Unknown thing

කරුමයකි!

අවි - බර අවි

ප්‍රඥාව මිනිසෙකු සතු අද්විතීය ශක්තිය නොහොත් බලයයි. යුක්තිය ඔහුගේ අසිපතයි. සත්‍යය ඔහුගේ පළිහයි. 😀 පෙර පිනෙන් රජවූ බොහෝ අය පවා පසුව ගර්භාවට පත්වූයේ ඔවුන් සතුව එවැනි බලයක්, අසිපතක්, පළිහක් නොතිබූ නිසා යැයි මට සිතේ.

ගොරක=/දඩමස්

ඇත්තටම ලංකාවේ කිසියම්ම තැනකදී බලපුලුවන්කාරකම රහිතව සත්‍යයට යම් තැනක් ලැබෙන්නේ නම් ඒ සත්‍යය අලෙවි කරන්නට පුලුවන් තැනක පමණය. 😆

සියඹලා

ජඩ වැඩ වෙනුවෙන් අදින දඩමසට වඩා හරි වැඩ වෙනුවෙන් ගෙනෙන සියඹලා පොඩ්ඩ අවසන් ඵලය රසවත් කරයි. 😄

අපි හරි පොහොසත් බ්‍රෝ 😅

සල්ලි පිටට පෙනෙන්නෙ නැතිනම්, පිට ඔපේට මුකුත්ම නැත්නම් තමන්ට බොහෝ සෙයින් උපකාරී වූ කෙනෙක් පවා පිරිසක් ඉදිරියේ නිසි  ගෞරවයෙන් හදුන්වාදෙන්න බැරි තරම්, එහෙම හදුන්වාදෙන්න කොන්දක් නැති තරම් අපි හරිම පොහොසත් සහෝ, එන්න එන්නම අපි පොහොසත්.

නිහඩතාවය, ෂ්ෂ්........!

පැතිරෙන තෙක් සුවද මලේ එපා
සිඹින්න
දළු දමනා තුරු ගහකොළ බලා
හිදින්න
කලු සුදු මතකය ඇතුළෙන් වර්ණ
දකින්න
දෑස පියන් මනසින් ලෝකය
නරඹන්න

එන්න

වචන කරපු සිතිවිලි දසතම
විසිරෙන්න
හුස්ම පොදක් මුසුකර පාවෙන්න
හරින්න
භවංගයේ හැංගුණු රශ්මිය
පැතිරෙන්න
දෑස පියා අරමුණටම සිත
යොදවන්න

එන්න

වේදනාව නාද නොදී විසිරුවා
තබා

කල්පනාව තමා පේන මානයේ
නමා
චිත්ත චිත්ත පීරි ගගා මුවහත
තබලා
ජීවනයේ නිවන දකිමු සැනසුම
සොයලා

පරිසරේ.....

ඇත්තම වෙනස් මිනිස්සු වෙනුවෙන්! (ස්ව ශක්තියෙන් අලුතෙන්ම නැගිටිමු දීනයන් පරදවා)

