු දීර්ඝ කාලීන සුබසාධන ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති, නමුත් ආර්ථිකයෙන් බංකොලොත් වුණු රටක ඒ දේවල් අහිමි වීම මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත වලට අසීමාන්තිකව බලපෑම් කරා.
 
ලංකාවෙ ආර්ථිකය බිඳ වැටුණෙ හොරකම වංචාව නිසයි කියල කියන එක ඒ දවස් වලට කලින්ම තිබුණු සටන් පාඨයක් නේද? මං ඒක ගොඩක් තැන්වල කියවල දැකල තියෙනව.
 
විශේෂයෙන් දේශපාලකයො මහජනයට ඉහළින්ම දුන්න පොරොන්දුවක් තමා ධර්මිෂ්ඨ සමාජයක්, යහ පාලනයක්, සෞභාග්‍යමත් දේශයක්. මේ හැම එකකම තිබුණෙ හොරකම, වංචාවනැති කරල සමාජය, රට යහපත් කරනවා කියන එක. නමුත් නොකෙරුණේම ඒ කාරණය.
දැන් අර විද්‍යාව මිත්‍යාව අතර සංවාදය නිසා සිද්ධ වුණු වැදගත්ම කාරණේ ඔය දේශපාලනයත් එක්ක තිබුණු ජාති ආගම් පන්ති භේදයට පහර වැදුණු එක. ඒ භේද වලින් තොරව හිතීමෙන් තර්ක කිරීමෙන් තොරව තමන්ට තමන් ජීවත් වෙන රට සමාජය හදාගන්න බෑ කියන එක මිනිස්සුන්ට ප්‍රායෝගිකවම අත්දකින්න හැකිවුණ එක.
එහෙම වුණේ තවත් වෙන්න දෙයක් නැති තරමට රට විනාශයට ඇද වැටුණු නිසා. කොහොම වුණත් මේ සංවාද සිද්ධ වුණේ හරිම කෙටි කාලයක් තුළ ඉතාම වේගයෙන් එහෙම වුණේ ඒ වෙනකොට ලංකාවෙ සමාජය අත්දැකීමෙන් ගොඩක් පරිණතියකට පත්වෙලා හිටපු නිසා. තීරණාත්මක තැනක කවුරුත් හිටියෙ.
 
ඔය කාලෙට කලින් ඇති හැකි උගත් උදවිය උත්සාහ කරාලු නේද වෙනත් රට වලට සංක්‍රමණය වෙන්න. ඒත් එක්කම දැවැන්ත විදිහට බුද්ධි ගලනයත් සිදුවුණා කියල මං අහල තියෙනව.
 
ඒක ඇත්ත. ඒ ආසන්න කාල සීමාවෙ එහෙම තත්වයක් තිබුණත් ගම් දනම් වල වගේම නගර වලත් ලොකු උගත් ප්‍රජාවක් හිටිය රට අතෑරල යෑම කියන දේත් එක්ක ලොකු අභියෝග වලට මුහුණ දෙන්න සිද්ධ වුන. ඒ නිසා ඒ රැල්ල සුනාමියක් වුණේ නෑ.
සමාජ මාධ්‍ය, ජන මාධ්‍ය විතරක් නෙවෙයි, හන්දි කඩපිල් ගානෙ කොටින්ම මිනිස්සු රැස්‌ වෙන්නෙ කොතනද එතන මේ කතා බහ ඇතිවුණා. හැම දෙනාම එකමුතු වීම විතරක් නෙවෙයි රටට පැහැදිලි ක්‍රමයක් ඒ කියන්නෙ හිතන විදිහ, හැසිරෙන විදිහ, වැරදුණු තැන් හොයාගෙන නිවැරදි වීම මේ ආදී දේවල් පිළිබඳ හිතාගන්න බැරි විදිහේ අවශ්‍යතාවකින් මිනිස්සු පෙළෙන්න ගත්ත.
වෙනද පාරතොටේ හෝන් ගහගෙන රණ්ඩු කරගෙන ප්‍රශ්න විසඳගන්න හිතපු මිනිස්සු දැන් අනිත් මිනිහට ඇහුම්කන් දීල තමන්ගෙ පැත්තෙන් වැරැද්ද දකින්න අරගෙන.
 
හිතාගන්න අමාරුයි. මං අහල තියෙන විදිහට ලංකාවෙ මිනිස්සු වෙනස් කරන්න හරි අමාරුයි කියනව ලෝකෙ අනිත් ර‌ට වලට සාපේක්ෂව.
 
ඒක ඇත්ත. අසියාවෙ සංස්කෘතික ජීවිත වල කොයි බුද්ධි මට්ටමේ මිනිස්සුන්ගෙත් ඔය තත්වය තියෙනව. නමුත් ආසියාවෙ විතරක් නෙවෙයි ඔය තත්වය තියෙන්නෙ. අනිත් පැත්තෙන් ඒක පුද්ගල බද්ධ තත්වයක්. කොහොම නමුත් තමන්ම හිතල තේරුම් අරන් වෙනස් වෙන්න ගත්තම ලෝකෙ මොන ජාතියෙ මිනිස්සුන්ටත් වැඩිය වේගෙන් වෙනස් වෙන්න ඒක රැල්ලක් කරගන්න ලංකාවෙ මිනිස්සුන්ට පුළුවන්. ඒක සබුද්ධිකව කරන්න පුළුවන් වීම තුළිනුයි දිගින් දිගටම අසාර්ථක වුණු රටට සම්පූර්ණයෙන් වෙනස් වෙන්න පුළුවන් වුණේ.
අහල තියෙනවද දෙදාස් විසි ගණන්වල ලංකාවෙ එක්තරා අරගලයක් සිද්ධවුණා කියන එක. ඒකෙදිත් වුණේ ඔය වගේ දෙයක්. හැබැයි ඊට අවුරුදු දහයකට විතර පස්සේ ඒ සමයෙ හිටි තරුණයින් වැඩිහිටියන් හැටියටත් ළමයින් තරුණයන් හැටියටත් සහ වැඩිහිටි මැදි වියේ හිටි කවුරුත් හොඳ පරිණතියකට ඇවිත් හිටියෙ.
 
