විශාදය සාදයක් වී
මිනිස් දම් යයි ගිනි වැදී පිළිස්සී
අළු උලා නළලේ නැත ඵලක් වී
බලු මරා නැගී හිඳ ගයන්නේ අමර මර ගී
සඳක් වන් පුතු කල් ඉකුත්වී
පොරක් වන් තාරුකාවක් වී
අන්උන් අන්දමන්දවේවී
බැබළියන් උඹ ගාණ සැරවී
වචන හිස් පද අමුණලා ගී
බඳුන් හිස් නම් පුරවලා මී
හොලවලා ගත ජීවිතේ හී
මිලක් වී වෙන්දේසියේදී
උගන්වන්නම් උඹට දාදූ
කියනවද උඹ එයට සාධූ
පැරදිලා ඵල නෑනේ බාබූ
අලුත් ලෝකේ පිරිල චාටූ
No comments:
Post a Comment