තවමත් මේ රටේ ස්වාධීන චින්තනයක් ඇති නිර්මාණශීලී මිනිසුන් වෙනුවෙන් කිසිම හඩක් නැහැ. රටම හැබෑ සංවර්ධනයක් කරා ඔසවන්න පුලුවන් විවිධ ක්ෂේත්‍ර වල සිටින හැබෑ නිර්මාණශීලින්ට නැගිටින්නට සැබෑ අතදීමක් කරන කිසිවෙක් නෑ. සාහිත්‍ය, කලාව, පත පොත, නව නිර්මාණ.. කාර්මික, යාන්ත්‍රික, තාන්ත්‍රික... තවත් කොපමණ දේ තිබෙනවද? සමහර විට ඔවුනුත් අමුතු හැසිරීමක් පෙන්නුව නම්, අමුතු කැමැත්තක් පෙන්නුව නම් ඔවුන්ටත් පිළිගැනීමක් දෙන්න අත්දෙකම අල්ලගන්න පිරිසක් ඉදීවි. එහෙම මගුල් කතා කරකර රබන් ගහන රටක් මේක, වගකීම සපුරා දේශපාලකයන්ගේ නොවේ. හැමදාම දේසපාලුවන්ට බනිමින් පිල් බෙදී ආත්මාර්ථයෙන් නන් දොඩන දීන ජනතාවගේ. තමන්ගේ හොදකම සිගන තුට්ටුවට පාවා දෙමින් එක එකා පසුපස ගොස් හදාගන්නා බඩවියතක් මත යැපෙමින් ඒ වෙත ආවඩන උගතුන්ගේ, බුද්ධියක් තිබුණත් අලුත් රැළිවලම එල්ලී ආතල් ගන්නා තිරිහන් වැඩිහිටියන්ගේ, ඔවුන්ගෙ ගෝල බාලයන්ගෙ.
මෙහෙව් ආටක නාටක දෙපලු වෙනතෙක් මෙහෙ පන්නරේ රජ ආතල් පමණක් වේවි. ආයෙත් දියසෙන් ඇවිත් මෙහේ අපේම කේතුමතියක් හදාවි, බලාගෙන ඉන්න එතකන්.
නිර්මාණශීලි, අවංක, කටු කන්නැති, රැළි වලට බය නැති ස්වාධීනව හිතන මිනිසුනේ එක්වෙයල්ලා, තම ශක්‍යතාවයන් උර ගාන්නට තමන්ගේම කරළියක.
ඉවසුවා ඇති දැන් එළැඹ ඇත්තේ ඔබේ නැගිටීමේ කාලයයි. ඉතිං අපි නැගිටිමු, දීන කමත් බොරුවත් පරදවා! ඔබ සත්‍යවාදී නම් අවංක නම් ඔබ සතු ශක්තිය කිසිවෙකුටත් මැඩිය නොහැකියි.

සියලු දේශපාලකයන් බල්ලට දමන්න. නීතියත් සම්ප්‍රදායත් තේරුම් ගන්න, යුක්තිගරුකව නිර්භයව ඔබේ කරළිය පෙරළන්න අලුතෙන්ම.

රිසි හැමදේ නිසි නොවේ.

ජීවිතයට අතිශයින් ම ආදරය කරන මිනිස්සු පවා විටෙක විසින්ම සිය පණ නසා ගන්නට උත්සාහ ගනිති. එය පුද්ගලයාගේ කැමැත්ත ලෙස සළකා ඊට ඉඩදීම දියුණු සමාජයක ලක්ෂණයක්ද?
කැමැත්තේ මුල් කොහිද?
ඵලයේ හේතුව කොහෙද?
ආහාරයට බඩගින්න හේතුවේ. දිරවූ ආහාරය බැහැර කළ යුතුවේ. එවිට බඩගින්නට හේතු.. විවාහයට ආදරය, රාගය ... එහි ඵලය දරුවන්. සමස්ථ ප්‍රතිඵලය පරපුරක්.. පිළිකාවට හේතුව සමස්ථයට නොපෑහෙන සමස්ථයෙන් ප්‍රතික්ෂේප වන මූලයක්. සයිලයක්.. ප්‍රතිඵලය සමස්ථයේ පැවැත්ම ඇදවැටීමක් බිදවැටීමක්. පුද්ගලිකවත් සමාජීය වශයෙනුත් අප කැමති බොහෝ දේ ඇත. අවස්ථානුකූලව අප කැමති හෝ නතු වන බොහෝ දේ ඇත. නමුත් එහි නිසි බව ගැඹුරින්ම තීරණය වන්නේ අප සිතිවිලි නැමති එක් නියාමයකින් පමණක් නොවේ. නිසි කියා වරණයක් ස්වහාවයේ නැත්නම් මිනිහා මේ වන විටත් ලෝකය තමන් කැමති වේගයකින් කැමති චක්‍රාවාටයකට ගෙන හමාරය. අපට මිනිසුන් හැටියට සීමාකාරී සාධක බොහෝය. සමහර විට මිනිසා මේතාක් පැවත එන්නේද ඒ සීමාකාරී බව නිසාම වෙන්නටත් පුළුවන. මිනිහා මේතාක් ලබාගත් සියලු ආකාරයේ දියුණුව හා අප ජීවත්වන පරිසරය අදවන විට තුළනය වන්නේ කෙබදු ලෙසකින්ද, අපේ රිස්ස සොබාදමේ නිස්සෙන් ඈත්වන්නට ඈත්වන්නට අපේ පැවැත්ම නැවැත්මේ තිතද මතට තිත සේ නම් නොවනු ඇත.

