කමෝන් ශ්‍රී ලංකා

කමෝන් ශ්‍රී ලංකා

Raතු kaහ koල - වෙසගේ කල යුතුමය.

රතු එලිය තේරුම් ගත්ත නම්, අපි කහ එලියටත් කොල එලියටත් කැමැත්තෙන්ම කීකරු වෙනව. රටේ ගමන් මගට වැටෙන රතු එලි කවදාවත් අපි හරියට තේරුම් ගත්තෙ නෑ, ඒවට දුන්නෙ දේශපාලන අර්ථයන්. ඒ නිසා අපිට කවදාවත් කහ එලි කොල දකින්න ලැබුනෙ නෑ. හැමදාම හැමදේම ඇනගත්තා. අවුරුදු තිහක් තිබුන යුද්දෙ පවා නිමා කරල අනිත් පැත්ත හැරුනෙ කොහොමද? එකට හිටි මිනිසුන් දෙතුන් ගොඩකට බෙදෙමින්. මේකට වගකිවයුත්තෙ එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක් නොවෙයි, මේ රට වැසි හැම දෙනෙක්ම ඊට වගකිව යුතුයි. සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටක ඉදගෙන අපි හැමෝම කරන්නෙ මොනවද? මතවාද තුළ පිල් බෙදෙමින් කාලය කන එක නොවෙයිද? රටක් වෙනුවෙන්, එහි ජනතාව එනම් අපි වෙනුවෙන් අප කරගන්නා කාරණා කටයුතු වලට ලකුණු, තරු, පදක්කම් ගසා ගනිමින් තවමත් අපි එකතැන පල්වෙනවා නොවේද? එහි සියයට සීයක වගකීමත් අපේමය. විවිධ ලෝක තත්වයන් දේශපාලනයන් ගැන කියවමින් විචාරමින් හිදිනවා විනා, ඒ තුළ තම බඩගෝස්තරය ලැබේනම් අපට ඒ ඇත. පාර්ලිමේන්තුවටම නාකිවූ අප දේශපාලනයේ සීයා පප්පලා පවා කරනුයේ කුමක්ද? තවමත් ලකුණු රැස් කිරීමය. තනි තනිව හෝ අයි.පී.එල් වල ශතක ගැහුවාට රටේ පිලට ඵලක් නැතිසේම, පක්ෂ හෝ පුද්ගලයින් වශයෙන් රැස් කරන ලකුණු රටක නැගිටීමට සපුරා උර දෙන්නේ නැත. අඩු තරමේ දැන්වත් රට වෙනුවෙන් රැස් කල යුතුය. රට වෙනුවෙන් ඉතිරි කල යුතුය. රට යනු අප හැමගෙත් අපේ භූමියේත් එකතුව නම්. රට වෙනුවෙන් ඉතිරිය අප වෙනුවෙන්ම වේවි. රට වෙනුවෙන් ගොඩනැගූ දෑ අප වෙනුවෙන්ම වේවි. ආන්ඩුවේය, අහවලාගේය, මේක පුද්ගලිකය කීවත් හැම දේම සොබාදහමේ බව දැනෙන්නේ මෙබදු කාලවලය. එබැවින් මුහුදෙන් වටවීමෙන්ම අපට සීමා වූ බිම රැක ගැනීම අපට කල හැක්කේ සොබාදහම සමග මිතුරුව පමණි. රටක් සේ පොදුබවින් සළකා කටයුතු නොකිරීමේ සමහර ප්‍රතිඵල මෙතරම් ඛේදවාචක වී ඇත්තේ එනිසාම නොවේද? ස්වේච්ජාවෙන්ම බොහෝකොට තම ශ්‍රමය දායක කරන අපේ බොහෝ අයට පිල් වැඩක් නැත, පාට හෝ දේශපාලන වාද ඵලක් නැත. ඔවුන්ට සේම අප කාටත් අවශ්‍ය අපේ රට කියා සතුටු විය හැකි අපේ රටකි. එය රතු කොල නිල් පාටකට අයත් එකක් හෝ මහින්ද, රනිල්, අනුර, සිරිසේන හෝ සම්බන්ධන් යන පුද්ගල බද්ධ එකක් නොවේ. ඒ කවුරුත් අයත් එකකි. ඒ හැර අප සියල්ලෝද අයත් එකකි. සැබවින්ම එහෙව් රටක් කරා පිය නගනවා නම් තවදුරටත් අප වද වියයුත්තේ පොදුවේ අපේ රට ගැනය. ඉන් ඔබ්බේ අපේ සහෘද ලෝකයා ගැනය. එවිට අපට රටේ ගමන් මාර්ගයේ දැල්වෙන සැබෑ රතු එලි හැබෑවටම පෙනෙනු ඇත. ඒ හදුනා ගැනීම තුළ රටත් ජනයාත් වැඩියෙන් රැකෙනු ඇත. ප්‍රශ්නය නම් එතැනට අපි ගොනුවීම හැමදා කල්යාමයි. යුද්දය නිමාවීමට පාරක් හැදුනේත් අවුරුදු තිහක ඇවෑමෙනි. කාලයක් සාම මාර්ගයකත් කාලයක් යුධ මාරගයකත් රට දෝලනය විය. අවසන යුද්ධයට රට යොමුවිය. ඊට නායකත්වයන්් ලැබුනාසේම එයට බහුතරයාගේ අනුබලය ලැබිනි. දැන් ඇත්තේ වෙනස් වගකීමකි. වෙනස් යුද්ධයකි. පැමිණි තැනින් ඉදිරියට මාර්ගය ගොඩනැගිය යුතු ගමනකි. සාමයෙන් සමෘද්දිය කරා යා යුතු ගමනකි. පවතින කාර්ය නිසි ලෙස විග්‍රහ කොට ගැනීමත් ඊට නිසි නායකත්වය දීමත් රටේ පාලනාධිකාරියෙන් සිදුවිය යුතු අතර ඊට නිසි අනුබලය දීම බහුතර රට වැසියාගේ වගකීමකි. සියලු ලෙසින් ගොඩනැගිය යුත්තේ රටය. එවිට ගොඩ නැගෙන්නේ ජනයාය. වග්කීම හැමට සමානය. වෙනස් විය යුත්තේ අපේ සංකල්පය. බහුතරයාට දිය හැකි හොදම සවියත් යහ සංකල්පයයි, ශ්‍රමයයි. කවුරුත් කල යුත්තේ කළ හැකිදේ අවංකව කිරීමයි. යහ ආකල්පයෙන් මෙබිම අස්වැද්දීමයි නොවෙද? යහපත නම් බලෙන් හෝ පැල කල යුතුමය. සම්මා සංකප්ප වෙත සැවොම එළඹේවා, පටිපදා වෙසගක් මෙබිම පැළවේවා!