ඔය පරිණතිය කියන්නෙ දැනුමෙන්ද? නැත්නම් අත්දැකීමෙන්ද?
 
දෙකෙන්ම, මේ වෙනකොට සමාජයේ සීයට අනූවක්ම සාමාන්‍යයෙන් උගත් සාක්ෂරතාවයෙන් යුතු අය.
 
තාක්ෂණය ගත්තම ලංකාව පසුපසින් නේද හිටියෙ.
 
නමුත් නවීන තාක්ෂණ භාවිතයන් හරි ඉක්මණින්ම ග්‍රහණය කර ගන්න සමත් පරපුරක් එක්ක ඒ සම්බන්ධ ප්‍රාග්ධන සම්පත් වල අඩුව ජංගම දුරකථනයෙන් වහගන්න උත්සාහ කරන තරමේ උත්ප්‍රේරණයක් ඒ වෙනකොට සමාජයට ඒන්නත් වෙලා තිබුණෙ අවශ්‍යතාවයක් හැටියට.  
මෙන්න මේ ටික හොඳට මතක තියාගන්න. ලෝකෙ මිනිස්වර්ගයාගේ ජාන රටාව මූලිකව එකක් වුණාට ඒ තුළ තියෙන සුවිශේෂී අනන්‍ය ලක්ෂණ ජාතීන් රටවල් ඇතුළෙ කවදත් තියෙනවා. ඒක ඒ රටවල ජනතාවගෙ ආවෙිණික ලක්ෂණ සම්ප්‍රේෂණය කරනව. නිලීනව තියෙන මේ ලක්ෂණ ප්‍රබල මානසික තත්වයන් තුළ හොඳ ලෙස සක්‍රීය වුණොත් ඒක සුවිශේෂී තත්වයක්.
 
ලංකාවෙ වුණේ මෙහෙම දෙයක්ද?
 
මෙතෙක් වෙලා එක හුස්මට ඇදුණු සංවාද සංග්‍රහය තේ කෝපි සංග්‍රහයක් වෙනුවෙන් මිනිත්තු කීපයකට නතර වුණේ මේ දැන්. ඔන්න මිනිත්තු කීපයක නිහැඬියාවකින් පස්සේ තේ කෝපි තොලගාමින් ආපහු කතාව ඇරඹුනා.
 
ශරීරය වර්ධනය විකසනය පෙන්නුම් කරනව වගේ චින්තනයත් බුද්ධියත් සමඟ මානසිකව සිදුවන වර්ධනය විකසනය පරිණතිය කියන්නෙ අපි තවදුරටත් පරීක්නයට ලක්කළ යුතු දෙයක්.
මේක ශරීරයේ ඇඩ්රිනලින් වලදි වගේ ක්‍රියාකාරිත්වයකින් යුතු සාමූහික පිරිසකගෙන් එහාට යනව.
ලැව් ගින්නක් වගේ සමාජය දවන මොබ් එකකුත් නොවෙයි.
නිකං පහනින් පහනක් දැල්වීමක් වගේ දෙයක්. ශරීරය කලබල වීමක් නෑ, මනස සන්සුන් ආකාරයෙන් පවතිනව, බුද්ධිය හොඳින් ක්‍රියාත්මක වෙනව එනිසා හැඟීම් පාලනයකින් යුක්තයි. ඒ නිසා නිවැරදි තීරණ හා නිවැරදි ක්‍රියාකාරිත්වයක් නිවැරදි පෙළඹවීම් පෙන්වනව. එහෙම සමාජ කොට්ඨාශයකිනුයි මේ වෙනස ඇරඹුණේ. ඒක රැල්ලක් වුණා. අසනීපයක් වගේ බෝ වුණා. සමාජය සුවපත් වුණා.
ඒක පටන් ගත්තෙ මිනිස්සු විද්‍යාත්මකව හිතන්න පටන් ගැනීමෙන්. හැබැයි ඒ හුදු භෞතිකවාදී අන්තවාදී එකක් වුණේ නෑ.
මිනිස්සු වෙනස් වුණා විද්‍යාත්මක විදිහකට. අලුතින් හිතන්න ගත්තා. ඒ්කට මුල් වුණේ උගත් වගේම බුද්ධිමත් ශක්තිමත් මිනිස්සු. තමන්ගේ වැරදි තේරුම් ගත්ත වගේම හේතු ඵල දහම ඔස්සේ ඒ වැරදි ප්‍රතිඵල ගෙනාපු හේතු වෙනස් කරගන්න කැපවුනා. කරුමය හැටියට බාර ගත්ත දේවල් හේතු වෙනස් කර ගැනීම නිසා වාසනාවක් කරගන්න තරමට මිනිස්සු දියුණු වුණා. අන්න අර නිලීනව තිබුණු සමහර ජාන ශක්තීන් පිබිදුණා යහපත් විදිහට. ඒක වැඩකළා. සාර්ථක වුණා. රටම වෙනස් වුණා. දශකයකින්, ඊළඟ දශකයේ ප්‍රතිඵල ලැබෙන්න ගත්ත. දැන් දශක කීපයක් ගතවෙලා. අද ලෝකයේ සාර්ථකත්වයක් උසුලන කෙටි කාලයකින් දියුණු වුන රටක් වෙලා.
 
පොඩ්ඩක් හෝව් දැන් මෙහෙම කතාවක් අහද්දි මට හිතෙන්නෙ මේක පරමාදර්ශී තැනකට යන්න හදන විඥානවාදී කතාවක් වගේ.
 