යන් එතකන් - ඇති වෙනකම්

හරි තරු මං දිගේ බලන්
අපි එනවා ගමේ ඉදන්
වරදින් නෑ මග නොමගින්
පරදනු බෑ අප සිතුමන්

ගග ගැඹුරුයි පුත නොබලන්
වැල් පාලම හොලවයි දැන්
ලෑලි හැලෙයි පය බුරුලෙන්
ගන්න එපා හිතට තදින්

දහවල් ඉර සැරට දවයි
රෑ වෙනකොට අදුර තදයි
අහස ඔබට පාර කියයි
හරි නිදහස අන්න එයයි

අල්ලා ගෙන විරිය තදින්
දමා පපුව පෙරට එඩින්
තබා දෙපය නිසිම තැනින්
හරි නිදහස දිගේ යමන

රාමු..

නිසිරිසි

අම්මලා
තාත්තලා
වඩවඩාත්
යහපත් ලෙස
තවතවත්
බිහිවේවා
මේ
දෙරණේ..

Hallucination

පණ පොවා ගෙන කඩුව සහ පිහිද කැති මන්න
කුපිත කර ගෙන ලෙයත් වපුරවා වයිරයත්
නිදහසක් ජයක් හෝ දිනවනා ලබ්ධියක්
යක්ෂයන් නමින් ඇති පරිගණක තරගයක්

ඉනික්බිති

පැරදුණු ඇස් වල කදුළු හංගගෙන
හිත හිරි වට්ටා නික්මී යමි මම
ආදර උරුමය නොලැබෙන භවයක
සසර සරා යමි නිදහස පෙම් බැද

කල්පිතයන් කළ සිහින මරා ගෙන
යළි උපදින්නෙමි දෙනෙත පුරෝගෙන
සිනහ මල් පොකුරු තුටින් නෙළාගෙන
විදිමි හුදෙකලා මිටින් මුදාහළ

වෙන්වෙන එක්වන බැමි දිවි අරණේ
මින්දද නංවන හී සර වරණේ
පෙමමද ගෙල වට මාලා තැනුවේ
මෙසසර යමි එඩියෙන් ගිරි තරණේ

විදුහල සන්තානා (ඒ පුරුදුම මතක‍යෙන් ඇබින්දක්...)

- පාසල කියන්නෙ හරි පුදුමාකාර තැනක්. අපි නොදන්න නොතේරෙන තැනකින් පටන්ගෙන හොදටම පුරුදු වුනාට පස්සෙ දාල යන තැනක්. දාල යන්න වෙන තැනක්. විශේෂයෙන්ම ජීවිතයම එකම පාසලක නම් ඒ බැදීම සුවිශේෂීයි. අපේ පාසල් කාලයට වඩා අපේ පාසල දැන් ගොඩක් වෙනස්. නමුත් මගෙ මනාපය අදටත් පරණ පාසලටයි. අවුරුදු එකසිය පනහකට වැඩි අපේ පාසල, අවදි කීපයකදි විවිධ විදිහට තියෙන්න ඇති. අපේ යුගයෙ වැඩිමහල් හා බාල සොයුරන්ට මතක නම් ඉස්කෝල පාර ප්‍රාථමික අංශයට පිවිසෙන තැන දකුණු පැත්තෙ තිබුණු කැප්තොප්පියක් පැළදි බාළදක්ෂ පිළිරුව, වම් පසින් තිබුණු චෙරි ගහ, එතනම තිබුණු ප්‍රාථමික අංශයේ ඔෆීසිය. යකඩ වැටකින් වෙන්නොවූ ප්‍රාථමිකය මැද ක්‍රීඩා පිටිය. කුඩා කාලෙ මහ දක්ෂයෙක් නොවුනත් ඒ අතීත රූප රාමු නම් බොහොම දක්ෂයෙක් ඇන්ද සිතුවම් ගාණට හරි අපූරුවට මතකයේ තියනව. එතැනින් ඇරඹුණු පාසැල් කාලයේ අදියරෙන් අදියර මතක බොහොමයි. පළමු පන්‍තියේ හිටි බොහෝ දෙනා මතක් කරනකොට අපිට උඩ වසර කිහිපයක වැඩිමහලු සොයුරන්ගෙ බාල අයගෙ මුහුණු මතක් වෙන්නෙ දැක හුරුවටමයි. එකම වර්ගයා නිසා අද මූණ වෙනස් වුනත් ඒ හැඩය පුරුදුයි. පාසල කෙළවරේම තිබුණු පිට්ටනිය උඩ මාරගස් දෙක රැස්වීම් කීයක කතා අහන්න ඇතිද? ඒ දවස් වල රැස්වීම් වල ජයසිංහ සර්ගෙ කතා මට හොදට මතකයි. ජාතික ඇදුම ඇදන් හිටි ප්‍රතාපවත් පුරුෂයා. අනිත් කරුණ පිහිටුමේ පරිසරයේ සිට අපේ පාසලේ තිබුණු අමුතුම වෙනස, ඒක හරි අපූරු එකක්. පාසල් දෙක්කට දෙපසින් මැදිවෙලා, හරි සුරක්ෂිත බවක් තිබුණු තැනක්. හැම දෙනාටම තමන්ගෙ පාසැල සුවිශේෂයි. ඒ මතකයන් ජීවිතයටම එක් වරයි. කොතරම් සිත් රිදුම් තිබුනත් නැතත් ආපහු හැරෙනකොට, ඒ අපේ ආදණීය රැකවරණයයි, සෙනෙහස බැදි තැනයි, අවධියක්ම, ඒ නිසා ඒ මතකයට හදවතේ නියමිත ඉඩක් හිමියි.