වාදබේද වතුරට හේදේවා!

මිනිසාගේ සුවිශේෂී හැකියාව උනුන් හා අනුන් රැකීමය.
එහෙයින් තවදුරටත් අප විසින් අපි රැකෙනු ලැබෙත්වා!
උනුන් සේම අනුනුත්, අනුන් සේම උනුනුත් සියලු සත රැකේවා!
සොබාදම් සැනහී අපේ සැනසුමට තවත් අවස්ථාවක් උදාකරත්වා!

නුබ ඈ වගෙයි.. ඈ ඒ වගෙයි..

ඒ සැදෑවේ අරක්ගෙන සිටියා නුබ මා සිත, කවුලු දොර අස්සෙන් මා නෙත නුබ වෙත රැදවුනේ අහම්බෙන්, ගෙමිදුලටම විත් බලා හිදින්නට තරම් නුබ රූමත්. අවසන් වරට දකින විට සැරසී සිටියේ කලු පැහැති වළාකුලු ඇදුමකින්, එහි දමා තිබූ රිදී හා රන් පැහැති ගෙත්තම් වැඩ අඩ අදුරේ දිස්න දුන්නා. මහා හඩින් ගිගුරුම් දී වැසි වැටුනා සුළු මොහොතකින්, මා වැදුනා නිවෙස තුළට, ඔබ ගියේ කොහිද? නිමාවූ පසු අනෝරා වැසි නුබ සෙව්වත් නොපෙනුනි පෙර හුන් ඉසව්වේ..

