නිදහසින් පස්සෙ නැගිට්ටද?
සුනාමියෙන් පස්සේ නැගිට්ටද ?
යුද්දෙන් පස්සෙ නැගිට්ටද ?
ජනවාරි අටෙන් පස්සේ ?
දාහත් වෙනිදයින් ?
කවදද නැගිටින්නෙ,,,
දුක වේදනාව විතරක් නොවෙයි. වීර කමත් චණ්ඩිකමත් දවස් දෙකතුනයි.
හැබැයි, ඉතිහාසය දෙදහස් පන්සීයයි.
කතාවට සෙට් වුනහම පට්ට පදිරි දෑ හිතකාමීන්,
පක්සෙ, වාදෙ අල්ලගත්තම මාර පාක්සිකභාව
තමන්ට දිරවන්නැති එකාට ගහන්න ලැබුනම ගහන්නෙ උඩ පැනගෙන
රටේ ඉන්න තිරිසනුන්ගෙ වැඩක් එලියට ආවම ඉන්නෙ මල පැනගෙන
මොනවද උඹ කරපු කැප කිරීම රට වෙනුවෙන්,
මොනවද උඹ කරපු කැප කිරීම සමාජය වෙනුවෙන්,
මොනවද උඹ කරපු කැප කිරීම හරිදේ වෙනුවෙන්,
ඒක අහන්න ඕන උඹ උඹගෙන්ම?
අපි අපෙන්ම ප්‍රශ්න කරගන්න ඕන කාලයක් මේක.
දෙසන්න ඕන එකෙකුට පුළුවන්, නමුත් කරන්න පුළුවන් එයිනුත් ටික දෙනෙකුට.
එතනදිත් හරිදේ හරියටම කරන්න පුළුවන් කී දෙනෙකුටද මේ බිමේ...
කයිවාරු, පණ්ඩිතකම්, රටටත් වැඩී...
සතුන් අතර නැති තිරිසන්කම පමණක් නොව තිරිසනුන් බිහිකරන සියලු සාධකයන්ට එහෙහිව අවංක යුද්ධයක් කරමුද? ලෑස්තිද කරන්න ?
විවෘතව කතා කරමුද?
තිරිසන්නු බිහිවෙන්නෙ අකලටද?
පුංචි කිරිකැටි දරුවෙක් වෙනුවෙන් බිහිවෙන සානුකම්පිත දයාබර මනෝභාවය
විකෘතියකින් තිරිසන් වෙන්නෙ කාගෙ වරදකින්ද? තිරිසන් වරදකරුවාට දඩුවම්
දීමෙන් විතරක් වැඩක් නැහැ,
සමාජයක් තිරිසන් වීම වලක්වන්න නොහිතුවොත්
ඒක ලේසි නෑ
ඒත් මේක මිනිස්සු හිටපු රටක්
දහමක් රැක්ක රටක්
පින් බිමක් වුනු රටක්
නැගිටින්න තවම ප්‍රමාද නෑ
මූණට හිනාවෙල අපි හරිම ජාතියක් කියල අත් බැදන් එලියෙ රැගුවටම වැඩක් නෑ
කොරයිද බලමු වගේ හැමදේ හරහට දැක්කත් ඵලක් නෑ
අදින් පටන් ගන්න ඕන
යහපත වෙනුවෙන් හිතන දේ වෙන්න ඕන
ඒ දේවල් කරන්න ඕන
අඩු තරමින් මට පුළුවන් දේ
මම කරන්න ඕන.