පින්බර පොහෝ දිනක..

කුලය, බලය, ධනය, උගත්කම, රැකියාව හෝ මෝඩ කම නිසා හටගන්නා සියළු මාන්නයන් දුරුවී සැබෑ නුවණැස පෑදේවා!

එහෙව් මාධ්‍ය කුදු වේ!

වැරදි වෙලාවට (අපේ වෙලාව)

භාව සුනාමියකට අසුවුණු මිනිස්සුන්ට
දැන් ඕනෑ භාව විමෝචනයක්
හරි වැරදි මොනව වුනත්
අතීතය කොහොම වුනත්
මහ මිනිස්සුන්ටත් වෙලාවකට ඕනෑ
පොඩි දරුවො වගේ අඩන්න විතරයි
ඇගිල්ලෙන් හරි ඇනගෙන ඇහැට
අඩන්නම ඕනෑ එතකොට

ගජර පොඩ්ඩා, දැන් දිවයින පුරා මජර ගමනේ! (සිත් සේ ඔබේ ජාති, ආගම් ආලයෙන් මත් වෙන්න, ගල් පොලු ගන්න, ගහ මරා ගන්න ඔබත් කැමතිද?)

ආගම
ජාතිය
හිතලු
මතවාද
සංස්කිරිට්ද
ඇතුළුව
පුරාණ
රජදරුවන්ගේ
රුධිරය
ප්‍රභාවත්
කළ
දිනපතා
ආහාරය
ඒ ඒ ප්ලස්ආලම්
දැන්
මිලිලීටර
පනහේ
ටින්
හා
පැකට්
වශයෙන්
දිවයිනේ
ඕනෑම
සුපිරි
කල්ලි
වෙළදසැලකින්
ඔබ
නොපතන
සුපිරිම
අඩුම
මිලට
(තොග හා සිල්ලර)
අදම
විමසන්න
(වලංගු නොවන රසකාරක හිතුමතයට අඩංගු කර ඇත, පුරාණයෙන් එතෙරින් මෙතෙරින් ආ දේශීය වට්ටෝරුවකට අනුව සකසා ඇත, ඒ ඒ ජාති ආගම් කල්ලි අනුව වෙළදසැල තෝරාගත යුතු බව කරුණාවෙන් සළකන්න. ඔබේ ජීවිතය වෙනුවෙන් අපි කිසිදු වගකීමකින් නොබැදෙන බව වැඩිදුරටත් සළකන්න.)
  පොත්පත් වලින් දැන උගත යුතු ඉතිහාසය, දහම හා සංස්කෘතිය සදහා රජයේ පුස්තකාලද නිර්දේශපාලනික පල්ලි පන්සල්ද, දහම්පාසල්ද රට පුරා ඇති බව රජයේ අවවාදයයි.