අපරාදෙ ජාතික හානීවේ (රට වෙනුවෙන් ඔලුවෙන් හිටු)

දියවන්නාවේ දියවන මැදුර හරිම ජාතික අපරාධයකි. ඉස්සරත් එහෙමය, තවමත් එහෙමය. හැබැයි අප කවුරුත් එයට වගකිවයුතු නැත. අව්කාලා හැදුන අපේ මිනිස්සුනේ. රටේ ඉස්කෝල බොහොමයක මෙන් ඔය රැස්වීමුත් අව් රැල්ලක් බේරෙන ගහක් යට තිබ්බානම් ඉවරයි. හදිසියෙ ගුටි ඇනගත්තත් ජාතික ධනය ඉතිරි වීමක්, දුවල බේරීමත්, කියන ද්විත්ව වාසිය තියනවනේ. අනික අපව නියෝජනය වීම කියන්නේ අපේ මට්ටම තරාතිරමත් එතැන නියෝජනය වෙනවනේ. ඒ නිසා ගහක් යට හොදයි රටේ මහජන නියෝජිතයො රැස්වෙන්න. එතකොට ප්‍රශ්න ගොඩක් අඩුවේවි. තද වැස්සක් ආවොත් වැස්ස පායනකම් නිල රථයෙ ඉන්න බැරියැ.

මයි මැයි ඩේ

මගේ ශ්‍රමයෙන්

දිය හැකි යමක්

එහි උපරිමයෙන්

ලද හැකි යමක්

නිසි මගක්
වෙනුවෙන් හඩක්
මගෙම සටනක්
සමග මම සටනක්

තව අවුරුදු රබන් වැයේ..

ජාතිය වෙනුවෙන් නැහෙනා මෙපමණ මිනිස්සුන්
තක්කිට..
ආගම වෙනුවෙන් නැහෙනා අපමණ මිනිස්සුන්
තරිකිට..
කම්කරු ඈ දිළිදුන් වෙත අඩනා උතුමන්
කොපමණ..
ස්වර්ග, දිව්‍ය සම්පත වෙත තවත් මිනිස්සුන්
කොයිවෙද..
තවත් මිනිස්සුන්

එක ගෙයි කුරුල්ලෝ

සිංහල ජාතිවදීන්, දමිළ ජාතිවදීන්, ඉස්ලාම් අන්තවාදීන්, සියලු ත්‍රස්තවාදීන් හෝ ෆැසිස්වාදීන් හෝ බෙදුම්වාදීන් ... එකම කූඩුවක කූඩු වන, කොටුවන දිනක් ඒවා. එක්කෝ මුන් තමන් සියල්ලෝ එකම මිනිස් වර්ගයා බව වටහාගෙන සමගිව, වටු වැද්දාගේ දැලෙන් නිදහස් වූ වටු රැළ සේ කූඩුවෙන් නිදහස් වී ඉගිලේවි., නැතහොත් එකිනෙකා කා කොටා ගෙන උන් හැම වැනසේවි. එකම ලොවක සහයෝගී පැවැත්මක් නොපතන මෙහෙව් සත්වයන්ට සුදුසු උරුමය එයමතමා...

ලෝක පොත්...

බූරුවන් මිනිසුන් කලා පොත්
ඒ පොත් කලේ ලොවේ මිනිසුන්
ඒත් මෙහේ තාමත් යටයි උන්
ප්‍රකාශන පොත් බූරු ගැහුමන්

අසුරු සැණින්

දූවිලි පොළොවට යා කරන්න වැස්ස වැටෙනවාමයි
ආපහු මල් පුබුදු කරන්නට ඉරත් නැගෙනවාමයි
මරණය ඔබටයි මටයි දවසක එනවාමයි
මියෙන්ට පෙර නැසෙන කාලය ගියොත් ගියාමයි

අයි ලව් මයි කන්ට්‍රි

මේක පෙරුම් පුරන්න තියෙන රටක්
හැදෙනවුන්ට පාරාදීසයක්
නෑදෑකම් ඇති රටක්
දිනුවෙ නැතත් නොපරදින දීපයක්

මගේ රට දිනේවා! සිංහල, දමිළ, මුස්ලිම්, බර්ගර් සියලු ලාංකිකයනට යහපත් අලුත් අවුරුද්දකට සුබ පැතුම්! ජය

අපිත් කොදෙව්වක්!!!

කොදෙව්වන්ගේ දිනයේ මිනිස් හාස්කම අපූරුය. විටෙක තම සංස්කෘතිය අපූරු අවියක් කොට ගනිමින් සිය මනසත් මගත් තනාගන්නා ඔවුන්ගේ වසරේ ක්‍රිකට් ජයග්‍රහණ සැබ්වින්ම කොදෙව් නම් නොවේ. කොදෙව්කම පරදන ඒ ජයග්‍රහණ වෙනුවෙන් අපේ සුභ පැතුම්!

සිංහ ලයේ විසේ බස්සමු, ගුණය නංවමු.