කැමති කෙනෙකුට කැමති විදිහකට විස්තර කරන්න පුළුවන් වුණත් මේක තමයි ලංකාවට වුණේ. හැම රටකම ගොඩනැඟීමේ කතා සමාන නෑ. බොහෝ කතා දේශපාලනිකයි, පහුගිය යුගයේ. නමුත් විසිඑක් වන ශතවර්ෂයේ මැද භාගයේ දේශපාලනික කතා වල වලංගුතාවය පරීක්ෂාවට ලක් වුණේ විද්‍යාවෙන්. ඒ නිසා ලංකාවේ නව යුගයක ආරම්භය එන්නේ ලෝකයේ නව යුගයත් එක්ක. සමහර විට මේක අලුත් යුගයේ හැරවුම් ලක්ෂය වෙන්න පුළුවන්. අපි දැන් ඉන්නෙ විසිදෙවන ශත වර්ෂයට දශක කීපයක් මෙහා. ඔයාගෙ මැදි වයසෙ ඔයාට බලන්න අත් දකින්න පුළුවන් වෙයි අලුත්ම තත්වය.  
 
දැන් ලංකාවට යන්න ආසයි.
 
ඒක හොඳ දෙයක්.
 
තව දෙයක් අර දේශපාලකයින්ට මොකද වුණේ.
 
හොඳම දේ ඒක තමයි. රට වෙනස් වෙන්න ගන්න කොටම ඒ පැරණි අය බොහෝ දෙනෙක් මේ දේවල් වලින් ඉවත් වෙලා හිටියෙ වයස නිසාම. ඉතිරි අයට සිද්ධ වුණා රටේ මිනිස්සු හදා ගත්ත විද්‍යාත්මක ක්‍රමයට අනුව පුනරුත්ථාපනය වෙන්න. කෙටියෙන් කීවොත් බුද්ධිය පාවිච්චි කරල හදාගත්ත හොර බොරු නැති ක්‍රමයට අනුගත වෙන්න ඒ අයට සිද්ධ වුණා.
 
ඔයත් එනවද අපිත් එක්ක ලංකාවට යන්න
 
මම කොහොමත් ජීවිතේ ඉතිරි ටික ගෙවා දාන්නෙ එහේ තමයි. ඒ කාලෙ හිටන් මිනිස්සුන්ගෙ හීනයක් තිබුණ ලොකේ ශක්තිමත් තැනක ලංකාව තියනව දකින්න. නමුත් හීනෙන් පවා ඒක හීනයක් හැටියට දැකපු යුගයක් පහු කරල මෙහෙම ඒ හීනෙ ජීවමානව දැකපු එකත් එසේ මෙසේ දෙයක් නෙවෙයි. දැන් විද්‍යාව කියන්නෙ ඒ දවස් වල අපි දැකපු විද්‍යාව නෙවෙයි. ඒක දැක ගන්න ඔයත් ලංකාවට යන්න ගත්ත තීරණේ හරි නිවැරදියි. විද්‍යාවෙ පෙරදිග බටහිර කියන බෙදුම් රේඛාව නැතිවුණේ ලංකාවෙ නැගිටීමත් එක්ක, එහෙට ගියාම ඔයාට හරියටම තේරෙයි ඒ කොහොමද කියල.
ඒක වුනේ එහෙම තමයි.
එහෙම කියපු ඒ පුද්ගලය මගේ අතේ අපූරු මෙවලමක් තැබුව.
 
මොකද්ද? මේ
 
ලංකාව වෙනස් කරන්න හේතු වුණු කාරණයක්.
 
මේක ඔර්ලෝසුවක්ද?
 
ඔව්. හැබැයි මේකෙ වෙලාව යන්නෙ ආපස්සට.
 
ආපස්සට, ඒ කිව්වෙ. කව්ද මේක හැදුවෙ.
 
දැන් වෙලාව කීයද කියන එක නෙවෙයි ඔතන පෙන්නන්නේ. ඔයාට අද දවසෙ කොච්චරක් වෙලාව ඉතිරීද කියන එක.
 
මේක හැදුවෙ ඔයා. ඵලය වෙනස් කරගන්න හේතු වෙනස් කරන කතාවක් ඔයා කීවා. පෙරදිග අපරදිග විද්‍යාව කියන බෙදුම් රේඛාවක් ගැන ඔයා කීවා.  ඔයා කියන්නෙ මේක සමස්ථ ලෝකයටම ගෙනියන්න පුළුවන් කියලද?
 
ලංකාවට ගිහින් උත්සාහ කරන්න. දැන් එහේ පටන් ගෙන තියෙන්නේ.
 
මට තේරුණා. එතකොට ඒ්ක වුනේ මෙහෙමයි.
හරියට පොතක පාඩමක් ඉවර වුණා වගේ මට දැනුණා. ඇත්තටම දෙයක් ඉතිරිවුණා හිතන්න.
 
x

ඔබ මේ මොහොතේ හෝ ඔවුන්ගෙන් සමාව ගන්නවාද ? (VlA ~ ඉතා වැදගත් සත්තු)

ළමයින් හෝ පරපුරක් තබා රටේ ජඩ සමාජ ක්‍රමයක් නිර්මාණයට දිගින් දිගටම දායක වූ කිසිවෙක් ඒ ජඩ ක්‍රමය නිසා පීඩාවන්ට විනාශයන්ට ගොදුරු වූ කිසිවෙකුගෙන් අදටත් සමාව ඉල්ලූයේ නැත. අඩු තරමේ තමන්ගේ වගකීමක වගකීමක් ගත්තේ නැත. ඔවුන්ට තිබුනේ ගැලවීමට හේතු පමණය. වචනයකටත් වටිනා කමක් ඇති සමාජ සංස්කෘතියක් අපට තිබුණා නම් අප අද ජීවත් වන්නේ කිසිදා බංකොලොත්භාවයක් සිහිනයකින් හෝ නොදකින තැනකය (ඊයේ පෙරේදා පදවිය හැර ගිය ජනපතිකෙනෙක් යන්නට ආසන්න කාලක සමාව ඉල්ලුවා මතකය). වැඩිදෙනෙක් යළි යළි පෙරළා පෙරළා ඉල්ලූ යේ ඡන්දයයි. රට බංකොලොත් වුවද ඔවුන් යළි යළි ඉල්ලන්නේ ඡන්දයයි. භෞතිකවද චින්තනමය වශයෙන්ද අසරණ කරනු ලබන මිනිසුන්ගෙන් හා බත්බැල කොටසකින් ලබාගන්නා ඡන්දය ගැන පාරම් බාන්නට තරම් ඔවුන්ගේ ලජ්ජාවද විලි වැසීමකට වැඩියෙන් නැත.