දුර බලන්න, දෙවනුව ළග බලන්න (25ක් 2ක්)

අපිට ඕන බලය ගන්න, අපේ විදිහට රට ගෙනියන්න, අපි දන්න අපි ලග ඉන්න අයත් එක්ක අපට පුලුවන් උපරිමයෙන් රට නංවන්න, අපිට හැමෝම සහය වෙන්න, අපි එකතු වෙලා එකම කැපකිරීමකින් වැඩකරමු.
එහෙම කියන්නත් ඒ විදිහට වැඩ කරන්නත් බලය ඇති කාටවුනත් මෙහේ බාධා කරන්නෙ කව්ද? බාධා වලට යටපත් වෙනව නම් ඒ බලය කියන්නෙ මොකක්ද?
අසීමිත බලයත් මිනිහා සහ සමාජයට ගෙන එන්නේ විනාශයක් නම්, රටක දියුණුව සංවර්ධනය උදෙසා බලයේ ප්‍රමාණය පමණක් එකම සාධකය නොවන බව පැහැදිලියි.
බලය භාවිතා කරන්නන්ගේ පරිචය හා පරිණතිය.. ඒවා ගැන හිතනවාට වඩා ජන්දයකදි අප දකින්නේ දවස් කීපයක අනාගතයක් ගැන පමණක් නොවේද?
හදුනාගත් නොගත් කෙටි දිගු සියලු ප්‍රශ්න ගැටලු සදහා බහුවරණ ක්‍රමයට අනුව දී ඇති පිළිතුරු වලින් එකක් තෝරන කිසියම් නිර්මාණ ශක්තියක් නැති සියලුදෙනා මේ සදහා වගකීම දැරිය යුතුය. දේශපාලනයට සුදුස්සන් තේරීම සියලු ජනතාවගේ වගකීමයි. ඔවුන්වෙත පහසු ක්‍රමයෙන්ම පිළිතුරු සොයනවා වෙනුවට සුදුසු පිළිතුරු දිගු හෝ කෙටි වශයෙන් නිවැරදිව ලබා දීම සියලු දේශපාලකයන්ගේ වගකීමයි. ඒ සදහා අතර මැදි රාජ්‍ය නිළධාරීන්, සේවකයින් ඔවුන්ගේ නිසි හා නොමසුරු දායකත්වයත් වාද බේදයකින් තොරව සංවාදශීලීව ක්‍රියාශීලිව සිදුකරනවා නම් බලය ක්‍රියාත්මක වීමේ බාධා මග හැරී නොයන්නේ නැතිද.
තත්වාකාරයෙන් කරණු සරල හෝ පහසු නොවෙතත් එබදු ලෙසකින් මිස ජයගත නොහැකි අපේ ගැටලු වලට පොළොවේ පස් කෑමෙන්ම ප්‍රතිඵල ලැබිය හැකිද?
ඒ බදු නිවරැදි ක්‍රියාවලියකට යත්න දරණ අතරේ සමාජයේ සියලු තැන්හි ඇති දුර්වලතා ගැන අවබෝධයෙන් හා විනාශකාරී නොවන නිසි හඩ නැගීමකින් පමණක් නොවෙද අපටත් රටටත් ඵලක් වන්නේ, අඹ ඇටයෙන් ඵල ලැබීමට හැක්කේ, ගොවිතැනින් නිසි අස්වැන්නක් ලද හැක්කේ, රටක දියුණුවක් දැකිය හැක්කේ අන් කවර මගකින්ද?
අපට ඒ සදහා දිය හැකි දායකත්වය නම් කිසි දේශපාලකයෙකු කෙරෙහි විශේෂ අනුග්‍රහයකින් තොරව අවස්ථාවට කාලයට ගැලපෙන පුද්ගලයන් තෝරා ගැනීම හා නුසුදුසු විට ඔවුන් ඉවත් කිරීමත්, එනම් ඔවුන්ගෙන් වැඩ ගැනීමත්, අපේ ක්ෂේත්‍රයෙන් අපට එළිපෙහෙළි කළ හැකි දියුණු කළ හැකිදෑ නිස්සරණයන්ම කිරීමත් නොවේද.
රට යනු ඔබත් මමත් භුක්ති විදින මහාම හිමිකම නොවෙයිද. ලෝක උරුමයෙන් මෙපිට අපේ අනන්‍යතාව රැදි උරුමය අප සුරැකිය යුත්තේ හදවතින් මෙන්ම බුද්ධියෙන්ද එකාවන්ව හිදිමින් මිස බෙදෙමින් වැනසෙමින් නොවේ. එහෙම ගියොත් අවසන කිසිවෙකුට බෙදාගන්නට කිසිත් ඉතුරු නොවේවි.
දුර බලන්න, දෙවනුව ළග බලන්න කියන්නේ පාට පක්ෂ දෙස බලාගෙන නොව යහපත් රටක මියයාමේ හෝ භාග්‍ය තවදුරටත් අපට තිබිය යුතු නිසයි. බිහිවෙන නව පරපුරක ජීවිගුණය ගැන ඔබ හිතනවානම් අපේ අවධියේ පරපුර මෙන් ඔවුන් දෙමගක් අතර අතරමං කොට පලා නොයන්න. සැබෑ පරාර්ථය හදුන්වා දෙන්න. නිවැරදි ක්‍රියාකාරිත්වය වටහා දෙන්න. පුද්ගලිකත්වයට වහල් නොවී තාක්ෂණට ඔවුන් පවරා නොදී පසුපසින් ඉන්න. ඔවුන්ට යම් සෙවණැල්ලක් වනු පිණිස ඔබ සැඩ හිරු එළියට මුහුණ දෙන්න. ඔවුන්ගේ හෙවණැල්ලේ සැගවෙන නිවටයෙක් වෙන්න එපා. හැබෑව හංගා ඔවුන්ගේ ආවේගයන් මතින් ඉගිල්ලෙන්න හදනු එපා, පෙනෙන දුරකදි ඔබ වැටෙනවා පමණක් නොව ඔවුන් ඔබ මතින් හැගීම් විරහිතව ඇවිද යනවා සත්තයි!
(25 කින් පසු අද ගැන හිතා දුක් නොවීම පිණිසයි)