සිංහයින් ලංකාවේ නැත. නමුත් අපේ ලයේ අභිමානය කියන්නට හැමදා අපි ගත්තේ සිංහයාය. ඒ නිර්භීත බව, සටන්කාමිත්වය සහිත ජාතියක් ගෙන හැර පාන්නටය. එහෙත් පසුගිය කාලයේ ඒ සිංහයාට තනි අයිතිය කියන්නට ගිය ලයිගර්ලා මෙන්ම, අධි සිංහවංශ පිරිස් තම පුද්ගලික අරමුණු උදෙසා ඒ සත්වයාට විවිධ ඇදුම් ඇන්දුවෝය. අලුත් පරපුර සිංහයා විසේකාර සතෙක් ලෙසින් දකින්නට පටන් ගැනීමත් එහි එක්තරා ප්‍රතිඵලයකි. සිංහයාගේ නීර්භීත අභිමානය උගේ විසේ වූ ලෙසම හොද ගුණයෙන් කලක් නැගුනු සිංහලයාද දුර්ගුණය වැළද විසේකාර ඇදුම් අදිනවාද? විසේ නමැති දුර්ගුණය බස්සාගෙන සිංහ ලයේ ගුණය නොහොත් අභිමානය කරා ආපසු යනවාද?
තීරණය ඔබ අතය, සියලු ජාතීන්ට සේ අපටත් අභිමානයක් ඇත්නම් රටේ සියල්ලන් හා එක්වී රටේ අනාගතයට උරදෙමු. හැබෑ සිංහ ලයක ගැඹුරේ ඇති අභිමානයක් නම් එයමය.

අනාවැකි

අද පැවති 20/20 ලෝකකුසලාන අර්ධ අවසන් ක්‍රිකට් තරගයෙන් බටහිර ඉන්දීය කොදෙව්වන් දිනාවි යැයි ෆේස් බුක්හි කීමි. මීට පැය කීපයකට කලින් කී දේ දැන් සනාථ වී ඇත. එබැවින් මීඩියා වල අනාවැකි කීමට දැන් මා සුදුස්සෙකු නොවේද? සැක නම් ෆේස් බුක් පරීක්ෂා කර සැකය දුරු කර ගන්න... :-D විශ්වාසයත්, හැකියාවටත්, සුදුස්සටත් ඵල දරන්නට ඉඩ නොදෙනතාක් ලංකාවෙ අපට නම් දෙවි පිහිට තමයි.

පශ්චාත් රැඩිකල් රැල්ලේ එල්ලය(හිස්,හිස්,හිස්)

ඒයි අන්න අර බලපන්..

ඔහොම බලාගෙන හිටපන්..

සේරම ඉදිරියට ගිහින්..

දැන්වත් ආපහු හැරියන්..

අමුතු සද්දයක් දාපන්..

උන් හැමෝම උඹ පස්සෙන්..

යන පැත්තට රන් කරපන්..

ඔහොම ගිහින් වින් කරපන්..

ප්‍රවේශමෙන්!

හැබෑ කාරුණිකයෝ සුලබම නොවෙති. එබැවින් ඔවුන්ගේ ලතෙක් කරුණාව පතොක් කර  ගැනීමෙන් වළකින්න. ඒ කටු ඇණී වණවී ඔබට විනවිය හැකිය.
ප්‍රමාද වී හෝ ගරු කළ යුතු දේ හොයා යමු. හිස නමමු. අපේ සුලු හෝ අකාරුණිකත්වයට ගොදුරු වූ හැබෑ කාරුණිකයෝ වෙත්නම් අපට තවදුරටත් කරුණා කරත්වා!
සංහතියම, සනුහරේම  භය,භක්තියට වඩා නිරවුල් පටිපදාව වෙත යේවා! පශ්චාත් පොහෝ දින මාගේ පැතුම එය වේ.

හෙවණේ කූලින් ග්ලාස් තෝරමු.

සංස්කෘති, ගුරුකුල පැළැන්ති නඩත්තු කරත්. පැළැන්ති විසින් ඒවා නඩත්තු කෙරෙත්. කලාවත්, මුළාවත් ඔවුන්ගේ තේරීමත් අභිරුචියත් මතම වූ කල... අලුත් අලුත් දෑ නොතකන, නොතනන ජාතිය ලොව නගීවියැ.

ජාති බේද වාද බේද නැති ඕ+නෑකමට කාලයයි මේ...