අලුත් රටක් හදමු කියා නිවැරදි හා සත්‍යවාදී දැක්මකින් කිසිදා අලුත් නොවන ඒ කිසිවෙක් උදෙසා, යුක්ති සහගත රාජකාරියක් රටේ ක්‍රියාත්මක වනු කිසිදා අපට දකින්නට තිබුනේ නැත, ලැබුනේ නැත. බලයේ මානය පෙන්නුවා පමණ ය.

හැම විට සොක්කන් තලා පෙළා කොක්සන් ලා ලොක්කන්ට නළා පිඹිමින් පෙරහර පැවැත්වීම ලොකුකමක් හා බලවත් කමක් වී ඇත. එකල අධිරාජ්‍යවාදීන් තමන්ට ගැති කම් කරන වුන්ට පඬුරු පාක්කුඩම් ලබාදී සමාජයේ වැජඹෙන්නට අවස්ථා ලබා දුන් ස්වරූපයේ අද වෙනස අධිරාජ්‍යයෙන් ගලවා දැමූ රාජ්‍යක් වී තිබීම පමණය. තමන්ගේ රටේ මහජනයාට දබරඟිලි දිගු කරන විධායකයන් මිස පාලක පැළැන්තිය තුළ හිඳිනා මජර ජඩයින් වෙත ඒ ඇඟිලි දිගු කරන පණැති අය අප දැක නැත. ඔවුන් වෙන රැකවරණයේ දෑත් දිගවනු අප දැක ඇත.  බෙල්ලෙන් අල්ලා හෝ අවම බලයක් යොදා හෝ පාලක පක්ෂයක ජඩ දේශපාලකයෙකු පොලිස් රියක ඔබාගෙන යනු අප දැක නැත. අප දැක ඇත්තේම වෙනත් මිනිසුන් එසේ ඔබාගෙන යන වීර පොලිස් නිළදරුවන් ය. උස් තැන් දක හැකිලෙන මිටි තැන් වෙත පූප්පන මහජන සේවකයින්ය. තමන්ගේ ගජ මිතුරන් විසින් කොල්ලකා හිස් කළ භාණ්ඩාගාර පිරවීමට ජනතාවගේ බොටුව මිරිකා හූරාකන ෂෙරීෆ්ලා ව දකින මුත් ජනතාවගේ පැත්තේ හිට ගත් පාලක පක්ෂයක රොබින් හුඩ්ලා අප දැක නැත. රට සංවර්ධනය කරන සංඛ්‍යා ලේඛන පෙන්වන්නේ එහෙම ෂෙරීෆ්ලාය. සුරංගනා කතා තුළ වත් කූට ජඩ පාලකයන්ට පැවැත්මක් නැත. එහෙත් සැබෑ ලෝකයේ ජඩ පාලකයන් ප්‍රශ්නයක් වන්නේම සාමාන්‍ය ජනයාට සුරලෝ කතා නිර්මාණය කරන්නේ ඔවුන්ම වීම නිසාය. සුරඟන කතා වල සතුන්ට පමණක් නොව පිනෝකියෝලාට පවා නිවැරදි වීමට හැකියාවක් ඇත. නමුත් රටේ ලෝකයේ මිනිස්සු සමාව ගත්තත් සත්තු සමාව ගන්නේ නැති බව මෙහි අප තේරුම් ගත යුතුය. එවන් සතුන් කීප දෙනෙකුට සමාජයක් ගොදුරු වීමේ ඛේදවාචකයට හොඳම උදාහරණයද අපම මිස කවුරුන් ද!

ඇලඩින්ගේ බාප්පා Vs පුදුම පහන (බලයේ උවමනාව ද උවමනාවේ බලය ද)

බංකොලොත් භාවයක් හමුවේ වුව බහුතර මහජනයා පිළිකෙව් කළා වුව තම පැවැත්ම උදෙසා දූෂිතයින් හා දූෂිත ක්‍රමයක් රකින ~ එසේ රැකීමට සමත්කම් පාන දේශපාලක පැළැන්තියක් රටට ජාතියට පිළිලයකි, පිළිිකාවකි. ඒ පිළිකාව පතුරුවන මූලයන් උදුරා ඉවත් කරන තුරු රටට හෝ ජනතාවට සුවපත් බවක් නොවනු ඇති. 

ඒ අනුව දූෂිකයින් බලය තම අවශ්‍යතාව කර ගන්නට එක පිලකට එක් වන විට ජනතාව තම උවමනාවන් බලයක් කර ගන්නට පිල් නොබෙදී එකට එක් විය යුතුමය.

දුප්පත් කළ රටක තිරසර කළ උරුම ! ?

උත්ඝෝෂණ

වැඩ වර්ජන

ජල ප්‍රහාර

කඳුළු ගෑස්

බැටන් පොලු

අල්ලන සෙල්ලං

අකල් විකල් මරණ

ඇරෙන වැහෙන සැලුන් දොර

අමන සමන නොනිමෙන ණය වර

අවිශ්වාසය බිය සැක සංකා මත සංක්‍රමණ

(76 ත් කට උඩ - තාමත් දුවන්නේ ඇයි කොට උඩ ? !

වරදකරු ට වඩා වරද හඳුනා ගත්තා නම් නරකද)

ටියුෂන් සහ රිවිෂන් නම් ~ අයි එම් එෆ් ම තමයි ! (පාසල් මොටද !)