අවුල

තමන්ගේ අවුල දේශපාලකයන් පිටට දමා මිනිස්සු ආතල් ගනිති. 

දේශපාලකයා තමන්ගේ අවුල තම විරුද්ධපාක්ෂිකයා මත හෙළා ආතල් දෙති.
අවසන සිදුව ඇත්තේ තමන්ගේ වගකීම නොගන්නා එනිනෙකා උනුන් හා කා කොටා ගැනීම පමණකි.
නමුත් මේ ඇත්ත පැහැදිලි කර ගැනීමට වඩා තොප්පි පාස් කරන ආතල් එකට බොහෝ අය කැමතිය. එනිසා කවුරු රට කළත් වැදගත් ඇත්තටම මේ පැත්ත බෙදී ගන්නා ආතල් එකය. අපේ කම කියා අපි ඔය අවුල් ආතල් එකම මතු පරපුරටත් උරුම කර දෙමු.
අපේ එකමුතුවේ මුතු ඇටයේ වසන්නන්ගේ හැකියාව ඔපමණකි. තමන්ගේ දුර්ගුණය පිළිගැනීමටත්,
අන්‍යන්ගේ යහගුණය ඔසවා තැබීමටත් නිස්සරණයක් නොතැනෙන තාක් අපි කොටහ ගමු, බදා ගමු. ගිණුම් පමණක් තර කර ගනිමු.

ඇත්තටම රකින්න ඕන රට , ජාතිය , ආගම නම්! ඇත්තටම කරන්න ඕන මොනවද?