මේ වර්ග කිලෝමීටර හැටපන්දාස් ගණන රැක ගත්තොත් අපට ම තමා. ආපහු දේශපාලනයෙන් බෙදෙනවා කියන්නේ අපි අවුරුදු ගාණකින් ආපස්සට යන එක. සල්ලි තියෙන්නත් පුළුවන්, දුප්පත් වෙන්නත් පුළුවන්. නමුත් පොළොවෙ පය ගහල ඉන්න රටේ නිදහස වගේම දියුණුවත් ඉන්න තැනින් ඉදිරියට එන්න හිතන අපි කාටත් වටිනවා, ඒක හරිම වාසියක්. මොන කතා කීවත් තවම අපේ ප්‍රශ්නය අපිමයි. රට වෙනස් කරන්න හිතුවත් අපි වෙනස් වෙන්න ලෑස්ති නෑ. කියවන්නම ඕන දේවල් එමටයි, ඒ වගේම කිය කියා හිටියට වැඩක් නැති පරණ කෝන්තර එමටයි. ඉස්සෙල්ල පරම්පරාවෙන් ගත්ත ඒ දේවල් දැන්වත් බිමින් තියල, රැකගන්න ඕන දේ අතට අරන් ‍ දේශපාලනය පැත්තකට විසි කරලා ස්වාධීනව රටට ශක්තිය දෙන්න අපේ කාලෙ පරපුරට කාලෙ හරි. දැන් අපේ  බොහෝ දෙනා ලොකු වැඩිහිටියො, අපි කොයි කොයි තරාතිරම් වල හිටියත් රට හොද විදිහට වෙනස් කරගන්න අපිට දෙන්න පුළුවන් දායකත්වය එමටයි. ලෝකය පෙරළෙන දෙයක්, එහෙව් ලෝකය තවටිකක් ‍ පෙරළලා අපිත් රටක් ජාතියක් හැටියට අපේ විදිහකට හිටගමු. ... හැමදාම දිනන්න ලේසියෙන් දිනන්න පුළුවන් මැච් පරදුනේ අපේ හිත් වල තියෙන දුර්වල ගතිය නිසා මයි. දින්න නම් දනුවේත් ඒ දුර්වල කම මැඩ ගත්ත දවසට, දැන් නම් හිතන්න, කතාකරන්න කාලයක් නෑ... මේ මරි මෝඩ දේශපාලනයට පයින් ගහල රට වෙනුවෙන් සොච්චමක් හරි කරන්න පුළුවන් තවත් යුගයක අවසාන කාලයක් කියලයි මට හිතෙන්නෙ. ඒ නිසා හනික වරෙව් යුගයේ වැඩිහිටි කොල්ලනේ+කෙල්ලනේ ... ... යුතුකම වෙනුවෙන් රටට තල්ලුවක් දෙමු, දෑතින්ම, එක හිතින්ම.../.. මේක විනාශ කරන්නත් වෙනස් කරන්නත් ලස්සන කරන්නත් පුළුවන් මේකෙ ඉන්න අපිට විතරමයි. විතරමයි. අවශ්‍ය ඕනෑකම පමණයි. මොන නෑකම් හදා ගන්න බැරිවුනත්අපි රට වෙනුවෙන් ඕ+නෑකමට එක්වෙමු.

හිටිවන කියවෙන කලියුග කව් කැබැලි

කාලයක් කුණු වුනු හදවත් වල සාරය දැන් අතීසාරය වගේ
අමුඩ ගහන් නවතන්නට හැකිවෙද
ඒ
ටයිටැනික් හැපිලා අහවරයි අයිස්කදේ
මිනිස්සු පනිනවා ගැලවෙන්නට මුහුදේ
කොහෙද දුවන්නේ
රෝස් නොවේ ජැක් තව රොත්තක්ම මරු ක්ටේ

විටෙක අසරණ වන මා හට සරණ වන්නටත් මටම හැකිනම් සැබවින්ම මා අසරණද? 

විටෙක දුර්වල වන මා හට ශක්තිය දෙන්නටත් මටම හැකිනම් සැබවින්ම මා දුර්වලද? 

විටෙක වරදට පෙළඹෙන මා හට එතැනින් නිවැරදි වන්නටත් හැකිනම් සැබැවින්ම මා වැරදිද?

බොහෝදේ අවබෝද කල හැකි මිනිසෙකු ලෙස ඉපිද ඒ අවබෝදය නොල්ද්දේ නම් සැබවිම මා කවර මිනිසෙක්ද?

 -හලෝව් රස්ටා-