නිදහස් අධ්‍යාපනය යටතේ පාසලේ ප්‍රාථමිකයෙන් පසු උසස් අධ්‍යාපනය දක්වා අප වැඩිපුරම ලියුවේ ප්‍රශ්න පත්‍ර වලට පිළිතුරුය. සා පෙළ, උසස් පෙළ සඳහා ටියුෂන් පමණක් නොව ප්‍රශ්න පත්‍ර සඳහාම රිවිෂන් පන්තිද නොගිය අයෙක් නැති තරමට අපි ප්‍රශ්න පත්‍ර වෙනුවෙන් පිළිතුරු දීමට සූදානම් වූ ජාතියක් ව ඉන්නෙමු. (නිදහස් කීවාට පාසල - ටියුෂනුත් සමඟින් ප්‍රශ්න උත්තර කලාවට යන වියදම රටේ අධ්‍යාපනය ලබන දරුවන්ගේ දෙමාපියන්ගෙන් විමසා දත යුතුය) ජනගහනය හේතු නොවන්නට ප්‍රශ්න පත්‍ර වලට උත්තර ලිවීම අතින් ලොව පළමු තැන හිඳින්නේද අප වන්නට පුළුවන. 

බහුවරණ වල ඇත්තේ ප්‍රශ්නයකට අදාළ ව දී ඇති ප්‍රතිචාර කීපයෙන් නිවැරදි පිළිතුර තෝරා දීමටයි, ව්‍යූහගත වලදී දී ඇති දත්ත රූප සටහන් හෝ අදාළ ආකෘති මත අදාළ පිළිතුරු සම්පාදනය කළ යුතුයි, රචනා වලදී දීර්ඝව පිළිතුරු රචනා කිරීමට සිදු වේ යයි කියා අමුතුවෙන් මෙහි ලියා වරද්දා ගැනීමට අවශ්‍ය නොවන තරමට නිදහස් අධ්‍යාපනය තුළ අධ්‍යපනික සාක්ෂරතාවයෙන් පිරුණු පරපුරක් අපට හිඳී.

එපමණක් නොව ප්‍රශ්න පත්‍ර වලට ලියූ එපමණක් පිළිතුරු පත්‍ර පරීක්ෂා කළ විශිෂ්ඨ ගුරු පිරිසක්ද අපට සිටිති. කලක ඔවුන් ද අපමණ ප්‍රශ්න පත්‍ර ප්‍රමාණයකට පිළිතුරු සැපයූ සිසුන්ම වූ අයයි. 

මේ ලෙසින් අවුරුදු දොළහක් දහතුනක් ලබන පාසල් අධ්‍යාපනය, ඉන් ඔබ්බේ අධ්‍යාපන මට්ටමකට ලඟා නොවූවද අපට ලබා දෙන ප්‍රශ්න පිළිතුරු අභ්‍යාසය කිසිසේත් කුඩා නොවේ. එවිට විශ්ව විද්‍යාල අධ්‍යාපනයක් හෝ එතැන් සිට විවිධ මට්ටම් දක්වා පැමිණියෝ ප්‍රශ්න පිළිතුරු විභාගයේ කෙළ පැමිණි පිරිසක් විය යුතුමයි.

මේතාක් එදා මෙදා ලංකාවේ නිදහස් අධ්‍යාපන කාර්යය සඳහා රාජ්‍යයක් ලෙස අප රට දරා ඇති වියදම් කෙබඳු වන්නට ඇත්ද?

ඉන් විශාල කොටසක් ප්‍රශ්න උත්තර මත අධ්‍යාපනය ඉදිරියට ගෙන යන්නට සමත් කළ යුතු විභාග උදෙසා ද වන්නට ඇත.

එසේ බැලූ විට අද රටේ අති මහත් බහුතරයක් උගතුන් නොවන්නට හේතුවක් නැත. අඩු තරමේ උසස් පෙළ දක්වා හෝ අධ්‍යාපනයක් බහුතරයකට ඇත.

මෙපමණ ප්‍රශ්න හා පිළිතුරු පරිහරණය කෙරුණා වූ අධ්‍යාපනයකින් පෝෂණය වූ ජනතාවක් සිටින රටක් බංකොලොත් භාවයකට පත් වූයේ කෙසේද?

රටක් වශයෙන් අපේ ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරු සපයා ගැනීමට අපි අසමත් වූවාද? 

රාජ්‍ය හා මහජනයා බෙදලාද?

රාජ්‍ය හා අපි අතර සිටින අප නියෝජිතයින් රටේ භාණ්ඩාගාරය ගසා කෑවාද ?

ඉතිං අපි හිටියේ හිටියේ නිදා ගෙනද ?

නිදා හිටි වේලාවක රට වැටුනාද ?

ඒ කවදා සිටද ?

නිදහස් දවසේ ඉඳලාම ද?

ඊට කලින් ද?

ඈත මෑත කවදද ?

එහෙම උත්තරයක් ඇද්ද ? නැද්ද ?

කිසිවෙකුත් අදටත් කොපි කර හෝ නොකර නිවැරදිව පිළිතුරු දී ලකුණු ලබා ගැනීමට නොහැකි නිසාම මඟ හැර යන රචනා ප්‍රශ්නය එයම නොවේද ?

ඒ ඇයි?

එසේ නොහැකි නම් රාජ්‍ය විසින් මෙන්ම පුද්ගලිකවද වියහියදම් දරා ජීවිත කාලයෙන් තුනෙන් එකකටත් වඩා වැය කර අප ලබන අධ්‍යාපනයේ ඵලය කිම ! විවිධ විෂයන් පිළිබඳ විශේෂඥයින්ගේ අධ්‍යාපන දැනුමේ ඵලය කිම !

අප රටට ණය වීමත් රට ලෝකයට ණය වීමත් දේශපාලන විඳවීමත් හේතු ඵල විමසීමත් සාධනය කර ගත නොහැකි සඳ ~ බැරිකමට පිළියම ~ රට හැටියටම ටියුෂන් සහ රිවිෂන් නම් ~  තව දුරටත් ප්‍රශ්න වලට උත්තර ලියන අපේ නිදහස්  අධ්‍යාපනයෙන් තබා මිලදී ගත්ත ද මෙහෙම අධ්‍යාපනයකින් රටට ඇති වැඩක් නැත.

, පව්!