- පටන් ගමුකෝ හොද සද්ධර්ම ව්‍යාපාරයක්, තමන් කැමති ආගමක් අදහන්න නිදහස තියෙන රටක්නෙ මේක, අපි ප්‍රතිපදා රකින ධර්මකාමීන් හදමුකෝ..දේශ මාමක සාමකාමීන් හදමුකෝ, අපේ සංස්කෘතියේ තියන හොද දේ මතු කරගනිමුකෝ, සංවාද හදාගනිමුකෝ ඒ ගැන.
- කුණුහරප වලින් ආවේග වලින් රට ජාතිය ආගම රකින්න පුලුවන්නම් ඉතිං අමුතුවෙන් කරන්න දෙයක් නෑනේ, දැනටමත් රැකිල ඇති.
- හරියට ධර්මයක් රකින මිනිස්සුනම් ජාතියත් රටත් රකින්න අමුතුවෙන් වෙහෙසෙන්න උවමනාවක් වෙන්නෙත් නැහැ.
- අනික අද වෙනකොට රට ජාතිය ආගම ගැන තියන කැක්කුමේ හැටියට හොද යහපත් අරමුණෙන් ගොඩනංවන සද්ධර්ම ප්‍රතිපදා ව්‍යාපාරයකට පුදුම ජනසන්නිපාතයක් ගොනුවේවි. එතකොට ඒ යහපත් ජන බලය සමාජය යහපත් දිශානතියකට නිසැකවම යොමුකරාවි.
- මරාගෙන මැරෙන්න හදන ජාතිආලය දෝරෙගලන මහදැන මුත්තන් මේ ප්‍රතිපදාවට නොබහින එකයි තියන ගැටලුව.
- ඈත්තම අරමුණ රට ජාතිය ආගම නම් පළමුව යහ ප්‍රතිපදාව නොවෙද සමාජගත විය යුත්තේ, අප බොහෝ ඉස්සර ඉදන් දේශපාලනය හා පටලවා ගත් තැනක් නොවෙයිද ඔතැන?
- වාසි ගත්තේ දේශපාලකයා මිසක ධර්මිෂ්ඨ රටක් හැදුනාද? ඉතිං එබදු, දේසපාලන අරමුණු හැංගුණු අරගල තුළින් අවසානයේ සමාජයට දායාද වන්නේ මොනවාද? අනාගත පරපුරට උරුම කරන්නේ මොනවාද? කාළකණ්ණි ඉච්ජා භංගත්වයක් පමණක් නොවේද?

සංවර්ධනයට ලේසි පාර (අපි ආසම කෝච්චි පාර)

ගල් ගහනවා
පොල් ගහනවා
මිරිස් අඹරනවා
කඩේ යනවා
පෙළපාලි
ආඩපාළි
කටු ගැහිලි
පේන කියවිලි
ආණ්ඩු පෙරළිලි
සළුපාලි ත් දිනපතා කෙරෙනවා

ඉතිං ඇයි මේ දේවල් අපේ රටේ නිසි වෘත්තිමය තත්වයකට ගේන්න බැරි? නිසි පුහුණුවක් දීලා ජාතිවාද, ආගම්වාද තව අවුස්සලා ඔය වගේ නව අවස්ථා වැඩිකරන්න ඔවුන්ව තව දිරිමත් කරන්න ඕන. රටක් සංවර්ධනය වෙන්නෙ එතකොටයි.

උඹට කුකවි

උඹ අල්ලපු අත්ත ඉහළය
උඹ පයගසා උන් පොළොවය
උඹ බීවේ ගගෙන් වතුරය
උඹ දැන් ආවඩයි මුහුදට

වගෙයි උඹෙ ඔලුවම පුස්වෙලා
හිස්වෙලා පිට කොන්දම උඹෙ මුදු ර බර් වෙලා
ලජ්ජාව උඹෙ බලුකිස්ථානෙට විකිණිලා
පලයන් උඹ කිරිකිස්ථාන් රජ වෙලා

සමහර කතා කියන්නට අපිට කිසිම උවමනාවක් නැත. නමුත් සමහර නිවටුන් නිසා සමහර කතා නින්නාද කරන්නටම සිදුවේ.
හැබෑ කුහකයින් මහා කාරුණිකයින් කරවන, කාරුණික මිනිසුන්ගේ ළතෙක් බව හුදු මෝඩකමකට පටවාලන්නට යන යුගයකි මෙය.
තමන්ගේ නින්දිත ජඩකම පිළිගැනීමටවත් අවංක කමක් නැති ජඩයන්ට සිය ජඩකම දෙපයින් බේරෙන තුරු බොහෝකොට මෙත් සිතින් කරුණා කළ යුතුමය. එය කාඩ්බෝඩ් වීරයන්ගේ යුගයේ අවශ්‍යතාවයකි, මෙහෙවරකි.
බෙල්ල කැපූවත් සුදුසු තැන සුදුසු ලෙස - එළිපිට වඩ වඩාත් වැඩියෙන් ඉදිරියටත් මම එය කරමි. මෙත් සිත වැඩිදියුණු වීම උදෙසාම කරමි. 😐