 
Friday, January 27, 2017

අවි - බර අවි

ප්‍රඥාව මිනිසෙකු සතු අද්විතීය ශක්තිය නොහොත් බලයයි. යුක්තිය ඔහුගේ අසිපතයි. සත්‍යය ඔහුගේ පළිහයි. 😀 පෙර පිනෙන් රජවූ බොහෝ අය පවා පසුව ගර්භාවට පත්වූයේ ඔවුන් සතුව එවැනි බලයක්, අසිපතක්, පළිහක් නොතිබූ නිසා යැයි මට සිතේ.

බල උමතුවේ ගොදුරු ~ මන්ත්‍රී සෙයියාව

ජඩ වැඩ කොට උනත් නෝන්ඩි 

අපි හැමෝම මාර චණ්ඩි

රහට කටේ ගොට්ටෙ මණ්ඩි 

බලය අපේ අපියි චණ්ඩි

බණත් අපේ අණත් අපේ

රටත් අපේ තොපත් අපේ

හපේ කරත් කුමක් තොපේ

බලය මොකේ තුනෙන් අපේ

අපි හොඳ නෑ ඔව් හොඳ නෑ

නමුත් තොපට ඉඩදෙන් නෑ

අපිම තමයි මෙහි ඉන්නේ

තොපට තමයි වැඩ දෙන්නේ

හොඳ විදිහට නෑ බලයක්

නෑ අපි ළඟ හුරතලයක්

බ්ලේඩ් වගේ අපි තලයක්

ඔව් මං පොර වෙඩි බලයක්

(පළමුව අපේ නියෝජිතයින්ව පසුව බල උමතුවට ගොදුරු වී තමනුත් වැනසී රටත් වනසන රෝගී සත සුවපත් වේවා, නැණ මල් පිබිදේවා!)

අන්සේෆ් ඕෆ්ලයින් සමාජයෙන් ඈත්ව ඔන්ලයින් සේෆ්ටි සමාජයේ ජීවත් වෙමු ! (සදාචාරවත් ඔන්ලයින් සමාජයක් උදෙසා ~ ඕෆ්ලයින් දුක් වේදනා අමතක කරමු)

රටේ සමාජයේ ජීවත් වීමේදී අනෙකාගේ අනාචාරය දුරාචාරය අවිචාරය නිසා අවම ~ සදාචාරය ඇති පුරවැසියාට පවා අසීමිත දුක් පීඩාවන්ට මුහුණ දීමට සිදුවීම අප රටේ ඛේදවාචකයකි. කොපමණ නීති තිබුණත් නීතිය සාධාරණව යුක්ති සහගතව ක්‍රියාත්මක නොවේ නම් ඒ උදෙසා අමතර පිරිවැයක් දරන්නට සිදුවේ නම් මුල්‍ය ශක්තිය නොමැති පුරවැසියාට අත්වන ඉරණම දෛවය හෝ ඇතැම් විට දෛවයේ සරදමක් විය හැකිය. එසේ මුල්‍ය ශක්තිය ඇත්තාට වුවද ඇත්තේ සාධාරණය උදෙසා පවතින උත්සාහක අවස්ථාවකි. නඩු නිමිති සාක්ෂි සාධක තර්ක විතර්ක ඔප්පු කිරීම් තුළ ඒ දිනුම තීරණය වනු ඇති. අද්දැකීම අනුව අපේ ඔෆ් ලයින් ජීවිතය තවමත් එතරම් සේෆ් නැත. ප්‍රමාණවත් විධායක හෝ ව්‍යවස්ථාදායක බලයටවත් තවදුරටත් එය සුව පහසු කිරීම පහසු නැති බව පෙනේ. ඒ අතින් අසමාන හොර බොරු වංචා දුෂණ නිසාම කළමණාකරනය කර ගත නොහැකිව බංකොලොත් වූ රටේ පුරවැසි ගිණුම එසේ අන්සේෆ් වෙද්දී අපේ මේ ඔන්ලයින් සමාජය සේෆ්ටි කිරීමට කටයුතු කිරීම සම්බන්ධව අදාළ තැනැත්තන්ට ස්තුති පුර්වක විය යුතුය. අඩු තරමේ ඕෆ්ලයින් ජීවිතයේ ඇති ජාගර පරිසරය ඔන්ලයින් තුළින් ඉවත් කොට සනීපයෙන් සැපෙන් ගිණුම් ගත වීමට හැකියාවක් ලබා දීම සැබවින්ම රටේ සංවර්ධනයේ හැරවුම් ලක්ෂයක් වනු නම් නොඅනුමානය. තිරසර සංවර්ධනය හීනයක් කළ සමාජයකට මේ ඔන්ලයින් සමාජ සංවර්ධනය හොඳ නින්දක් වනු නැති ද...?

හැට පන්දාස් ගණනයි කෝටි දෙකයි ~ රාජ්‍යයේ ලාංඡන සියල්ල අති ධාර්මිකයි

තුට්ටු දෙකේ චණ්ඩි /මැරයෝ හැදූ වැඩූ ධර්මද්වීපයේ මජරයෝ නොසෑහෙන කලක පටන් (අදටත්) දිවි හිමියෙන් රට බේරා ගනිද්දී පොලිසිය අසීමිතව යුක්තිය ඉටු කරයි. උපන්දා සිට මේ නාටක අඩු වැඩිය දැකීමට කොරෝනා ගොරෝනා අනෝරා හමුවේ අපි තවම පණපිටින් ඉතා වාසනාවන්තයි ...! භීෂණ යුද්ධ අරගල අති ආශ්වාදනීයයි. උගත් පාඩම් අති උන්මාදනීයයි. මීළඟ පරපුරේ උරුමය යන ලෙසට මග දිගට දිව්‍යමය වීම ඒකාන්තයි. ඒ උදෙසා එන අණ පනත් රමණීයයි, ප්‍රේමණීයයි ...!

ජීවිත මිල පහළට! (පෙට්ටි මිල ඉහළට)

මේ මොහොතේ මහජනයාට තමන්ගේ ආරක්ෂාව තමන් විසින් බලා ගැනීමට ඉඩ සැළැස්වීම තුළ රටේ ආණ්ඩුවට මහජන ආරක්ෂාව උදෙසා දරණ වියදම් කප්පාදු කළ හැකිය.

ඒ මුදල් සොහොන් බිම් සංවර්ධනය සඳහා යෙදවීම තුළ පෙට්ටි ව්‍යාපාරය සඳහා ආයෝජන අවස්ථා පුළුල් කරමින් නව රැකියා උත්පාදනයට මංපෙත් විවර කළ හැකිය.

එවිට ජීවිතය පෙට්ටියේ ප්‍රමාණයට ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය පහසු වනු ඇති අතර පෙට්ටිය සුවපහසු වීමත් මිල ගණන් සාධරණ වීමත් ඉදිරියේ දී සිදුවනු ඇත.

කුලේ Vs බලේ (හාමුලා, මහත්තුරු, සහෝදරයෝ බෙදුණු රට)

ඉන්දියාවේ තරමට නැතත් දේශපාලනේ, රාජ්‍ය පාලනේ, පරිපාලනේ හංගලා ගහන දෙයක් කුලේ. ජාතිය, ආගම වගේම සමහර තැන්වලදි එලිපිටම දමල ගහන්නෙ දෙයක් නැති වුණත් පෙන්නන්න අනියම් බලේ.

පරණ කුල නෂ්ටාවශේෂ අතරේ අලුතින් හැදුණු දේශපාලන රදළ, මජර, ගජ මිතුරු, රාජ්ය සේවක, පෞද්ගලික සමාගම්, වෘත්තීය සමිති, ආගමික, නිරාගමික, සංක්‍රාන්තී, ස්වාධීන ආදී විවිධ කණ්ඩායම්, රැකියා හා විවිධ සමාජ තත්ව මත නියෝජිත කුලක, කුල ලෙස හැඟේ. මේසා නාවිද කුල පිරිස් අතරේ එක මවකගෙ දරු කැලේ මැද අතරමං නොවී කවදා ලබා ගනු ඇතිද එක මිටකට සවි බලේ ! ඒ දරු කැළටයි ජය රටේ !

සිංහගිරි Vs වංකගිරි (ගිරිය කඩාගෙන වංකගිරියක යන රට)

මිනිස්සු ආවේගයෙන් යක්ෂාවේශයන් කෑ ගහනවා. කොච්චර ආවේගයෙන් ආවේශයෙන් කතා කරත් ඒක විරෝධතාවයකින් එහාට යන්නෙ නෑ. ගියොත් සාමය කඩකිරීමක් වෙයි, අත්අඩංගුවට පත් වෙයි. සමහර විට කඳුළු ගෑස්, වතුර වදින්නෙ ඒ සීමාවටත් කලින්. අවම බලය, එතනින් එහාට එසවෙන්නේ අවි, ආයුධ. ඒත් අයුක්තිය අසාධාරණයට එරෙහි හඬ නැගීම කළ යුතුමයි. අරමුණු පටු නොවී ඒ හඬවල් එකතු වුණා නම් ජන අරගලත් සාර්ථකයි.

බලධාරීන්, නිලධාරීන් ආවේගයෙන් ආවේශයෙන් කතා කරමින් ඉන්නවා. මාධ්‍ය ප්‍රකාශ, සාකච්ඡා, මහජනයා ඉදිරියේ, ප්‍රශ්න ගැටළු ඉදිරියේ රැවටීම සඳහා රඟපානවා ද ?

දේශපාලකයො ආපහු ඡන්දෙ ඉල්ලනවා. ප්‍රතිමල්ලවයා හම ගහනවා. ප්‍රශ්න යට ගහනවා.

ඔවුන්ට ආවේගයෙන් ආවේශයෙන් දෙඩීමට එහා විසඳුම් ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට වගකීමත් බලයක් තියෙනවා. එසේ නම් ඒ වගකීම දැරිය නොහැකි තැන ඉල්ලා අස්නොවන්නේ, රටම වංකගිරියක අතරමං කොට තවදුරටත් ගිරිය හඬවමින් සිටින්නේ ඇයි ? රට ජාතියේ ඉරණම කීප දෙනෙකුගේ යාතු කර්ම උදෙසා බ්ලි දෙන්නේ ඇයි ? 

හෘද සාක්ෂියත් ප්‍රතිව්‍යූහ ගත කරණයට සුදානම් එවන් වංක ගිරි සිංහ ගිරි තුළට බිලි වීම දකිනු යෙහෙකි.

ඌරෝ Vs හබන් කුකුළෝ (කැකුණ තලන රට)

ප්‍රතිමල්ලවයන් එකිනෙකා අවුළුවා කා කොටා ගන්නට මං සළස්වා තම ගමන තහවුරු කර ගන්නා කුට පාලකයින්ට, බේද භින්නව තමන්ගේ ගොඩ ලොකු කරගන්නට හදන පාට පක්ෂ කල්ලි වෙස් නැතිවම පැමිණෙන ආශිර්වාදයකි. එය රටකට කාලකණ්ණි කමකි. 

එබැවින් ඌරෙකු වී හබන් කුකුළන්ගේ රජ මඟුල් වෙනුවෙන් රබන් වැයීමෙන් වැළකීම යෙහෙකි.