රස්තියාදුකාකයා ගේ කාකතපස(කාකාසන)

ඉක්මන් නොවුනේ? (නොදැමුණේ, මහළුවිය)

උපයා සපයා ගත් වටිනාකම්
දියකර යොබ්බන මදයට ලොල්වී
තකා අමුතු සුව පසුපස එලවා
ගොස් අඩ සිහියෙන් මරුවැල් පාගා

කිසි සරණක් නැති අසරණ ඉමකදි
සිහිකර දෙව්බඹු හා හා සම්බුදු හිමි
නොදැමුණ සිත සරණය සොයනා සද
කාලය ඉකුත්ව ගොස් ඔහු මහළුය

තාරුණ්‍යයේ වේගය හේතුවෙන් මග වරද්දා ගත්තෝ කී දෙනෙක් අදටත් මහළුවියෙහි තැන නොතැන දුක් විදින්නෝද?

තව විසිපහකින්...(දේසපාලක)

වෙනස්වෙලා
තියෙන රටක
මැදි වයස්
පුද්ගලයෙක්
මෙසේ කියාවි
........................
මට දෙන්න
රට හදන්න

Qquchi ගොසිප් (හිත ඉල්ලන මං ආසම)

ඇගේ
....... උණ තද වෙලා
.......බංඩිය කොර වෙලා......
.....නාසිය බුරුල් වෙලා... හ්කචකචපච....
ගෙදර..කාණුව බ්ලොක් වෙලා .....සත්තයි
..හෙට මැරෙනවා.......
මූණ කොට්ටෙට හිරවෙලා

Apita ලයික් කර යන්න Qquchi Qquchi..ගොපිස් උණු උණුවෙම දෙන්නෙ අපි මයි

හෝඩි හෙළෙයි හෙළෙයි යා! ((ගලප්පා ගලපා ගතිමි, ම' බසින්))

අ
කාලයේ
කලු කුහරයක් තුළින් කාලයම අතික්‍රමණය වන කාලයක් ඇවිත්.

ආ
ලයත්
තාලයකි, මධ්‍ය ලය, විලම්බ ලය වගේම දාදරා, ත්‍රිතාල ද මතක් කරන්නේ පාසලය. සංගීත කාලය ය. 

ඇ
ස
කියන්නේම නෙතක් නොවේද, සප්තකය ඇසක් වගේ ඇරෙන්නේද ස වලින්‍ ය.

ඈ
ත
ඒක ඇත්තය. තයන්නත් ටයන්නත් පොඩිකල පැටලෙනවාය. එවිට ඈතත් ඈට මය.

ඉ
තාලිය
කිව්වාම මතක් වන්නේ රන් ය. නැත්නම් පින් ය. රන් වලින් රන් තාලිය හැදෙද්දී පින් තකා පින්තාලිය හැදුනි. සමහරු වතුරෙන් මැරුණි.

ඊ
තණ
පදුරකින් ජල මුල හොයාගත් කතාවක් ජාතක පොතෙහි ඇත. විද්දේ හාවාට වැදුනේ පදුරට ලෙස ජන වහරේ එන කතාවක් ඇත.

උ
රා
බොති මධු සේ සමහරු, මත් වෙතිලු තවත් සමහරු. ... ..... වගේලු බොන්නෙ තවත් සමහරු.

ඌ
රා
පිළිකුල් කරති සමහරු. නැතිවම බැරිව සොයති සමහරු. තලුමරති තවත් සමහරු.

එ
කල කීවාම ආපහු කාලය මැයි. මැයි කල කීවාම වෙසක්ද මතක් වෙයි.

ඒ
කල
කීවාම ගමක් මතක් වෙයි. පැරණි බවක්ද එහි වෙයි.

ඔ
තැන
යනු කොතැනද හදුනා ගත යුතුය. නොතැන කියා තැනැක් නැති මුත් එතැන හදුනා ගත යුතුව ඇත.

ඕ
ං
කීවාම බිංදුවටත් වටිනා කමක් ඇත. බිංදුටත් එහෙමය. සිබිල් නැන්දාගේ බිංදු තාමත් ඔබට මතකද? ඕං..... නෑ නොකියා මතක් කොරං.

A-Z සැමදෙනාට