රටේ ජාතික ප්‍රශ්නය ~ (ඒ දිග මදි ශිෂ්ණය)

ජාත්‍යන්තරයට ගිය ගායිකාවක ලෙස මේ දිනවල කතාබහට ලක්වන යොහානි ගේ ගීතයේ අදාළ කොටස තුළින් සරලවම මට නම් පෙනෙන්නේ අපේ රටම ජාතියම සාතිශයව සෝපාහාසයට ලක් කිරීමකි. එය හුදෙක් පුරුෂාධිපත්‍යකට එල්ල වුවක් ලෙසින් ලඝු කිරීම එම නිර්මාණය අවතක්සේරු කිරීමකි. කලා නිර්මාණයකින් ජනතාව ඥානනය කරනවා යනු පුළුල් අරුතකට ප්‍රවේශයයි. බොහෝ අය හුදු ලිංගිකත්වය බද්ධ කොට දක්වන්නට හදන 'රම්‍ය නැතිද කඳ සහ ලක්ෂණ සත්‍ය නොවෙද දිග මදි ශිෂ්ණය' යන්න මට නම් පෙනෙන්නේ ජාතික නායකයන් වෙත ගැසූ අතුල් පහරක් මෙන්ය. මෙතරම් රම්‍ය වූ සුවිශේෂී ලක්ෂණයන්ගෙන් හෙබියාවූ රටක් ගොඩනැගීමට හැකියාවක් නොමැති ජාතික නායකයින්ගේ ජාතිකත්වය උදෙසා ජාතකත්වයට අදාළව ශිෂ්ණය ප්‍රාණවත් හෝ ප්‍රමාණවත් නොවීම ~ සැබවින්ම සත්‍ය කරුණ නොවේ ද? රට ජාතිය උදෙසා බලය භාවිතයේදී සීග්‍ර විසර්ජනය ත් අනතුරුව ජාත්‍යන්තරය හමුවේ ශ්වේත රෙද්දේ අමන රුධිර පරීක්ෂණ වලට නොවෙද අපි අදටත් මුහුණ දෙමින් හිඳින්නේ.

පපුව ඇතුළේ චේ ගුවේරා ඕෂෝ දලෙයි ලාමා සැරිසරන අමු ගතියට මේ මොහොතේ රටේ තත්වය ගැන කිව හැකි වෙනත් වැදගත් වචන තිබේද?

ඒ අනුව වැඩිහිටි පරපුර විසින් සංගීතය තනුව නොයොදා කියන පද රචනය ඇය විසින් සංගීතයක් තනුවත් අතරේ මෙලෙස දිගහැරීම සුවිශිෂ්ඨ ජාතික කාර්යයක් ම වන්නේය. 

මේ අනුව රටක් ජාතියක් වශයෙන් අනුන්ගෙන් ණයට කෑම යනු කවර අර්ථයක් දෙන්නේ ද යන්නත් එතුළ අප රට ගොදුරු වන ඛේදවාචකය කවරේ ද යන්නත් තවත් ගීයක් අස්සේ ලිංගාශ්‍රිත රෝගයක් ලෙසින් වුව පැමිණිය හැකිය. විශේෂයෙන් කුඩා දරුවන් ඒවා කියන විට තේරුම් කරදීමට වැඩිහිටියන් දැන් තියා සූදානමින් සිටීම බොහෝ සුදුසු ය.

අපේ ජාතික ගීය 🇱🇰

ශ්‍රී ලංකා මාතා

අප ශ්‍රී....... ලංකා නමෝ නමෝ නමෝ නමෝ මාතා

සුන්‍දර සිරිබරිනී සුරැඳි අති සෝබමාන ලංකා

ධාන්‍ය ධනය නෙක මල් පලතුරු පිරි ජය භුමිය රම්‍යා

අප හට සැප සිරි සෙත සදනා ජීවනයේ මාතා

පිළිගනු මැන අප භක්‍තී පූජා

නමෝ නමෝ මාතා

අප ශ්‍රී ...... ලංකා නමෝ නමෝ නමෝ නමෝ මාතා

ඔබ වේ අප විද්‍යා

ඔබ මය අප සත්‍යා

ඔබ වේ අප ශක්‍ති

අප හද තුළ භක්‍තී

ඔබ අප ආලෝකේ

අපගේ අනුප්‍රාණේ

ඔබ අප ජීවන වේ

අප මුක්‍තිය ඔබ වේ

නව ජීවන දෙමිනේ නිතින අප පුබුදු කරන් මාතා

ඥාන වීර්‍ය වඩවමින රැගෙන යනු මැන ජය භූමී කරා

එක මවකගෙ දරු කැල බැවිනා

යමු යමු වී නොපමා

ප්‍රේම වඩා සැම හේද දුරැර දා නමෝ නමෝ මාතා

අප ශ්‍රී........ ලංකා නමෝ නමෝ නමෝ නමෝ මාතා

ඉතිං ! නතිං ! තිංකින් ! සිස්ටම් ! (අද ෂේප් ණය රට, හෙට ගහපන් පත හෙන)

රනිල්ගෙන් ෂේප් වෙමු. ඊට පස්සේ, ෂේප් වෙන්ට රනිල්ට දෙමු. ඊට පස්සේ, ෂේප් කරන කෙනෙකුට දෙමු. ඊට පස්සේ, කාට හරි දීල ෂේප් වෙමු. ඊට පස්සේ, අදාළ නෑ කොහොමත් ෂේප්.. අපි වයසයි ...

මජර ~ අමර

රට බංකොලොත් වී ජනතාව හොම්බෙන් යන අතර රට බේරාගත් හා ඉදිරියේදී යළි බේරා ගැනීමට බලාපොරොත්තු වන දැයට උපන් වීරයෝ රිලැක්ෂේෂන් උදෙසා බෝල ගැසූහ. පාටි දැමූහ. මහ ජනතාව බෝල ඇහිලූහ. ඉඳුල් කෑහ. මහා දේශපාලනයේ ගොඩ රිලැක්ෂේෂන් මදි ජාතික මනස් ජල රිලැක්ෂේෂන් පැතූහ. එතැන්හී ජනතාව මඩකෙළියට වන්හ.

ප්‍රසන්නව බුරති බල්ලෝ
පාටි දැම්මෙ නෑ කොල්ලෝ
සංවර්ධනේ රෝල් කරගෙන
නැවේ හිටියේ බල්ලෝ

මයිනෙකුත් එහි හිටියා
බූරුවත් අපි දුටුවා
පෙනුණු හැටියට සංවර්ධනේ
සත්තු සේරම හිටියා

කා බී ප්‍රීතියෙන්
සංවර්ධනේ සාදයෙන්
ලෝකල් දනා රෝහලෙන්
මල් ශාලව ඉදිරියෙන්